Dat je voor misschien wel de lekkerste cocktails van de stad – in 2022 waren ze zelfs Gault&Millau cocktailbar van het jaar – naar Botanero moet, dat weten de meesten waarschijnlijk wel. Maar wat meer mensen moeten weten, is dat ze ook een eetkaart hebben met echt goede Mexicaanse gerechten. De Buik ging proeven, en we werden meteen meegenomen naar de wereld van mezcal.
Kitsch keuken

De vrolijk gekleurde lampjes van Botanero heten je van ver al welkom. Een goede vriend zei eens: "op een plek met zulke lampjes is altijd gezellig", en tot nu toe heeft hij nooit ongelijk gehad. Binnen wordt de gezelligheid voortgezet door rijen met gekleurde vlaggetjes aan het plafond, zonder dat het een kitsche boel wordt.
Onder die vlaggetjes schuiven we aan. We kunnen niet kiezen met welke cocktails we de avond moeten beginnen – alles klinkt lekker – dus vragen de serveerster om ons een goede starter te brengen.
Dat wordt de BBQ Pineapple Margarita. Normaal kies ik niet iets waarvoor ananas warm gemaakt moet worden – pizza Hawaï, I'm looking at you – maar blijkbaar doe ik mezelf daarmee tekort. De smaak van gegrilde ananas blijkt een gouden combi te zijn met de rokerige smaak van de tequila. Zoet en zuur, met zout op de rand. Ook de Chanclas Mexicanas proeft precies zuur genoeg dat het lekker is, met een zoete nasmaak.
Snacks en knabbelen

Maar we zijn hier vanavond natuurlijk voor het eten. Inmiddels is er een plankje met snacks op tafel gekomen. We proeven zoute ansjovis, afgetopt met citroen en peperkorrels, gegrilde groenten die perfect zacht en niet aangebrand zijn, met een vleug balsamico en piementos de padron, de snackklassieker die we kennen uit de Spaanse keuken.
Om te knabbelen hebben we gekaramelliseerde nootjes en dikke, sappige olijven die de variant in de supermarkt laat verbleken. Dit smaakt naar meer.
Taco Thursday (maar ook woensdag, vrijdag en zaterdag)

En dat komt in de vorm van drie soorten taco's en tostada's. Het verschil: een taco is zacht, een tostada is knapperig. Botanero laat zien dat je hier als vegetariër ook een goede avond kunt hebben, want de taco's Al Pastor zijn van de drie onze favoriet.
Knapperige oesterzwam, bijna zoals uitgebakken spekjes, pittig en zout, maar door de ananas – is 'ie weer – ook zacht en zoet. Vleesliefhebbers doen er goed aan de taco's Lechón te bestellen, bestaande uit procureur die perfect mals is gestoofd. Een tikkie vettig, maar dat is in dit geval niet erg, want daardoor smelt 'ie op je tong.
De gefermenteerde ui geeft het geheel tot slot nog iets zoets. De tostada Cangrejo del Río is er eentje met rivierkreeft en de pittigste van de drie, doordat er royaal chili is gebruikt. Deze had van ons iets minder peperig gemogen.
Mezcal Mania bij Botanero

David Trampe, bevlogen eigenaar van Botanero, schuift ondertussen aan, en hij heeft gezelschap in de vorm van vier flessen mezcal meegenomen. Correctie: één fles mezcal en drie flessen distillados, want, zo vertelt hij ons, mezcal mag alleen zo heten als deze gecertificeerd is.
Hier op de plank staan 166 soorten, plus nog een aantal die David enkel bij gelegenheden van de bovenste plank haalt. Wij mogen er dus vier proeven, en we leren dat er daadwerkelijk grote verschillen zijn tussen de verschillende proefglaasjes. Gefascineerd bekijken we de flessen – 'van deze zijn er maar 204 gemaakt!' – en het voelt alsof we een schat hebben ontdekt waarvan we aan het begin van de avond het bestaan nog niet eens wisten.
Verder met verde

Maar we zijn nog niet klaar met eten, en dat is met al die mezcal en het in rap tempo afvinken van de cocktailbingokaart maar goed ook. De tafel wordt volgezet met een selectie van gerechtjes waarbij groente de hoofdrol speelt.
Elote is een pittige en rokerige maïskolf, waarvan de smaak wordt uitgebalanceerd met een flinke hand Parmezaanse kaas. judías verde zijn spicy sperziebonen met een bite, gelukkig niet doodgekookt zoals wij Nederlanders dat graag doen, afgetopt met fetakaas.
Favoriet van het personeel is de Coliflor, bloemkool in vaste en pureevorm, met een dekentje van crunchy hazelnoten en salsa verde. Als laatste de chille rellenos, een uit de kluiten gewassen paprikasoort waarvan de grootste exporteur ter wereld blijkbaar gewoon in het Westland zit. Hij komt als een soort melanzane, maar dan gevuld met cheddar. Muy bien!
Proost op een avondvullend programma

Mijn tafelgenoot en ik waren eigenlijk van plan om na het eten naar de bioscoop te gaan, maar we zijn zo in de ban van het smakelijke eten, de bijzondere mezcalproeverij en de grandioze cocktails, dat we die film helemaal vergeten.
Daar proosten we dan maar op, want zo'n avond dat je jezelf helemaal laat meeslepen door zulk goed eten en drinken, hoe vaak gebeurt dat nou echt? Dus ga hierheen en maak verder geen plannen, want een avond uit bij Botanero is een avondvullend programma.