Italiaans eten is heel makkelijk te verpesten. Het aantal mensen dat maar gewoon van alles over de pasta heen gooit en dan denkt dat het Italiaans is, is too damn high. Daarom ben ik blij als je een nieuw restaurant ontdekt dat weet hoe het hoort te werken in een van de beste keukens van de wereld.

Mijn favoriete bijbaan ooit was pizza’s bezorgen. Het kameraadschap van een groep vrienden die door weer en wind op de brommer door de stad scheurde geeft me tot de dag van vandaag nostalgische gevoelens wanneer ik eraan denk. Werken voor een gepassioneerde, temperamentvolle Italiaan was nooit saai.
Ook leerde ik dat Italianen zeer traditioneel zijn, zeker als het aankomt op de Italiaanse keuken. Simpele ingrediënten van hoge kwaliteit, dat is hoe makkelijk het kan zijn om lekker eten te maken. Wanneer ik voor het eerst bij een Italiaans restaurant eet, heb ik een simpele test. Bestel de margherita, de calzone en de lasagne. Aan deze gerechten kun je per direct zien of de chef in kwestie de keuken serieus neemt.
Vandaag gaan we echter wat anders doen. Ik ben op de Nieuwe Binnenweg nummer 182. Ik ben groot fan van deze straat, de grote diversiteit aan culturen, het heerlijke eten en de variëteit aan mogelijkheden zijn kenmerkend voor de stad waarin de straat zich bevindt. Wat je niet vaak ziet, naar mijn mening, in dit stuk van de straat, zijn supermooi ingerichte restaurants. Dus bij het binnen wandelen van Pizze Pronto was de eerste indruk gelijk raak.

Een prachtig restaurant, met een mooie open keuken, een authentieke pizza oven als pronkstuk, moderne muziek op het juiste niveau en prachtige verlichting. Goede verlichting is altijd handig in een wereld waar Instagrammable zijn een goede gratis marketingtool is. Daarnaast ben ik altijd blij als een restaurant pizzE schrijft in plaats van pizzA. Tijd om te eten.

First up, brood! Als er niet per direct brood op tafel komt met olie, dan ben je niet bij een Italiaan. De Clemente Olio Extra Vergine Di Oliva smaakt naar de olijfgaarden van Manfredonia. Niet dat ik dat proef, maar dat staat op de fles. Superolietje, beetje peper en zout. De toon is gezet. Dit is Italiaanse keuken zoals het hoort.
Op aanraden bestellen we de insalata caprese en de gamberi arossto. Buffelmozzarella (bestaat er ook andere?) tomaten, basilicum en olie. Zelfs mijn kaas-hatende eetgenoot vindt het heerlijk. Ook hier komt het weer terug op de basis. Geweldige ingrediënten, geweldige smaak, zoals het hoort. De in knoflook gebakken garnalen met een sausje zijn heerlijk, geen overdaad aan knoflook en de smaak van de garnalen voert de boventoon, zoals het hoort.

Ook voor het hoofdgerecht laat ik mij adviseren en dat zorgt ervoor dat ik een bord met ravioli, gevuld met pompoen, amaretti en quattro formaggi saus krijg. Iets wat op papier apart klinkt, maar ook dit keer weer een klassiek Italiaans gerecht. De combinatie van de zware saus en de lichte vulling is echt een aanrader. Je hersens denken ‘WOOW KAAAS, WOOOOOW KOEKJES, OK WEER KAAS!’ Het deeg is perfect al dente en de saus, super. Ik val in herhaling maar, dit is wat Italiaans is in mijn hoofd.

Mijn eter in crime heeft gelukkig dan toch voor de lasagne gekozen. Sterk stuk eten. Goede stevigheid, klassieke vulling en dat op een bedje van bechamelsaus. Je kunt zoveel verkeerd doen aan een lasagne, maar als alles precies goed is, voelt het voor mij toch altijd als thuiskomen. Alsof ik net van de brommer af ben gestapt om twintig pizza’s te bezorgen in het puntje van Maaswijk (Spijkenis that is).
Voor het dessert houden we het klassiek als Vivaldi, klassiek als Mozart. De tiramisu, een hoeksteen van de Italiaanse samenleving. Mijn platonische dinnerdate maakt de geweldige amateurmove om in te ademen terwijl hij de eerste hap neemt. Aangezien de tiramisu bedekt is met een lekkere droge cacao laag, resulteert dit in een verwoede poging om niet te stikken omdat hij de poeder direct zijn luchtpijp in werkt. Altijd leuk, entertainment tijdens het dessert. En ook het dessert voldoet volledig aan de verwachtingen. Perfect.
Pizze Pronte heeft al zeven jaar een vestiging in Schiedam. Deel twee in Rotterdam is er nu drie maanden en in mijn ogen is het een geweldige aanwinst voor de Nieuwe Binnenweg. Wie houdt van tradities en lekker eten, hoeft geen seconde te twijfelen en kan zich direct melden. Heel november zijn de pizza’s zelfs maar tien euro en aangezien ik gisteren geen pizza heb gehad, ga ik volgende week terug voor een margherita...of een calzone.