Levendig eetcafé Peppel zorgt voor pep in de wijk Schiebroek

Thuis aan het Rododendronplein

Peppel lijkt de tweede huiskamer te zijn van menig inwoner van Schiebroek. Het is een komen en gaan van buurtbewoners. Mijn tafelgenoot, die om de hoek woont, komt de een na de andere bekende tegen. "Hey, da’s mijn buurman, even hoi zeggen hoor." Waar kom je dat tegenwoordig nog tegen in de grote stad? Mijn gezelschap vertelt me honderduit over 'haar' Schiebroek en wat Peppel betekent voor de wijk.

Al dat vertellen gaat natuurlijk niet met een droge keel. Gelukkig komt er na binnenkomst direct een karafje water op tafel zonder dat we daar om hoeven te vragen. We bestellen er een Aperol Spritz bij – de zomer hangt nog in de lucht – die goed op smaak is, en geserveerd wordt zonder poespas.

Greatest hits-plaat

De enorme PPPL-plank die daarna op tafel komt, is allesbehalve zuinig. Eigenlijk ligt alles wat lekker is uit het rijtje voorgerechten van de kaart in royale porties op die plank. Een romige bol burrata, een schaaltje nacho’s met een flinke hoeveelheid gesmolten kaas, scampi’s met een perfect pittig chilisausje en buikspek dat van buiten precies knapperig en van binnen precies zacht genoeg is. De biefstukpuntjes zijn iets te doorbakken, maar de bijbehorende truffelroomsaus is zacht zonder een al te overheersende truffelsmaak, dus daar dippen we flink in.

Kom erbij, kom erbij, zet je zorgen maar opzij

Tijdens het snacken turen we naar buiten. Het terras van Peppel is groot, zo groot dat de hele buurt er waarschijnlijk op past. De vaders en moeders die hier wonen maken daar overdag vaak dankbaar gebruik van. Terwijl de kinderen spelen in het speeltuintje naast het terras, kunnen de ouders onbezorgd borrelen en laatste nieuwtjes uitwisselen.

Het is ook de plek waar de ouderen uit de wijk even een kop koffie doen tijdens hun avondrondje, en een vader en zoon die geen zin hadden om te koken schuiven aan voor een makkelijke maaltijd.

Iets meer pep, please

Dan komen de hoofdgerechten: een biefstuk 'Croma', klassiek met jus en witte boterham om te dopen, en een portie stoofvlees met een flinke lading zoete aardappelfriet. We vroegen om een medium rare biefstuk, en hij is ook echt volmaakt medium rare gebakken.

De jus had wel iets steviger mogen zijn; die typische Croma-smaak komt niet helemaal tot zijn recht, en met peper en zout zijn ze niet scheutig geweest. Dat laatste geldt ook voor het stoofvlees, maar de zoete aardappelfrietjes zijn stevig en knapperig, en de Zaanse mayonaise die er bij zit, maakt ons zeer gelukkig.

Made in Rotterdam

Eigenlijk hebben we geen plek meer voor een toetje – we zijn nog steeds niet bekomen van die PPPL plank −, maar ze hebben hier taart van favoriete taartenwinkel Koekela, dus dat kunnen we niet weerstaan. We kiezen een stuk lime pie en bestellen daar jasmijnthee bij van het lokale en woman-owned Tea Village. Bij Peppel supporteren ze hun locals en dat waarderen we.

Het modern-industriële Peppel is een ongedwongen eetcafé waar het zelfs op een donderdagavond gezellig druk is. Dus stap eens in tram (1)25, die hier om de hoek stopt, om de Schiebroekse gastvrijheid te leren kennen. En dat krokante buikspek dat hier op de kaart staat is het ritje sowieso meer dan waard.