Borgo d'Aneto is een Italiaanse trattoria met een eigenaar die naar de sprookjesachtige naam Faouzi Chihabi luistert, van Belgisch-Marokkaanse afkomst is en op de prachtige Maaskade in Feijenoord is neergestreken. Laat ie nou ook nog eens dominee zijn (geweest) én daarbovenop nog een heel plezierig Italiaans menu op tafel kunnen toveren. Dat smeekt toch om uitleg?!
Op een zaterdagmiddag rijd ik even langs bij Borgo d'Aneto. Ik had er eerder die week gegeten, maar toen was Faouzi er niet. Op retraite, vertelt hij me, even tijd nemen om na te denken, te reflecteren, energie op te doen.
Energie is wat hij je in woord en gebaar laat voelen als je met hem praat. Een waterval aan verhalen. Hij vertelt vol gedrevenheid over de jongeren die onder zijn leiding in het restaurant werken en leren, over de wijk Feijenoord waar Borgo d'Aneto is gevestigd.
Af en toe klinkt ook wat frustratie door... Dat niemand ziet wat er op Zuid voor kansen liggen, hoe bedrijven in de omgeving heel simpel zouden kunnen helpen om Rotterdam-Zuid er weer bovenop te krijgen. Met wat van die 450 miljoen euro 'noodhulp' van het Deltaplan Rotterdam-Zuid en superambtenaar Marco Pastors, ja.
Lekker eten als middel
Maar het kan dus ook door jongeren werkervaring op te laten doen. Goed voor hun eigenwaarde, maar ook welbegrepen eigenbelang, want zo glijden ze niet af, iets wat op de loer ligt als je hen bij voorbaat afschrijft. De plannen van Marco Pastors voor Zuid zijn belangrijk, maar ze werken vanuit een 'top-down' aanpak, waar Faouzi graag 'bottom-up' zou zien. Daartoe heeft hij ook de coöperatie Made in Feijenoord opgericht om met een groeiende groep ondernemers de economische bedrijvigheid te vergroten en daarbij de jongeren uit de eigen wijk te betrekken, zodat ze leren en werken aan hun toekomst.
Ja, ik weet het: De Buik is een blog over eten, maar soms is lekker eten niet alleen het doel, maar ook een middel om iets te bereiken. Voor Faouzi is Borgo d'Aneto een middel om jongeren een duwtje in de rug te geven. Op naar een volgende baan.
Of misschien zelfs: op naar een eigen restaurant. Zoals Carlos (17) die inmiddels al twee jaar vanuit een leerwerktraject vier dagen per week bij Borgo werkt. Zijn droom: z'n eigen restaurant.
Enfin, terug naar mijn avond aan tafel. We zitten er prima bij achter de grote ramen, met prachtig uitzicht over de Maas en de stad. We kijken uit over het megaterras dat straks weer goede dienst zal bewijzen bij mooi weer, met dat weidse uitzicht op de skyline, met de Willemsbrug en het Unilever-gebouw als bonus.
Borgo werkt met een driegangenmenu voor € 34,50, dat wisselt al naar gelang humeur en (indien mogelijk lokaal) aanbod. Er is dus elke dag wat anders, aldus Carlos. Je kunt het menu uitbreiden met een extra gang en voor sommige gerechten moet je een bescheiden bedrag bijbetalen.
Blijvertje op de kaart
Blijvertje op de kaart is de antipasto misto, zeker een aanrader als je met een groter gezelschap bent. Daarnaast zijn er als antipasti een houthakkerskaasje met rauwe ham en San Daniele-ham met walnoten, peer en rucola. We kiezen allemaal iets anders, om te kijken wat dat voor moois oplevert op de bordjes. De misto is zoals het betaamt: geroosterde groentes, smeuïge mozzarella, geen vlees voor deze vegetariër. De kaasjes in rauwe ham zien er heel bescheiden uit, maar smaken stevig. En de San Daniele-ham met peer en zo is ook lekker.
Als extraatje kun je een primo bestellen en vanavond is dat een spaghetti met bottarga (licht gezouten kuit van harder). Wij slaan 'm over. Als secondi zijn er brandade van kabeljauw en Hoekse aardappelen, eendeborst met raapjes, balsamico en bloedsinaasappel en gnocchi met een tomatengroentensaus. Voor de hongerige eter staan er ook wat contorni op de kaart. Ook hier maakt onze tafel verschillende keuzes uit het menu. De brandade is eenvoudig maar goed, de eendenborst prachtig rosé en goed op smaak en mijn gnocchi (altijd een moeilijk gerecht om te bereiden) zijn erg lekker in een stevige tomatensaus.
Daar zul je hem net hebben
Intussen is zowaar onze allereigenste superambtenaar voor deltaplan R'dam-Zuid, Marco Pastors, ook neergestreken voor het diner. Van Faouzi begrijp ik dat hij hier vaker langskomt.
Wij sluiten af met de panna cotta en de torta all limone. Vooral die citroentaart met heel dunne zanddeegbodem is zeer smakelijk. Een bordje Italiaane kazen behoort ook tot de mogelijkheden, maar dat doen we een andere keer. De citroentaart was echt te verleidelijk...
We drinken een flesje wit en een flesje rood en dat gaat er allemaal heel plezierig in. Hoewel hij er deze avond niet is, toosten we op Faouzi en wat hij doet voor en met die jonge mensen in Feijenoord. Salute.
Op de foto van links naar rechts: Carlos Andrade Vezo, Francis Liz en Faouzi Chihab.