Op en om het Deliplein is het eigenlijk altijd goed toeven en eten. Ditmaal ging de Buik voor je op bezoek bij C.E.O. Baas van het Vlees. Geen verrassingsmenu voor ons bij dit bezoek aan de zaak van Mario Ridder en waar dochter Jelisa ook betrokken is, maar wel een puike selectie van voorgerechten en een steak als aanrader als hoofd.
Grote steaks om te delen of juist een portie per persoon?

Terwijl wij genieten van een Uiltje NEIPA (New England IPA, een ambachtelijk bier, red.), legt onze gastvrouw van deze avond uit dat zij voor ons een verrassingsmenu in gedachten hebben. Vooraf een selectie van vlees- en visgerechtjes en een cote de boeuf om te delen als hoofdmaal.
Eigenwijs als we zijn hadden we zelf iets anders in gedachten. We lopen daarmee tegen een nadeel van dit restaurant aan: de kaart bestaat hoofdzakelijk uit forse rundvleesgerechten om te delen. Nou ja, nadeel? Waarom zou je bij de Baas van het Vlees gaan eten als je niet voor vlees komt?
Onze gastvrouw Jelisa, dochter van eigenaar Mario, legt uit dat gasten kunnen kiezen uit steaks in een portionering per persoon én grote steaks serveren om te delen omdat de bereiding dan het mooist is.
Wij besluiten toch voor het hoofdgerecht te gaan voor de Texas steak met chimichurri en de Fish and Chips. Als bijgerecht nemen we een caesar salade. Je kiest zelf je bijgerechten, dit doen zij omdat ze merkten dat er veel weggegooid werd als je groenten en friet er standaard bij deden. Slim!
Een uitstekend begin met een trits voorgerechten

Bij het voorgerecht laten we ons een Bobal adviseren, een lichte, zeer smaakvolle rode wijn uit het gebied rond Valencia. Hij ruikt naar leer, laurier en kers en smaakt verrassend fris, smaakt ook wel wat ‘lerig’, maar ook veel rood fruit en licht zuurtje.
De voorafjes vallen goed in de smaak. Een heerlijk romige kreeftensoep met zomertruffel erop geschaafd. De truffel heeft wel de neiging de verfijnde smaak van de kreeft wat weg te drukken. De Pata Negra ham is goed op temperatuur, lekker zacht en nootachtig van smaak. Dit is échte Ibérico. De
Vitello met artisjokhart is mooi zacht, met een lichte mosterdsaus erover. De steak tartare met XO-crème is lekker. De steak is goed op smaak, bijna zalvig van structuur zonder dat het filet americain wordt. De XO-crème geeft er een aparte dimensie aan en een licht zuurtje.De ossenworst met een klein uitje is prima, goed van structuur en smaak, heeft iets aards.
De selectie van Mario: mooie wijnen op glas

Tussen het voor- en hoofdgerecht neemt Jelisa ons mee naar de wijnkelder, de trots van haar vader en ook van haar. Zij weet veel over de wijnen die er liggen. Er is een ‘selectie van Mario’ die per glas verkocht wordt. De flessen variëren van redelijk geprijsd tot heel duur, voor de echte liefhebbers.
Na dit kijkje in de kelder, laten wij ons graag door haar adviseren voor de wijnen bij ons hoofdgerecht. Bij de vis wordt het een stevige Chardonnay, bij het vlees een Malbec, beide van het huis Le Patapouf. De Chardonnay is boterachtig, fris, zonder veel mineralen; de Malbec is hoog in de tannines, fris en fruitig.
Hé kijk, een scherp mes en een steak als aanrader

De steak is mooi mals, de chimichurri past er goed bij. De mayonaise bij de steak is romig met een zweem mosterd. Bij navraag blijkt de steak van de sukade te komen.
“Waarom zetten jullie dat niet zo op de kaart?”, is onze vraag. Jelisa: “Omdat de meeste mensen bij sukade denken aan suddervlees en dan deze steak niet snel zullen bestellen. Aan tafel vertellen we, als mensen dat willen weten, wel welk stuk van de koe het is.” Neem van ons aan: het is een prima steak. Een aanrader!
Anders dan in veel andere restaurants ligt er een goed scherp mes naast het bord voor de steak. Géén ‘steakmes’ met kartels die je vlees slopen. We maken een vreugdedansje.
Fish, chips en caesar salade

De fish and chips is goed, de vis heeft een fijne textuur en smaak, de batter (het deeg om de stukken vis, red.) is wel wat vlak van smaak. De chips zijn goed, lekker dik, de saus is fijn subtiel van smaak, maakt een geheel van het gerecht.
De caesar salade is heerlijk, de little gems zijn fijn knapperig, de saus is precies goed friszuur. De kaas en een kruimeltopping, die naar gebakken ui smaakt, maken het af.
Jaa..... kaas!

Als dessert nemen wij het kaasplankje van het Kaasatelier. De beschrijving van de smaken komt fijn overeen met onze proefervaring. De volgorde van links naar rechts klopt perfect. We doen dat drie keer. Onze favorieten zijn: St Maure de Touraine, Pater Jordan en El Beyuco.
We drinken er een 20-jarige Tawny port bij, prima bij alle kazen.
Levendige sfeer bij C.E.O Baas van het Vlees

De sfeer bij C.E.O Baas van het Vlees is lekker levendig. Er zijn veel, wat grotere, gemengde gezelschappen. Naast ons zaten twee gezinnen met kinderen die het goed volhielden. Gezien de gerechten die op tafel kwamen, kwamen zij ook echt om met z’n allen flink steak te eten.
Alles is met aandacht, smaak en zorg gemaakt en geserveerd.