De mosselen van Mevrouw Meijer

Nu de bladeren verkleuren en de regen tegen de ramen tikt, kijken we met weemoed terug op afgelopen zomer en herinneren we het heerlijke bezoek aan het hoekrestaurantje in Rotterdam-Noord. We troffen Mevrouw Meijer eind juni bij het Rotterdam Bluegrass Festival. Ze hadden daar het lef om aan een publiek met baarden, petticoats en tatoeages mosselen te serveren. Die waren zó goed, dat we half augustus een tafel reserveerden voor meer.

Het levendige Oude Noorden 

De ene droge avond van die week mogen we bij Mevrouw Meijer kiezen uit het ronde tafeltje op het terras of het bankje. Wij nestelen ons op het bankje tegen het raam. Uitzicht op terras en straat hebben we daardoor. Het terras is de rij tafeltjes aan de stoeprand, die gaandeweg bezet worden. De Gerard Scholtenstraat is een levendige straat in het Oude Noorden. Een paar huizen verder krabt een buurman verf van z’n kozijnen. Aan de overkant wandelen buurbewoners. Op de rijweg suizen geruisloos scooters voorbij met jongeren op weg naar uitgaan. Auto’s remmen af om zonder schade de verkeersdrempel te kunnen nemen, wat maakt dat de inzittenden een buiginkje maken. 

Charcuterie van het huis  

Chef Nils mag ons verrassen met zijn keuze uit de gerechten. Karin schenkt daar de passende wijnen bij. Als worstmaker val ik meteen met mijn neus in de 'reuzel'. De eerste gang bestaat uit een bord huisgemaakte charcuterie. Droge worst, coppa en bresaola. Dat komt, huischarcutier Maria liep ooit stage bij een slagerij. "Er stond hier toch een wijnkoelkast leeg. Nou, dan is een rijpingskast voor charcuterie wel een héél mooie bestemming." De droge worst heeft een mooi pepertje, net zoals de coppa. We herkennen in de bresaola kruidnagel, niet echt een Italiaans ingrediënt. Maria: "Die kruidnagel in de bresaola is geïnspireerd door iets moois wat we bij een slager in de Achterhoek tegenkwamen. En we nemen gewoon de vrijheid om mooie eigen smaken te maken." Sommelier Karin schenkt er Blanquette de Limoux bij. Gemaakt van de mauzac druif. Brut nature, licht mousserend, droog, soepel en wat citrus, wat goed past bij de vleeswaren en ook bij l’oeuf mayonnaise die daarop volgt. 

Rillettes en mosselen  

Voor de volgende gang worden onze glazen gevuld met een rosato van nero d'avola en een claret, een lichte rode wijn gemaakt van syrah, grenache noir en blanc, van de voet van de Mont Ventoux, Frankrijk. Die passen goed bij de jonge geitenkaas met pruim, walnoot en pruimensaus en bij de rillettes de porc met gelei van piment d’espelette en cornichons. De rillettes is mooi zacht en romig en de gelei zet er een mooi pitje tegenaan. De pruimensaus tilt de kaas boven zichzelf uit. Daarna de reden waarvoor we eigenlijk kwamen: de mosselen. Die zijn gekookt in absinth met knoflook, bestrooid met gehakte kervel. Precies zoals we ze het liefst eten: nog mooi zacht. De smaak van de absinth is het extraatje. We delen de mosselen en de gefrituurde courgettebloem gevuld met ricotta die ook op tafel komt. De witte Cinzia van druifsoorten friulano en pinot bianco past goed bij beide gerechten. Licht, wat zwavel, daarna mineralen en een zuurtje van groene appel. 

Perfecte compagnons 

Karin schenkt aansluitend wederom verschillende wijnen in. Een witte uit Piemonte met een bloemige neus, wat appel en laurier. En een gemacereerde oranje uit Salamanca, mooi droog met caramelkaramel, boenwas, een citruszuurtje en een bittertje en lekker funky. De Piemonte is voor bij het gebakken stukje schol. Die schol is ongelooflijk mooi op de graat gebakken. Nog heerlijk sappig en zacht op een bedje van Nieuw-Zeelandse spinazie en wat gegrilde tomaatjes en beurre blanc. De Salamanca hoort bij een stukje gebakken filet van poulet de lande met paddenstoeltjes en kruim van gebakken oude kaas. De umami daarvan accentueert het fijne van de kip. We sluiten af met een kaasplank met drie Nederlandse kazen: een witte van De Koning, een oude Remeker en Fiore van Oudwijker. We zijn blij met het advies van Karin om geen port maar Pineau de Charentes erbij te drinken. Strikt genomen geen wijn, maar een mistelle: 3/4 druivenmost versterk met 1/4 jonge cognac. Mooi zoet, sappig en met krentjes is die wijn en daarmee een perfecte compagnon voor de kazen. 

We hebben deze avond ons lot in de handen van Nils en Karin gelegd en dat is ook eigenlijk het beste wat je bij Mevrouw Meijer kunt doen.