n Rondje om de plas en dan naar de Sardijn of L'Italiano

Wat mij de eerste keer had getriggerd om vanuit Blijdorp helemaal naar Nesselande te gaan om deze Italiaan uit te proberen, was de prachtige website van het restaurant, en de belofte van een mooie zonsondergang boven de plas. We wilden toen alleen de pizza testen en kwamen op een prachtig plekje terecht: mooie, hoge ruimte met achterin een grote open keuken bemand door Italiaanse koks. Stijlvol, modern en informeel ingericht met Italiaanse taferelen aan de muur en op de achtergrond wat Italiaanse muziek. Binnen zo'n 26 tafels en buiten een groot terras. Helaas alleen open bij terrasweer, dus dat zal de komende tijd wel dicht blijven.

Een Sardijn aan de Siciliëboulevard

Het restaurant ligt aan de Siciliëboulevard, wat niet echt toepasselijk is, want de eigenaar komt van Sardinië. Maar toch leuk. Zijn vrouw is Nederlandse. Ze neemt een kijkje in onze kinderwagen en zegt schertsend dat een Italiaanse man en een Nederlandse vrouw mooie kinderen voortbrengen. Ik bloos.

Met één van hun kinderen, Ivo, raak ik nu ik er voor de tweede keer ben in gesprek (en hij mag er inderdaad wezen). Hij vertelt me dat het restaurant van 1997 tot 2007 in Alexanderpolder was gevestigd en nu alweer zo'n vier jaar in Nesselande. Zelf werkt hij ook als barista Italiano, een mobiele koffiebarman die je kunt inhuren voor feesten en partijen.

Ook vanavond is onze kinderwagen mee. Lekker Italiaans: kinderen gaan in Italië regelmatig laat naar bed. Onze baby slaapt gewoon en wij kunnen rustig eten. Op de kaart staan de standaard gerechten die je kunt verwachten in een Italiaans restaurant in Nederland: carpaccio, spaghetti bolognese, scaloppina, fritto misto, tiramisù. Allemaal dingen die ik lekker vind.

Ik bestel een glas rode wijn en wacht af wat ik krijg. Over het algemeen is de huiswijn in een Italiaans restaurant goed genoeg. Volgens de cameriera heb ik een dolianova gekregen. Die is alleen per glas te bestellen, want afkomstig uit een tweeliterfles. De wijn wordt gebotteld in een cantina sociale: een wijncoöperatief waar wijnbouwers (in dit geval uit Dolianova op Sardinië) hun druiven samenbrengen en collectief tot wijn verwerken. Hij smaakt best. Verder staat er onder andere een nero d'avola op de kaart, een van mijn favorieten!

Nee, ze zijn tegen iedereen even gastvrij

Het personeel is uiterst vriendelijk en komt regelmatig even polshoogte nemen. Alles is naar wens. Zouden ze weten dat ik iets ga schrijven? We houden de bedienende dames nauwlettend in de gaten. Nee, ze zijn tegen iedereen even gastvrij. Ook de padrone di casa komt even een praatje maken en gaat vrolijk met zijn zoon op de foto.

Vanavond neem ik vooraf een vitello tonnato. Mijn Italiaanse tafelgenoot proeft mee, maar zegt dat zijn moeder meer tonijnsaus gebruikt. Ik vind mijn voorgerecht lekker zo, de tonijnsaus overheerst niet. Ik neem een paar hapjes van zijn dampende melanzane alla parmigiana, want die mix van aubergine en Parmezaanse kaas kan ik niet weerstaan.

Daarna nemen we allebei een primo (lees: pasta). Hij tagliatelle ai frutti di mare, ik lasagne, omdat we die thuis niet vaak klaarmaken. Daar gaat namelijk, als je het goed wilt doen, behoorlijk wat tijd in zitten. Ook de lasagne komt dampend uit de oven en druipt van de kaas. Het smaakt zoals het moet smaken en zoals gewoonlijk zit ik bommetje-vol. Een secondo zit er dan ook niet in en ook een toetje past er niet meer bij.

Wel nemen we een espresso toe en voor wie graag nog een digestief wil, is zo'n beetje het hele gamma Italiaanse likeurtjes aanwezig. Ik zie zelfs een fles Amaro Montenegro staan en de limoncello ligt in de vriezer, vertelt Ivo. Wil je iets typisch Sardijns proberen, vraag dan om een mirto (een mirtenbeslikeur). De koffie krijgen we van het huis. Netjes met een glaasje water erbij, zoals het hoort. Ook de buiken aan deze kant van de stad kunnen zich dus laten vullen met lekker Italiaans eten.