Brasserie Vincent: Kralingen is 'n lekker eetadresje rijker

Op het korte lage stukje van de Oostzeedijk - aan de kant van De Stoep en Home Made Sweets – valt Brasserie Vincent op door de fraaie zwarte markies boven de gevel. 'Daarmee springen we er echt uit in het rijtje', zegt Vincent tevreden. 'En we zijn goed zichtbaar vanaf de hogergelegen weg.' In het interieur is geërfd meubilair gecombineerd met eigen ideeën van Vincent. 'Ik ben hier zes dagen in de week van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat dus wil me hier zelf ook graag thuis voelen.'

De ruime, sprankelende bar direct bij binnenkomst is bijna zes meter lang. Tussen de wijnflessen en glazen schittert een antieke spiegel in een op maat gemaakt gietijzeren frame. Vincent: 'Deze bar is precies geworden zoals ik ‘m op dag één heb getekend. En nu blijken dit soort bars de trend van nu te zijn in New York.' De bar en de rest van het interieur weerspiegelen in een opvallend donker, glazen plafond. Dat plafond, de licht geschilderde stenen reliëfmuren en de houten vloer – toen nog glanzend rood gelakt - heeft hij overgenomen van de vorige eigenaar. Na een opknapbeurt van een maand straalt het geheel een warme, sjieke elegantie uit.

Niet voor studenten

Brasserie Vincent wil afwijken van de andere horeca in de buurt en doet dat ook. 'Er is in deze straat heel veel voor studenten. Die zijn natuurlijk welkom, maar ik richt me in eerste instantie op de werkende mensen uit de buurt en op ouderen.' Die doelgroepen weten de brasserie – die net vijf weken open is - al goed te vinden. 'Ik voel me gezegend dat het hier vanaf het eerste weekend vol zit', zegt Vincent. Dat is mede te danken aan pensionado-gastheer Chris Timmermans, een ervaren Rotterdamse horecaman die in zijn kielzog een schare trouwe cliëntèle meeneemt. 'Maar ook uit de wijk zijn mensen soms al meerdere keren geweest. Dat kan ook makkelijk met onze kaart; die is gevarieerd en we bieden kwaliteit voor een goeie prijs. Voor een zeetong van 450 gram bijvoorbeeld, betaal je € 26,50. Bij andere restaurants kost hetzelfde gerecht soms wel € 39,50. En ik heb dezelfde leverancier.'

Kleine marges op wijn

The proof of de pudding is in the eating (and drinking) dus schuiven mijn disgenote en ik in de comfortabele zwarte muurbank. We glimlachen om het drinktafereel op de prachtige zwart-witfoto op de wand tegenover ons. Rechts kijken we via een glazen wand zo de keuken in van chefkok Danny Calis. Op de krijtborden op de muur achter ons staat de vriendelijk geprijsde wijnkaart geschreven. 'Ik kies bewust voor kleine marges. Ik wil dat mensen hierheen komen omdat ze weten dat de wijn hier betaalbaar is.' Vincent houdt zelf van Zuid-Afrikaanse wijnen. 'Die schenk ik al voor € 3,75 per glas en voor € 17,50 per fles. Maar ook op de luxere wijnen houd ik de marges laag, zoals een fles Sancerre voor € 37,50.'

Lekker kluiven

We kiezen voor een mandje stokbrood met kruidenboter vooraf (€ 4,75) en een hoofdgerecht. Mijn disgenote eet vegetarisch maar de kaart kent (nog) geen vegetarische hoofdgerechten. Niet getreurd, de kok wordt erbij gehaald en stelt voor van een vegetarisch voorgerecht een hoofdgerecht te maken (voor dezelfde prijs: € 8.95): portobello’s uit de oven met geitenkaas, zongedroogde tomaten, walnoten, amandelschaafsel op een bedje van rucola en appel. Heerlijk smaakt het.

Als fervent kluiver kies ik voor de huisgemaakte gemarineerde spareribs met knoflooksaus en salade (€ 14,50). Het vlees valt bijna van het bot zo mals en de knoflooksaus is verrukkelijk. Erbij krijgen we lekkere dikke frites. Het geheel spoelen we weg met een goed geadviseerde fles Boschendal Lanoy Cabernet Sauvignon Merlot uit Zuid-Afrika (€ 23,50).

Conclusie: Brasserie Vincent is inderdaad een plek waar je veel vaker kunt eten. Om de sfeer, de kaart, de wijn, de prijzen en vooral, de vriendelijkheid van Vincent & co.