Op een verborgen plek, middenin het centrum van Rotterdam, bevindt zich een prachtige binnentuin. Het is de binnentuin die hoort bij restaurant The Park en het Bilderberghotel. Wat je er kunt doen, behalve luxe logeren uiteraard? Genieten van de prachtigste gerechten, bereid door supervising chef Erik van Loo en zijn rechterhand Richard de Vries, chef bij The Park.
Het is woensdagmiddag 12:00 uur en we (ikzelf en een kleine delegatie foodbloggers uit Rotterdam en omstreken) staan in de groene binnentuin, met om ons heen alle gebouwen die bij het hotel horen. Het oudste gebouw stamt uit 1922 en huist 19 kamers. Vervolgens werd in de jaren ‘50 de tuin aangelegd en werden er meerdere nieuwe kamers bijgebouwd. De eerste toren werd gebouwd in de jaren ’70 en de laatste toren (die goed te zien is vanaf de Westersingel) in de jaren ’90.

De regen blijft nog even uit, dus de eerste amuses worden buiten geserveerd door chefs Van Loo en De Vries. Tijdens deze perslunch zijn louter mensen aanwezig die zich de hele dag op professioneel niveau met eten bezighouden, het valt dan ook even stil; er worden eerst heel wat foto’s gemaakt, daarna wordt er geproefd. Een ceviche van makreel (met crème fraîche, appel, komkommer en krokante sesam); oester, Fines de Claire, met zwarte bonen, aardappel, piment en bosui.

Hoteldirecteur Erik de Wit vertelt kort over de geschiedenis en renovatie van het Bilderberg, over het belang van Food & Beverage en de grote chefs en toprestaurants die hun naam verbinden aan het hotel. Beleving, service en kwaliteit zijn hierbij van groot belang en komen nog meer centraal te staan. Ook Tony Mastrantuono (sales director Bilderberg) en chef Erik van Loo voegen zich bij het gesprek. We spreken met laatstgenoemde over zijn opvoeding als zoon van een slager, zijn (uitgebreide) werkervaring bij restaurants als Vreugd en Rust van Henk Savelberg, zijn eigen restaurant Duurstede (in Wijk bij Duurstede), later restaurant Parkheuvel ** en zijn ‘signature dish’ en hoe zoiets tot stand komt. ‘Een signature dish bedenk je niet, nee, zoiets wordt geboren,’ vertelt Van Loo. ‘Vervolgens bepaalt de gast of dat een goed lopend/blijvend gerecht is, het is essentieel om naar je gasten te luisteren.’ Zijn signatuur gerecht? Al sinds 1992(!) maakt hij als geen ander ravioli van Bresse kip met gebakken langoustine (zelf proberen? Je kunt dit gerecht bestellen bij zijn restaurant Parkheuvel).
We verplaatsen uiteindelijk toch naar binnen, waar we in een prachtige ruimte plaatsnemen aan twee ronde tafels. Binnen de kortste keren staat er een derde amuse op tafel: mulfilet met tuinbonen en dragon, taggische olijven en luchtige Hollandaisesaus met olijfolie.
Mijn tafelgenoten en ik genieten met volle teugen van de professionele service en gerechten die als bij toverslag op tafel lijken te verschijnen. Waaronder een van de meest bijzondere en smaakvolle gerechten die ik ooit heb gezien of geproefd: asperge ‘flower power’ met scheermes en Oosterschelde kreeft van de Big Green Egg. Zo mooi, dat ik haast niet weet waar te beginnen (ik bewaar het lekkerste stukje van de asperge voor het laatst).

Maar we zijn nog niet uitgegeten, want de kalfshaas gepocheerd met cantharellen, doperwten, ravioli van beluga linzen en rodewijnjus met long peper komt nog voorbij, gevolgd door rood fruit met gemarineerde aardbeien en blauwe bessen, een crumble van hazelnoot, yoghurtmerengue, vlierbloesem en vanille-ijs. Bij dit laatste gerecht hoort een bijzondere dessertwijn (Sauvignon Blanc/Semillon, Château Violet Sauternes, Frankrijk 2007) niet zo stroperig en mierzoet als dessertwijn soms is, maar meer een rijke, honingachtige smaak.

Inmiddels is het bijna half vier, thee en koffie worden nog geserveerd met een klein plateau aan friandises, maar dan is het toch tijd om op te breken. De lunch was als geen ander, de sfeer zat er goed in en het is absoluut de moeite waard om zelf eens te gaan proberen.