Bergschenhoek was op culinair vlak al bijna afgeschreven. Wie goed wil eten in de buurt gaat naar Berkel, wie goed wil eten buiten Lansingerland gaat naar Rotterdam. Maar nu hoeft men het dorp echt niet meer uit, want daar is Brasserie Josephine!
Bergschenhoek was op culinair vlak al bijna afgeschreven. Wie goed wil eten in de buurt gaat naar Berkel, wie goed wil eten buiten Lansingerland gaat naar Rotterdam. Maar nu hoeft men het dorp echt niet meer uit, want daar is Brasserie Josephine!
We volgden de ontwikkelingen al op de voet, want het gebeurt niet elke dag dat er een nieuwe brasserie opent in Bergschenhoek. Sterker nog, niet ieder decennium. Rein Swart durfde het aan en opende begin maart zijn Franse Josephine op De Kruin. Eerlijk is eerlijk, van de locatie worden we nog niet zo warm. Heel handig midden in het centrum, maar zo tussen de Zeeman en de Blokker waan je je nog niet direct in Le Marais. Bij binnenkomst door de grote houten deuren wacht ons echter een prachtige marmeren bar en ook de rest ziet er veelbelovend uit…
We starten met vers brood en daarbij de keuze uit gezouten roomboter, kippenleverpaté en olijfolie. Robin is onze garçon vanavond, duidelijk een man met kennis en ervaring. Altijd fijn bij een jonge zaak, want juist in de bediening komen vaak de kinderziektes tot uiting. Vanavond merken we daar niets van, Robin heeft alles onder controle en heeft ook de nodige wijnkennis.
Genoemd naar Josephine Baker, de Amerikaanse zangeres die in de jaren ’30 vooral in Frankrijk furore maakte, heeft de Bergschenhoekse Josephine dan ook een kaart vol Franse klassiekers. Van coquilles, chateaubriand en foie de canard, tot filet mignon, bouillabaisse en boeuf bourguignon. Duidelijk Frans, voor een breed publiek. Wij zijn met z’n drieën vanavond, dus extra veel te proeven. Vooraf gaan we voor de bouillabaisse, steak tartare en coquilles. De soep (aan tafel geschonken) is goedgevuld, maar de bouillon had wat krachtiger gemogen. Ook de steak tartare mist wat pit, vooral in de vorm van zout. Het geliefde half rauwe eitje is net iets te lang gekookt. De coquilles echter zijn verrukkelijk. De spekjes en de schuimende botersaus maken dit gerecht tot onze favoriet.
Uit de open keuken komen onze hoofdgerechten: boeuf bourguignon, chateaubriand en kabeljauw. Alle drie precies wat we nodig hadden. Boterzacht gestoofd rundvlees, verrukkelijke ossenhaas, verse vis, goed bereid, heerlijk van smaak, presentatie op orde. De borden gaan brandschoon weer terug. De kleine schaaltjes sla en (uiteraard) Franse friet met mayonaise zijn prima bijgerechten. Dit is hoe we de Franse keuken graag hebben in Nederland en gelukkig stelt Josephine zeker niet teleur. Sterker nog, we zijn blij verrast.
Eigenaar Rein is een oude bekende in de horeca, hoewel het even geleden is. Hij verdiende zijn sporen onder andere bij eetcafés ‘t Fust, Boemerang en Schieland, maar zegde de horeca ook twintig jaar vaarwel. Een carrièreswitch naar de gevelreiniging volgde, waarbij hij de eer had het Rotterdamse stadhuis op te knappen. “Maar als het in je bloed zit, kom je er niet vanaf: de droom van een eigen horecazaak bleef altijd. Twintig jaar lang verzamelde ik ideeën voor mijn eigen brasserie en die wilde ik eindelijk eens tot in detail uitvoeren.” Rein woonde jaren in Bergschenhoek, inmiddels in Bleiswijk, en kende dus het gebrek aan horeca. Daar moest hij wat aan doen!
En hij deed het grondig. In het interieur is in ieder geval aan alle details gedacht. Van het servies tot de servetten en de personeelskleding; alles is voorzien van het Josephine logo. Naast die marmeren bar zijn ook de okergele stoelen prachtig en ze matchen perfect bij het behang. De tegels op de pilaren, de Tiffanylampen, leren bank, grote spiegels, het licht en zelfs de toiletten zijn mooi, met pluspunten voor de verse bloemen. “Ik houd inderdaad niet van half werk en ga regelmatig naar Parijs voor inspiratie. De houten deuren kocht ik al een paar jaar geleden, ze stonden al die tijd in mijn garage. Ik wist dat ik daar iets mee wilde en vind het dan ook fantastisch dat ze nu ‘in’ Josephine zitten. De pui hebben ze om mijn deuren heen moeten bouwen.” Het enige dat ik mis zijn de Franse chansons, maar de rest van het gezelschap is blij dat mijn guilty pleasure uit de playlist is gebleven.
Ook veel heerlijk klinkende Franse desserts op de kaart. Welke keuken kan dat immers beter? Tja, de profiteroles en crème brûlée of toch liever crêpes Suzette en een plateau de fromage? We kiezen de laatste drie. De crème brûlée mag van mij een dikkere korst hebben – dat kraakt zo lekker – en ook de pudding kan steviger. De crêpes worden aan tafel geflambeerd, altijd leuk, en zijn heerlijk. De kaasplank met vier Franse kazen, geserveerd met een briochebroodje (helaas geen compote of chutney), is ook een heerlijke afsluiter.
En dan heb je zomaar in Bergschenhoek een ontzettend leuke avond gehad en bovendien heerlijk gegeten. De lunchkaart trekt overigens ook (vanaf 10:00 uur), net als het aanbod Franse wijnen. Bij mooi weer gaat de pui helemaal open en zit je er fijn op het terras. Het dorp mag trots zijn op Josephine en wie weet is dit wel de start van nog meer…
Welk terras verdient jouw stem in de zoektocht van Ondernemen010 en de Buik naar het mooiste terras van 2025?
Het monumentale pand van Station Noord krijgt nieuw leven ingeblazen: De Raaf. De Buik spreekt eigenaren Melvin Oostrum en Mickey Fentross.
De Buik ging langs bij Madame Saigon, de dromerig gedecoreerde Vietnamees, net om de hoek van de Witte de With-straat.
Geniet van de volgende voordelen: