Prachtig moet je proberen

Prachtig was enige tijd van mijn radar verdwenen. Natuurlijk wist ik nog van het mooie terras aan het water en het spectaculaire uitzicht, maar meer stond me niet bij. Met zoveel mooie andere restaurants in de stad kwam een bezoek aan Prachtig simpelweg niet meer in me op. Ik hoorde wel dat er een nieuwe eigenaar was, een flinke verbouwing en een nieuwe kaart. Dit maakte mij nieuwsgierig, dus toog ik op een donkere avond naar het restaurant aan de voet van de Erasmusbrug.

Ik ben ooit (we praten hier over zeker tien jaar geleden) door het horeca-uitzendbureau waar ik werkte, een week naar Prachtig gestuurd. Ze konden daar wel wat hulp gebruiken tijdens de Wereldhavendagen. Ik herinner me vooral de onflatteuze babyblauwe polo die ik aan moest en het enigszins verwaarloosde interieur met een overhangende trap naar een onlogische vide. Dat ik flink achterloop mag duidelijk zijn: al in 2008 is Prachtig overgenomen door Chris de Pagter. De meest recente verbouwing werd in april 2013 doorgevoerd. Mijn bezoek aan het 'nieuwe' Prachtig is dus long overdue.

Prachtig is prachtig geworden

Dat maakte me echter niet minder nieuwsgierig. Ik moest  even met mijn ogen knipperen toen mijn tafelgenote en ik er op een decemberavond binnenliepen. De overhangende trap was weg – gelukkig, aangezien de herinnering aan die ene keer dat ik er op volle snelheid tegenaan liep en een dienblad vol jus d’orange over mezelf heen gooide, nog steeds een beetje pijn doet – en het zag er prachtig (pun intended) uit. Het onthaal is vriendelijk en een paar minuten later zitten we met een glas wijn en een mandje brood aan het raam.

Onze gastheer stelt zich voor als Soufian en steekt gelijk vrolijk van wal. Over de start enkele jaren geleden, de bijbehorende verbouwingen en de beslissing om de naam Prachtig toch over te nemen van de vorige eigenaars. We praten een tijdje over onze gezamenlijke liefde voor steak tartare en vergeten vervolgens helemaal naar de kaart te kijken. Een viergangenmenu van de chef dan maar!

Steak tartare met kletskop

Tot onze blije verrassing is het eerste gerecht een steak tartare. En niet zomaar één: deze versie wordt geserveerd met een bietenschuimpje, kwarteleitje, popcorn, auberginecrème en kletskop. Geen voor de hand liggende combinatie, maar hij werkt wel.

We gaan door met mijn persoonlijke favoriet van de avond, een mooi stuk op de huid gebakken zeebaars, geserveerd met in bietensap gekookte rijst, geitenkaas, venkel, pecorinoschuim en geroosterde amandelen. Het zoutige en pittige van de kaas werkt goed bij de zachte smaak van de vis en het licht zoetige van de rijst. Een verrassend en zeer smakelijk gerechtje.

Varkensrack met snijboontjes

Soufian komt regelmatig kijken of alles nog naar wens is. Ondertussen vertelt hij enthousiast over zijn tijd bij Ivy en de nieuwe uitdaging die hij heeft gevonden in Prachtig. Loopt het nu al een beetje, vragen we. Volgens Soufian gaat het de goede kant op. Gezien de locatie worden er veel zakelijke borrels, feestjes en diners gegeven bij Prachtig, maar ook reguliere gasten weten het restaurant steeds beter te vinden.

Door naar het hoofdgerecht! We krijgen een varkensrack met rattenaardappeltjes, slierten van snijboon en ratatouille. Soufian weet er een mooie wijn bij, die hij royaal voor ons inschenkt. Kijk, daar houden wij van. De varkensrack is erg mals en mijn tafelgenote is vooral te spreken over de snijbonen. De snijwijze zorgt voor een bijzondere structuur die wij allebei erg kunnen waarderen.

<>

Boterkoek en cocktails

We beginnen al behoorlijk vol te raken, maar we hebben het dessert nog; een mooi bord met panna cotta, chocolademousse, een gevuld chocoladecilindertje, boterkoek en een bolletje ijs. Soufian verrast ons met een bijpassende cocktail van eigen ontwerp. We proeven rosé , crème de cassis en amaretto. Het lukt me net om overal een hapje van de proeven. Oké, de boterkoek gaat helemaal op, maar die is dan ook precies zoals boterkoek hoort te zijn: een beetje taai, goed vettig en een heel klein beetje zout.

We sluiten de avond af met een espresso en – op verzoek van mijn tafelgenote – een glaasje limoncello. Na vriendelijk uitgezwaaid te zijn door Soufian, rollen we naar huis. Prachtig heeft erg zijn best gedaan om het oude imago af te schudden. Wat ons betreft is dat ook zeker gelukt. Met een van de beste terrassen van de stad is het er bovendien ook in de zomer goed toeven. Wij verheugen ons in ieder geval al op de zon.