Baas van het vlees pakt je koe of varken uit op het Deliplein

Het wordt dringen op het Deliplein op Katendrecht met al die restaurants. Op de hoek waar eerst een bakkerij zou komen, zit nu CEO baas van het vlees, het tweede restaurant van sterrenchef Mario Ridder van De Zwethheul in Schipluiden.

CEO heeft een industriële uitstraling, je waant je in het Meatpacking District in New York met al die vleeshaken boven de bar.

Bij CEO eet je ook alleen vlees? Dat is wel de bedoeling. Vegetariërs kunnen beter wegblijven. Wat heb je als vegetariër ook te zoeken in een restaurant dat zich 'baas van het vlees' noemt?

En vis? Van harte aanbevolen wordt het niet, maar op verzoek halen ze op de scooter een visje voor je bij Schmidt Zeevis.

Staat Mario zelf achter de vuren? Nee, hij heeft alleen het concept bedacht. Zijn partner Sharon Kars heeft de dagelijkse leiding. Tim Meulenbeek is de chef-kok.

Wat voor vlees zit er in de kuip? Vooral rund met de C van côte de boeuf,  de E van entrecôte en de O van ossenhaas. Van CEO dus.

Toch wel scharrel, mag je hopen? Ja, natuurlijk. De ober van dienst knielt speciaal even aan ons tafeltje om het uit te leggen. Het Black Angus-rund krijgt heerlijk en alleen vegetarisch (zij wel) eten en wordt niet volgestopt met hormonen. Van al die verwennerij wordt het vlees heerlijk mals.

Is het er druk? Zo druk dat er geen plaats meer is om je jas op te hangen. Maar wat geeft het? Gewoon over je stoel, ze doen hier niet moeilijk.

Want moeilijk doen, daar houden ze niet zo van bij CEO? Nee, dat klopt. Halve of hele porties, voorgerecht als hoofdgerecht of andersom, alles kan. ‘Want’, zegt de ober, ‘het is jullie feestje.’

Wat eten we? Chinese pannenkoekjes met hoisinsaus en in plaats van pekingeend natuurlijk USA-rund en een salade van knolselderij, look en livarspek. Want ook varkens- en kalfsvlees staan op de kaart. Daarna een echte hamburger en brochette, allebei met knapperige frietjes en een salade.

Hoe bevalt het? Prima smaak, alleen een beetje weinig groente. De wijn drink je zoals bijna iedereen, per glas. Lekkere rode huiswijn, een beetje koud, komt zo uit de gekoelde kelder.

Nog een toetje? Jazeker. De New York-chocolate in een weckpotje met stukjes chocola en een verrassend snufje zout.  Dan nog even mee naar die koele kelder om een stuk kaas uit te kiezen. Die met lavendel is hemels. Ja, het is inderdaad ons feestje.

En de rekening, ook een feestje? Dat valt tegen. Door die halve porties lijken de prijzen laag, maar al met al loopt het nog aardig op. Met zijn tweeën betalen we 133 euro.