Café Kiem: een optelsom van zelfverzekerde vaardigheid en een ontspannen sfeer

Op tijd komen bij Café Kiem loont

Bij new-kid-on-the-block Café Kiem is reserveren niet mogelijk. Dan loop je het risico dat de zaak vol zit. Maar als we 10 minuten voor openingstijd arriveren, zien we dat we zelfs nog net de eersten zijn van een al snelgroeiend rijtje foodies. Een kleurrijk gezelschap met enthousiastelingen waar de voorpret doorheen gonst alsof het hun eerste schoolreisje is.

Als de deur dan even voor zessen met een warm welkom openzwaait, vinden we een plekje aan de bar met de open keuken als panorama. “Hier zit je top”, vertelt de enthousiaste gastheer, terwijl hij de kaart aanreikt.

Heel veel moois op de minimale interventie wijnkaart

Bij het eerste bezoek aan een restaurant is het altijd even wederzijds aftasten van gast en gastheer. Die spanning wordt door de jonge sommelier Abel met een zeldzaam oprecht enthousiasme voor ‘zijn’ wijnkaart weggenomen.

Op de ‘minimale interventie’ kaart valt er veel moois te zien en zijn er met de uitgesproken stijlen ook wat kliffen te omzeilen. De prijzen - vanaf 40 euro, met grootste aanbod tussen de 55 -75 euro per fles – zijn scherp gezien de geboden kwaliteit.

Hier staan juweeltjes tussen als Tissot (alleen magnum) en Bruyère Houillon, Lassaigne en zelfs de cult-wijnmaker Stephane Bernardeau uit de Loire (Les Ongles - € 160) is te vinden.

Wijnen zijn 'sick' en 'nice'

Alle aanleiding om hier als sommelier het natuurwijn-geloof te gaan staan verkondigen. Gelukkig horen we hier geen geloofsbelijdenissen. Want hoe hartverwarmend is de oprechtheid van Abel.

In zijn baggy broek in non-conforme ‘wijngastronomie-bewoordingen' duidt hij de wijnen. Het schuurt enorm, het is vermakelijk zelfs, maar het komt zo oprecht over. Je ziet hem de wijnen in gedachten proeven als hij ze langsgaat.

Zo zijn de wijnen sick, nice en al dan niet oxi… alsof hij een laatste hoodie van een streetwearlabel beschrijft. We komen uit op een chardonnay van Essler uit de Jura. Zuiver en complex, een draaiboek aan verfijnde smaken, en absoluut niet ‘oxi’-datief ‘, dus zonder sherry-, noot- of appelachtige aroma's als gevolg van blootstelling aan de lucht.

Compacte kaart met gerechten vol contrast

De kaart is met 12 gerechten, los van oesters en twee desserts, compact maar levert door de intrigerende ingrediënten combinaties toch enige keuzestress op. De gerechten blijken groot genoeg van formaat om te delen en is een mooie oplossing voor onze culi-FOMO.

Een pastagerecht staat altijd op de kaart horen we en we kiezen voor Piemontese agnolotti, gevuld met ricotta en gegarneerd met tomaat. Mooi zijn de contrasten van het friszure en de rijke smaak van boter. Dit is op de terechte overtuiging gebouwd dat de ingrediënten goed zijn.

Stoer en boers zijn de bloedworst met ingelegde radijs waarna een overtreffende trap van boers, aards en fris volgt met de eendenhartjes met schorseneer. De chardonnay kan dat begrijpelijk niet pareren, maar er wordt heel soepel een passende rode Anjou, grolleau (Lambert ) bijgezet.

De witte wijn pakt daarna in al zijn verfijning weer de draad op bij de zilte scheermes met geitenboter en bloedsinaasappel. Het lijkt wel een Mahler symfonie met al zijn contrasten tussen boers, bravoure en elegantie.

De laagdrempelige topgastronomie van Café Kiem

Café Kiem biedt laagdrempelige topgastronomie waar je blij van wordt. Het is een optelsom van zelfverzekerde vaardigheid en een ontspannen sfeer. De fijne jazzy muziek, een jonge energieke sfeer maar vooral de echtheid van de keuken.

Geen lege food shaping met MoldBrother afgietsels (mallen die veel in de topgastronomie gebruikt worden, red.) maar echt eten dat een palet van verfijnd tot boers eten met interessante contrasten doorloopt.

En wat is het fijn dat je hier zonder reservering kunt binnenlopen, dat houdt het wel zo laagdrempelig.