Het ligt wellicht wat uit je normale route, maar het is de wandeling zeker waard: gastrobar ’t Trefpunt in het Oude Noorden. De warmte van een bruin café en een zeer betaalbare kaart met een grote variëteit aan gerechten zijn voor ons reden om er naar toe te gaan.
Én: ’s zomers kun je er ook nog met een bootje weg en onderweg op het water eten en drinken.
Van kroeg naar restaurant

Op de hoek van het Zwaanshals en de Soetendaalsekade in het Oude Noorden vind je gastrobar ’t Trefpunt. Op een winderige dinsdagavond lopen we binnen. We voelen ons direct thuis in iets dat de sfeer heeft van een bruin café en een gemoedelijk restaurant met veel stamgasten.
Dit laatste blijkt ook zo te zijn: ze hebben veel vaste aanloop, vooral uit de randgemeenten als Capelle, Nieuwerkerk en Lansingerland. Er komen ook steeds meer jongere mensen uit Rotterdam.
’t Trefpunt heeft een betaalbare en toegankelijke kaart waar mensen graag voor terug komen. Een drie-gangen-menu kost slechts €27,50.
Al 100 jaar een familiebedrijf

Jordy den Haan is de vierde generatie eigenaar: zijn overgrootvader begon een kroeg in het pand en 15 jaar geleden werd de keuze gemaakt om er een restaurant van te maken. In het familiebedrijf hebben Jordy’s ouders nog steeds een rol. Zijn moeder in het restaurant en zijn vader bij de verhuur van bootjes.
In de zomer verhuren zij bootjes voor gezelschappen, inclusief catering. De schippers zijn, naast Jordy’s vader, veelal mensen die dit voor hun plezier doen. Het terras voor de zaak is in de zomer goed vol, er is veel zon en een verkoelend windje als het te heet is.
Jordy is boven het restaurant geboren en zijn opa woonde ooit waar nu de keuken is. Jordy was niet echt van plan de zaak over te nemen. Uiteindelijk heeft hij het toch gedaan en is daar nog steeds blij om.
Ambities van de vierde generatie
Jordy’s ambitie is vooral om de zaak wat meer onder de aandacht van een jonger publiek te brengen door meer gebruik te maken van social media. Daarnaast wil hij het menu een niveau hoger tillen en meer aandacht besteden aan hoe het gerecht er op het bord uit ziet.
Het personeel werkt hier al 6 tot 7 jaar, in de bediening zijn er mensen die er al 10 jaar werken.
Menu voor 'jong' en 'oud'

De menukaart laat zien dat zij zowel een jonger als een ouder publiek willen dienen en dat ze kiezen voor een niet te breed assortiment aan gerechten: acht voorgerechten en tien hoofdgerechten. Ze wisselen één keer per drie maanden.
Op het menu staan “ouderwetse” gerechten als kalfslever en stoofschotels, maar ook sushi-achtige gerechten. De afgelopen paar jaar zien ze dat er een jonger publiek komt dat zij ook graag bedienen, daardoor is er meer variatie in de kaart gekomen.
Kroketten uit eigen keuken

Jordy staat veel in de keuken. Zijn favoriete bezigheid is het maken van kroketten van van alles en nog wat. Wij proeven zijn exemplaren met paddenstoelen en een truffelmayonaise. Heerlijk van smaak, fijn krokant en de mayonaise doet wat het moet doen: de smaak nog wat versterken.
We mogen ook even proeven van Oma’s stoof die heerlijk verwarmend en nostalgisch is, met een fijne textuur en een klein zuurtje van een appel. Na de kroketten krijgen we een amuse: een eiersalade met viooltjes. Het ziet er fleurig uit, de smaak goed en licht.
Als vooraf kiezen we voor een tartaar van gerookte zalm met wasabimayonaise en zeewier en voor buikspek met Hoisin-saus.
De zalm is goed gerookt op eikenhout en heeft een mooie droge structuur. Niet te vet, niet te zout. De smaken zijn puur en vullen elkaar goed aan. Echt erg goed. Het buikspek is mooi dun gesneden en even krokant gebakken in de pan. Samen met de saus is het een lekker licht voorgerecht.
Vlees en vis

Onze hoofdgerechten zijn een hele dorade en bavette met kreeftensaus en garnalen. De dorade is mooi gegaard, met een lekkere garnering van groenten die evenwel een beetje rommelig een plek op het bord kregen. De vis is flink aan de maat. Een Franse rosé is passend en vriendelijk als begeleiding.
De bavette is precies goed, rood dus, gegaard en mooi getrancheerd. De garnering is dezelfde als bij de vis. De merlot die ik erbij drink is best lekker. We krijgen ook nog patat en gebakken aardappelen bij de gerechten. Het is wat veel van het goede. De ober vertelt dat oudere mensen vaak de schnitzels aan de grote kant vinden. Het restaurant biedt dan gewoon een bakje aan om wat je over hebt mee naar huis te nemen.
Als dessert nemen we een boerencoupe en een appelcrumble met kaneelijs. Beide gerechten zijn lekker, vormen een mooi geheel en zijn fris. Een goede afsluiting van het etentje.
De slotsom

Parkeren kan makkelijk daar, je fietst er zo naartoe en de wandeling vanaf de tramhalte is ook best te doen. En met wat ’t Trefpunt serveert is er dus geen enkel excuus om er niet aan te schuiven.