Walida, het betekent moeder in het Arabisch. Dat is ook het gevoel wat ze bij dit Marokkaanse restaurant aan de Wijnhaven willen meegeven, het gevoel alsof je bij een Marokkaanse moeder komt eten. De cactussen in het midden van de zaak geven de sfeer van het land mee. Als we tussen die cactussen door richting de keuken kijken zien we een uitsnede in de stenen muur, waaronder de tajines al klaarstaan voor het diner. Een voorbode van wat we zo gaan eten.
Moderne moeder
In de plint van een woongebouw aan het water ligt Walida. Het restaurant is modern ingericht met leren kuipstoeltjes en grote lampen, de zandtonen en donkergrijs wisselen elkaar af. Onze ober is een jongeman in nette zwarte kleding met een vestje met kanten borduursels erop, wat de personeelskleding blijkt te zijn. Er staat geen alcohol op de kaart, wat in Marokko niet ongebruikelijk is. Om in de sfeer te blijven, bestellen we dan ook een Marokkaanse thee. De jongen komt de thee serveren in een mooi potje, gebracht op een bijpassend schoteltje en uitgeschonken in kleine rechte glaasjes, met een gouden versiering aan de onderkant. We nippen van de zoete thee en nemen de totale sfeer in ons op.
Aangename aanbevelingen

We laten ons graag leiden door de kundige bediening en nemen op aanraden de Kip Bastilla en Maakouda, gekruide en gefrituurde aardappelkoekjes, als voorgerecht. Niet lang na het bestellen krijgen wij de twee gerechten op tafel, met twee kleine bordjes erbij om te delen. De Kip Bastilla is een prachtige schijf van bladerdeeg die, na het snijden, zijn schat onthuld in de vorm van uit elkaar vallende kip en de geur van kaneel. De smaak is vol en de amandelen zijn een prettige toevoeging. De aardappelkoekjes doen denken aan een soort aardappelkroketjes maar dan plat en rond, en zijn lekker voor erbij.
Stomende schenkel

Als hoofdgerecht hebben we de lams- en vistajine besteld. De deksel van de tajine wordt aan tafel opgetild en een aromatische stoomwolk komt vrij. Hij komt af van de lamsschenkel die bijna uit elkaar valt als je er alleen maar naar kijkt. De amandelen en de pruimen die het stuk vlees vergezellen sissen nog na van de hitte en de olie. Daarna onthult onze ober de dorade in een tomatensaus met verse groenten. Deze ruikt heerlijk fris, wat komt door de citroen die duidelijk aanwezig is. Als laatste komt een mandje Marokkaans brood op tafel, een welkome spons om de lekkere sappen en sauzen uit de tahins mee op te dopen.
Wijnhaven-waardig
De gerechten zijn traditioneel Marokkaans, maar de inrichting is modern, wat goed past tussen de hoge torens in het Maritiem District. Wij hebben geproefd van moeders keuken en het heeft ons aangenaam verrast. Elk gerecht is vol van smaak. Bij de vleesgerechten is een zoete toon duidelijk aanwezig, kenmerkend voor de Marokkaanse keuken. Voor wie de Marokkaanse keuken wil proeven op een hippe plek in Rotterdam, is dit zeker een aanrader. Wij nemen nog een theetje en een kop koffie, een dessert kunnen we niet aan na de ruime porties. Daarna bedanken we de ober voor zijn goede zorgen en het lekkere eten.