De Buik ging langs bij Madame Saigon, de dromerig gedecoreerde Vietnamees, net om de hoek van de Witte de With-straat. Het fijne personeel en de inrichting zijn een pluspunt, maar je komt hier vooral voor de Vietnamese gerechten uit de familie van Son Le Do.
De man achter de Madame

Son Le Do, de man achter Madame Saigon, groeide op in Vietnam. Hij kwam als zesjarige naar Nederland, maar liet zijn roots nooit los. Wat hij wél meenam? De Vietnamese gerechten van zijn familie waarmee hij is opgegroeid.
Recepten van thuis, met liefde doorgegeven en nu met net zoveel zorg en warmte op tafel gezet in zijn restaurant aan de Schiedamse Vest. Dus beleef je daar de gastvrijheid en smaken van Vietnam, gewoon in hartje Rotterdam.
Gastvrijheid met een tropisch randje

Zodra je binnenstapt bij Madame Saigon, voel je de gastvrijheid. Geen gehaaste blikken of “alles naar wens?”-rondjes, maar oprechte aandacht, pure smaken en het gevoel dat je welkom bent, of je nu voor de eerste of de tiende keer binnenloopt.
Het team straalt betrokkenheid uit, kent de gerechten en geeft uitleg. Dit is de gastvrijheid waar menig restaurant in Rotterdam een voorbeeld aan kan nemen.
Vietnamese zaak met karakter

Die warmte voel je al voordat je naar binnen stapt. Aan de Schiedamse Vest, inmiddels bijna net zo bruisend als de Witte de With, waar deze straat op uitkomt, stuit je op het terras van Madame Saigon.
De zon schijnt en het terras zit vol, maar wij kiezen ervoor om binnen een plekje te zoeken. Want het interieur is te mooi om niet te bekijken. Elk hoekje heeft zijn eigen karakter, ingericht met oog voor detail.
De hoge plafonds hangen vol rieten lampen en de vele (nep)planten geven het een tropisch en dromerig sfeertje. Tussen al dat tropisch groen: zelfs een verdwaalde nep-banaan. Verrassend, maar decoratief.
Het menu van Madame Saigon: Vietnamese familiegerechten

De menukaart is uitgebreid en staat vol Vietnamese klassiekers. Voor wie de taal niet machtig is, kan dat in eerste instantie wat overweldigend zijn: Com Cuu, Phở Bò Nam, Gỏi Cuốn…
Gelukkig zijn de specialiteiten met een sterretje gemarkeerd en anders denkt het personeel graag met je mee. Ook is er genoeg keuze voor vegetariërs, ‘glutenvrije gasten’ en iedereen die halal wil eten. Je kunt bovendien alle gerechtjes met elkaar delen. Zo proef je meer én staat je tafel al snel gezellig vol.
Cocktails en voorgerechten

We beginnen met twee cocktails: de Madame Saigon, zoet en fris met framboos en kers, en de Asian Mule, een aanrader voor wie van wat sterkers houdt, met een basis van arakrum en een zoete schuimlaag van ginger beer en matcha.
Een beetje vouwen en een beetje knoeien

De eerste gerechtjes zijn een frisse papayasalade met een hint munt en de Bánh Xèo, een krokante Vietnamese pannenkoek met diverse toppings die je zelf in een rijstvel mag rollen. Een beetje vouwen, een beetje knoeien, en vooral: genieten.
Daarna proeven we de Cơm Cừu Nướng, mals gegrild lamsvlees dat bijna van het bot valt. Bij veel gerechten wordt vissaus gereserveerd. In het begin moet je even de balans vinden: een beetje maakt alles beter, maar een scheut te veel geeft je meteen een mond vol zee.
Als afsluiter krijgen we de Phở, dé Vietnamese noedelsoep die je geproefd móét hebben. Wij kiezen voor de Phở Bò Đặc Biệt: een rijke bouillon, zachte rijstnoedels en een subtiele hint van kaneel.
Nog een reden om terug te komen bij Madame Saigon

Misschien herken je het wel: of je nou op de Meent of de Witte de With eet, je denkt ‘nee hoor, geen toetje voor mij’… want je loopt straks toch langs een ijssalon. Dat was ook mijn plan, want die zit er pal naast.
Maar toen probeerden we de Madame Special: kokosijs in een kokosnoot. Eerlijk? Ik blijf voortaan voor m’n toetje bij Madame Saigon. Sorry, ijssalon.
In september komt er een nieuwe kaart, met dingen als Vietnamese egg coffee en bò lá lốt-beef rolls gerold in chapo leaf. Wat dat precies is? Nog geen idee. Als het net zo goed is als de rest, kom ik zeker terug!