‘Eigenlijk was deze zaak gewoon een inkoppertje’, begint Rolph Hensens, eigenaar van Rolph’s Deli, die afgelopen voorjaar zijn deuren opende op de Kop van Zuid. ‘Ik heb vier jaar lang naar mijn gasten in HMB Restaurant geluisterd, dus ik wist precies wat er moest komen.’
Wat er kwam, was een moderne deli. Een kleine, stijlvol ingerichte zaak met veel goud, geometrische vormen, zwarte plafonds en gelakt hout. Luxueus maar toegankelijk. Dat geldt ook voor de kaart. Op het eerste gezicht is die eenvoudig: broodjes, bowls, salades, pancakes; we hebben het allemaal al eens eerder gezien. Het feit dat de helft van de zaak in beslag genomen wordt door de professionele keuken verraadt echter een culinaire inslag die je niet overal vindt.
Laagdrempelig
Het past bij de buurt, volgens Rolph: ‘Er wonen hier vooral welgestelde Rotterdammers. Mensen met bestedingsruimte, die sowieso al een paar keer per week bij HMB Restaurant eten. Maar er was ook veel behoefte aan iets laagdrempeligs. Ik heb de kaart bewust aangepast aan de buurt. Je ziet er de wat vrouwelijkere gerechten als pancakes en bowls op staan, maar daar maak je een vent niet blij mee, dus daarom kun je ook een broodje steak krijgen, eggs bénédicte, of een lobster roll.
Koken naar de monden
We koken hier naar de monden.’ Bestellen doe je hier aan de counter, waarna het eten aan tafel geserveerd wordt. Drankjes pak je zelf uit de koeling. Het informele vormt een mooi contrast met het culinaire niveau van de kaart. En het werkt; de Deli is sinds de opening een doorslaand succes.
Behoefte
‘Het zal deels de nieuwigheid zijn, maar er is hier gewoon ook veel behoefte aan een zaak als deze’, stelt Rolph. ‘Ik begrijp ook niet waarom andere ondernemers hier niet op inzetten. Er staat zoveel op de planning: hotels, woontorens, winkels; het wordt hier alleen maar meer. In het weekend staan ze twee rijen dik voor de deur hier en ik zie dat voorlopig nog niet veranderen.’
Terras
Het succes betekent overigens niet dat Rolph en zijn vrouw Chantal nu rustig achteroverleunen. Het terrasseizoen staat immers voor de deur. ‘De zon staat hier praktisch de hele dag op de ramen, dus van de zomer hebben we een terras aan de gevel, waar we rustig nog eens veertig man kwijt kunnen. Verder zijn we in gesprek met de gemeente over een groter terras. Het liefst zet ik het hele pleintje hier vol, buitenbarretje erbij en lekker knallen.’
