Jemenitisch fast food bij Reef Alyemen

Jemenitische restaurants maken al een tijdje een opmars in Den Haag. Hoog tijd om het recent gerenoveerde Reef Alyemen op de Stationsweg eens te proberen.

Arabische mengelmoes

Dat de Jemenitische keuken zo aanslaat, is niet verbazingwekkend wanneer je de historie van het land erop naslaat. De grond in Jemen is van oudsher zeer vruchtbaar, en als doorvoerroute op oude handelsroutes passeerden allerlei ingrediënten en invloeden het land. Het resultaat: een rijke, in Arabische landen geliefde keuken, waar buurlanden en -volken het nodige in herkennen, maar die ook beslist een eigen karakter heeft.

Oh, Mandi

De Jemenitische restaurants in Nederland zijn gemakkelijk te herkennen aan een aantal elementen die we ook bij Reef Alyemen terugzien. Zuilen, nagebouwd of afgebeeld, die verwijzen naar bekende Jemenitische tempels. Rood geschakeerde stoffering van banken en stoelen. Vriendelijke bediening. En natuurlijk de gestreepte plastic zakken, die bij wijze van placemat over de tafel zijn getrokken.

We bestellen kip en lam mandi, de bekendste gerechten. Het woord ‘mandi’ zou komen van het Arabische woord ‘nada’, wat zoiets als ‘dauw’ betekent en slaat op de sappige textuur van het vlees. Beide stukken vlees worden geserveerd op een berg geurige rijst.

Sneller dan McDonald’s

Terwijl we net een stukje moulawah afscheuren, lekker vettig, rokerig, gelaagd brood, en dat in goede mutabal (dip van gerookte aubergine, iets smeuïger dan baba ghanoush), bietenhummus en tabbouleh (frisse kruidensalade) dippen, komen gelijk ook de hoofdgerechten op tafel. “We zijn sneller dan McDonalds,” beantwoordt de ober lachend onze verbaasde blikken. Het eten is overdag bereid en hoeft alleen nog opgeschept te worden.

Fijn als je haast hebt, alleen komt daardoor wel de ‘dauwigheid’, ofwel sappigheid, van de gerechten hier en daar wat in het gedrang. Het lamsvlees is vet en glijdt van het bot, de kip trek je ook zo uit elkaar, maar heeft ook nogal droge delen. Ook het brood lijkt al even op ons te hebben gewacht – het is nog steeds lekker, maar niet zo dampend vers en bijzonder als we het weleens eerder geproefd hebben.

Om niet alleen ons bekende gerechten te nemen, bestellen we ook nog garnalen uit de kleioven, die komen in een rijke tomatensaus. Het kommetje komt sissend van de hitte op tafel, de garnalen hebben een goede scheurende bite en de saus is zwaar, kruidig, op een prettige manier. Selderij, wortel en paprika liggen heerlijk zacht gestoofd in de donkere saus.

Volle buik

Bij de garnalen krijgen we nog een stuk moulawah, waarin we dankbaar de rijst vouwen en de laatste stukjes vlees van het bot plukken. Even uitbuiken, waarna we toch nog een dessert nemen: areeka royal, een traditioneel toetje bestaande uit dadels, room, noten en stukjes brood. Een powerhouse, zowel calorisch als qua smaak. We proeven zoete honing, lekkere zachte kruimels brood, komijn en gecondenseerde melk en knapper van de nootjes. De geraspte kaas hoort erbij, maar is duidelijk uit een zakje en valt daarmee, hier en daar licht gesmolten maar voor het merendeel koud, uit de toon.

Met een volle buik staan we vlug weer buiten. Verwacht bij Reef Alyemen geen Jemenitisch wonder, maar ken je de keuken nog niet en wil je even snel een hapje eten voor een zacht prijsje, dan is het zeker de moeite waard.