Eten van krijtborden bij eetcafé Otto Hahn

Restaurants, bistro's, wijnbars, eetcafés: het centrum van Rotterdam zit er vol mee. Er is keus genoeg en voor ieder wat wils. Maar wat nou als je buiten de deur wilt eten maar geen zin hebt om in het centrum te zitten? Geen probleem, want buiten het centrum is ook genoeg leuks te vinden. Zo vind je in Ommoord eetcafé Otto Hahn. Ze hebben er eetcafé-klassiekers op de kaart, maar maken ook fanatiek gebruik van krijtborden met wisselende gerechten waar de ervaren chefs hun creativiteit in kwijt kunnen.  

Hardloper buikspek 

Bij het bestellen van de gerechten spreken we af dat ik van het krijtbord bestel en mijn tafelgenoot de kaart er bij pakt. Waarom? Omdat we ook nog even de kaart willen testen. Breekbroodje met kruidenboter, aioli en gezouten boter vooraf? Natuurlijk. Eten in een eetcafé kan eigenlijk niet zonder te beginnen met minimaal één snee stokbrood met kruidenboter. Maar dat is mijn mening. Hierna, als voorgerecht, kiezen we de hardloper: gemarineerd buikspek en we nemen de gerookte zalm. De buikspek is zoals je hem mag verwachten en meer. Zacht, maar niet te, het vlees heeft een bite en het vet is mooi gesmolten. De marinade is zoet, zuur, zout, pittig en goed aanwezig. Gewoon heel erg lekker. Als het had gekund bestelde ik het buikspek nog een keer, maar zoals dat gaat met hardlopers: volledig uitverkocht. Wij hadden de laatste. Blijkbaar vinden meer mensen de buikspek lekker. De gerookte zalm wordt met een limoenmayonaise op briochebrood geserveerd. Weer zo'n voorbeeld waarbij zoet, zuur en zout perfect gebalanceerd wordt in een gerecht. 

Sappig en mals  

Het hoofdgerecht wat we van de kaart kiezen is de kip 'Otto Hahn'. Als je je naam aan een gerecht verbindt, moet het wel goed zijn. De verwachtingen zijn hoog. Het is een gerecht van kip uit de oven met gesmolten brie, uitgebakken bacon en pecannoten. Waar ik altijd bang voor ben bij kipgerechten, en zeker als de kip uit de oven komt, is dat de kip gortdroog is. Bij Otto Hahn is dit niet het geval. Het is heerlijk sappig stuk kip met mooi gesmolten brie en de pecannoten in het gerecht geven een mooie twist. Van het krijtbord bestellen we de ossenhaas. Deze wordt gebakken met verse groentes en geserveerd in een gietijzeren pannetje. Bij dit soort gerechten gaat het in eetcafés nog wel eens mis, en krijg je gemarineerde stukken rubber op je bord. Hier niet. We krijgen malse, zachte stukken vlees die, net als de groentes, mooi op smaak zijn. Alle hoofdgerechten worden geserveerd met vers gesneden frites, seizoensgroenten en rauwkost. Sowieso wordt er bij Otto Hahn alleen gewerkt met verse producten en worden alle sauzen en soepen dagelijks vers bereid. 

Een vleugje nostalgie 

Ik heb een zwak voor nostalgie en dat hebben ze bij Otto Hahn ook. Op de menukaart staat bij de desserts namelijk letterlijk het woord ‘nostalgie’ vermeld, met eronder ‘advocaatje slagroom’. Ondanks ik helemaal niet zo van advocaat houd, bestel ik het toch. Want hoe nostalgisch wil je het hebben? Ik kan natuurlijk een hele smaakanalyse geven, maar advocaat met slagroom is gewoon wat het is. Het andere nagerecht wat op tafel komt is de warme Luikse wafel met banketbakkersroom en Amarena kersen. Niet echt nostalgisch, maar wel lekker. Het is een machtig nagerecht en dus niet voor de kleine eter. Is Otto Hahn een sterrenrestaurant of gastronomische hotspot? Nee, maar dat wil het ook helemaal niet zijn. Otto Hahn is een eetcafé. Een plek waar je ongedwongen neer kunt ploffen, waar het altijd gezellig is, en waar je, zoals de eigenaar het ook zegt: "gewoon goed kunt eten."