SHIN: de Japanse tapasbar waar herinneringen worden gemaakt

Een plek om herinneringen te maken

In een zijstraat van de drukke Meent vind je SHIN: een serene ruimte waar het rode Shuiro, een kleur die beschermt tegen het kwade, samen met groen en koningsblauw de hoofdrol speelt. Of je nou plaats neemt met een grote groep aan de maanvormige tafel in het midden van de zaak, of knus met z’n tweetjes aan een van de tafeltjes eromheen: je wordt vanuit elke hoek bij de gastvrije sfeer betrokken. Toen het stel nog in Shanghai woonde, nam Tony Nanako altijd mee naar hetzelfde Japanse restaurant wanneer ze iets bijzonders te vieren hadden. "We hebben daar zoveel mooie herinneringen aan en dat wil ik mensen hier bij SHIN ook bieden", vertelt Nanako. Het feit dat 'ichi go ichi e' zich leent als lijfspreuk van SHIN verbaast dan ook niet. Het betekent zoiets als 'op dit moment: één kans', wat naadloos aansluit bij het avontuur dat het stel aanging door zonder enkele horecaervaring hun eerste restaurant Ajisan te openen aan de andere kant van de wereld.

Cocktails met een persoonlijke touch

Nadat zowel Nanako als Tony even aangeschoven zijn, slaan we de cocktailkaart open. Deze is gevuld met Japanse varianten van cocktails waar we bekend mee zijn. Zo treffen we de Geisha Star Martini, het Aziatische zusje van de pornstar martini, inclusief een vleugje sake en de cocktail Ikemen, een Old Fashioned met Japanse whisky. Naast deze twists, zijn er ook een aantal persoonlijke herinneringen verwerkt in het menu. De Okinawa Beach is geïnspireerd door het helderblauwe water bij Onna Beach, een Japanse badplaats die het gezin recent bezocht. Op het moment dat je even niet kunt kiezen, helpt manager Noah je graag verder. Na het achterhalen van onze smaakvoorkeuren, verschijnen er twee even bijzondere cocktails voor onze neus: de Rabo de Galo en de Japanse High Ball. De een wat zwaarder en donkerder door de artisjoklikeur en een vleugje mezcal, de ander wat frisser en zoeter vanwege de yuzu en pruimenwijn.

De Olympische winnaar

Op aanraden van Tony bestellen we een aantal gerechten, te beginnen met de Osumashi Clear Soup. Aan de basis van dit gerecht, en eigenlijk alle andere gerechten op de kaart, ligt dashi. Deze bouillon wordt getrokken van gedroogde Bonitotonijn en een mix van zeewier en zorgt voor een rijke, licht zoute smaak die goed in evenwicht is door de frisse, verse geraspte yuzuschil in dit gerecht. Er volgt een traditionele wakamesalade, die op geen enkele manier lijkt op de wakame die in het supermarktschap te vinden is. De donkergroene bladeren hebben veel bite, zijn licht pittig en vormen het perfecte bijgerecht. De Wagyu Steak uit Kagoshima mogen we volgens Tony absoluut niet missen, en daar sluiten we ons zonder twijfel bij aan. Het vlees is gemarmerd en smelt vanwege de verhouding vet-vlees weg op de tong, terwijl de buitenkant juist krokant is. Tony vertelt ons dat het niet enkel om echt Japanse Wagyu gaat, maar zelfs om het rundvlees uit de streek die afgelopen 'Wagyu Olympics' won.

Verlangen naar Japan

Na de strawberry shortcake al een aantal keer langs onze tafel te hebben zien komen, kunnen we er niet omheen. De gelaagde cake met Japanse nama cream en verse aardbeien wordt elke dag, gedurende een drie uur durend proces, bereid door de Japanse chef Kaoru. Het is dan ook geen wonder dat de cake een lust voor het oog is. Na deze afsluitende gang is ons verlangen om ooit een bezoek aan Japan te brengen enkel groter geworden en wanneer we dit aan Nanako en Tony vertellen, beginnen ze te glunderen. Hoewel er om ons heen groepjes tevreden gasten zitten, is het stel ooit begonnen met de gedachte: 'in het geval niemand het leuk vindt, dan vermaken wij ons hier wel', en hun geluk straalt er vanaf.