Hoe de flat white Rotterdam en de wereld veroverde

Behalve cappuccino's, latte macchiato's en ristretto's kun je in steeds meer koffiebars de flat white bestellen. In Rotterdam danken we de flat white aan Jo McCambridge. Toen we namelijk nog niet op de leuke lijstjes voorkwamen en de hamburger nog bekend stond als junkfood, was Jo met haar Urban Espresso Bar aan de Botersloot éénoog in het land der blinden.

Heel hip Rotterdam kwam bij haar langs en maakte kennis met de Australische koffiecultuur zoals zij die midden in Rotterdam plantte. Waaronder dus de flat white. Inmiddels is Rotterdam opgehipt en vind je coffeebars overal in de stad.

Gekookte melk uit een gebutst steelpannetje

De lekkerste kop koffie op de kaart is een snelle variant van de koffie die mijn moeder vroeger maakte: sterke filterkoffie met gekookte melk die bij ons thuis steevast uit een gebutst steelpannetje werd geschonken. Volgens de Coffeehunter is de flat white ontstaan in Nieuw-Zeeland en verbeterd in Australië. Voor de koffiehype begon was het voor de Angelsaksische koffieleuten eenvoudig: voor een zwarte koffie bestel je een black coffee en een koffie met melk is een white coffee. Met de introductie van de espresso kregen de Kiwi's die een white coffee bestelden ineens de keuze voorgelegd tussen een cappuccino en een latte. De eerste was te schuimig met bovendien allerlei chocolade frutsels bovenop en de latte was te slap. Een sterke koffie met minder melk dan een latte en minder schuim dan een cappuccino was de wens. Dat werd de flat white die inmiddels een opmars heeft gemaakt in vrijwel elke coffeebar in de wereld.

Hoe herken je een flat white?

In een flat white moet de koffie overheersen. De basis bestaat uit een dubbele espresso met gestoomde melk die meer microbelletjes in het schuim heeft dan het grovere schuim van een cappuccino. De melk en het schuim, dat een beetje fluwelig lijkt, worden meteen vermengd met de koffie en blijven dus niet zoals bij een cappuccino op de koffie liggen. Het schuimlaagje aan de bovenkant is ook bruiner omdat de koffie er doorheen komt. De flat white wordt geserveerd in een kopje, in sommige koffiebars in een glas, ter grootte van een cappuccino.

Waar drink je de beste flat white?

De flat whites van de Urban Espresso (€ 3,10) en Hopper (€ 3,00) vind ik de lekkerste. Mooie verhouding tussen heerlijke koffie en goed gestoomde melk. De jongens van de Coffee Company (€ 3,30) aan het Eendrachtsplein maken er elke keer weer een plaatje van. Met volledige concentratie verschijnt er een fraaie bloem in de melk. De smaak van de koffie is goed maar voor mij mag hij iets warmer. Man met Bril (ik werd getrakteerd dus weet niet wat hij kost) is net een week bezig en moet de verhouding koffie en melk nog zoeken, deze was iets te slap.

Ook Lokaal (€ 3,20) en Booon (€ 3,00) serveren een flat white. Lokaal schenkt een mooie straffe met een klein bittertje, lijkt het wel. Voor mij mag er iets meer melk in. Bij Booon neigde de flat white weer te veel naar een koffie verkeerd.

Dat de flat white net als de cappuccino niet meer is weg te denken, blijkt wel uit het feit dat Starbucks hem sinds begin dit jaar ook op de kaart heeft (€ 3,60). Enige oefening bij de koffieketen is wel nodig, want in de kartonnen beker serveren ze in het Centraal Station vooralsnog een cappuccino met een extra shot.

Er zullen ongetwijfeld nog meer plekken in Rotterdam zijn waar de flat white op de kaart staat of komt. In mijn sentimental journey naar de smaak van vroeger zoek ik ze dit jaar allemaal op.