Georgisch comfort food bij Iberia

Mooie namen op de kaart

Het charmante hoekpand heeft een bescheiden inrichting en een frisse uitstraling. Er staan zo’n tien tafels, gedekt met tafellinnen en voorzien van witte houten stoelen met kussentjes.

Wanneer we de kaart krijgen, weten we dat het een moeilijke opgave wordt. Een uitgebreide kaart waar we, ondanks dat we in Scheveningen zijn, geen vis op vinden. Wel zien we, naast vleesgerechten, verschillende vegetarische opties.

De namen van de traditionele gerechten zijn prachtig, maar abracadabra voor ons. Gelukkig staat er uitleg bij en nog beter, we krijgen uitleg van eigenaresse Khatoena, die zich voor het gemak Stefanie noemt. Ze zegt dat we de porties prima kunnen delen maar dat hoeft niet. Het is geen shared dining concept.

Qvevris wijnen

Stefanie laat twee Georgische wijnen proeven. Georgië ligt in één van de oudste wijngebieden ter wereld. Achtduizend jaar geleden werd er al wijn gemaakt, en wel met gebruik van qvevris (grote aardewerken kruiken in de grond). Deze traditionele methode, inmiddels een door Unesco beschermde manier van wijn maken, wordt vandaag de dag nog steeds gevolgd.

Bij Iberia staat een aantal van deze qvevris-wijnen op de kaart. Wij kiezen een rode, de Rtoni Saperavi. Het is een stevige wijn met een aroma van donkerrood fruit en een aardse afdronk.

Walnoten in de hoofdrol

Eén van onze keuzes is de pkhali assorti, een selectie gehakte groenten en kruiden, die met walnotenpasta tot balletjes zijn gerold. We hebben er gewoon (stok)brood en khachapuri imeruli (kaasbrood) bij, beide ovenvers. De pkhali zijn, zoals alles hier, huisgemaakt. Bovenop granaatappelpitjes die wat frisheid toevoegen.

De aubergine pkhali is een opgerold plakje aubergine gevuld met walnotenpasta terwijl de andere drie groenten vermengd zijn met de walnotenpasta tot een balletje. Het spinazieballetje smaakt puur, die van sperziebonen wordt helaas overschaduwd door koriander en het zoete van de bietjes smaakt goed bij het kaasbrood.

Slurpfestijn

Khinkali is heel populair in Georgië. Het ziet eruit als een grote dumpling en er zijn verschillende vullingen. Wij kiezen voor gehakt. Met je handen eten is een must, want als je het mes erin zet vloeit de heerlijke bouillon over je bord.

We leren van Stefanie dat je de khinkali met twee handen een beetje scheef houdt, voorzichtig je tanden erin zet en dan de bouillon naar binnen slurpt. Daarna kan je rustig verder happen en de vulling plus de nog achtergebleven bouillon opeten. De steel legt men vaak terug omdat het alleen deeg is. De diep zoutige smaak van de bouillon heeft een verwarmend effect op ons gemoed, echt comfort food.

Georgische stijl barbecue

Tijdens de 26 jaar dat Stefanie in Nederland is, is haar liefde voor de Georgische keuken altijd gebleven. Ze vertelt er met passie over en neemt voor iedereen de tijd. Diezelfde passie is er ook bij het keukenpersoneel. De chef-kok weet de aroma’s van haar thuisland goed over te brengen.

Bovendien zijn ze bij Iberia bedreven in grillen, dat buiten op de barbecue gebeurt. De mcvadi (Georgische stijl barbecue) van kalf is mals en stevig. De metalen spies blijft achter in de keuken, wat uiteraard niets afdoet aan de barbecuesmaak. Salade en tomatensaus maken het gerecht compleet.

Dessert van druivensoep

Ondanks dat we vol zitten zeggen we ja, wanneer Stefanie vraagt of we de kaart nog willen zien voor een dessert. Van kijken komt bestellen. Het wordt pelamushi, een pudding van druivensoep die is ingedikt met maismeel. De druivensmaak is goed herkenbaar. Voor een echte zoetekauw wellicht niet zoet genoeg, maar wij vinden het lekker verfrissend.

We zijn meer dan voldaan. De Georgische keuken bestaat uit robuuste en voedzame porties comfort food, maar kent ook finesse. Wij komen graag terug om nog andere mooie namen van de kaart te proeven.