Nou ja, in de Afrikaanderbuurt. Maar dat allitereert een stuk minder lekker. Op de hoek van de Bloemfonteinstraat en de Pretorialaan in Zuid staat Café Prêt à Boire uitnodigend op je te wachten. De Buik gaat op herhaling, met een reden.
Nou ja, in de Afrikaanderbuurt. Maar dat allitereert een stuk minder lekker. Op de hoek van de Bloemfonteinstraat en de Pretorialaan in Zuid staat Café Prêt à Boire uitnodigend op je te wachten. De Buik gaat op herhaling, met een reden.
Sinds chef Puck Gall naast Maud van Berlo mede-eigenaar is van deze natuurwijnbar zijn alle ingrediënten aanwezig om een grote culinaire stap vooruit te maken. Nieuwsgierig testte De Buik de nieuwe kaart en gaf de dames de vrije hand. En dan krijg je dit.
We trappen af met vermouth van een Spaanse wijnboer, een bitterfris bodempje lekkers waar je zelf niet zo snel aan denkt. Doen ze hier gewoon. Een drankje om even rustig te landen, de no-nonsense-inrichting van de zaak en de levendige omgeving in je op te nemen.
‘Zijn jullie met de auto?’ vraagt Maud. We leggen uit dat we met het OV zijn en dat is superhandig met metro Rijnhaven bijna voor de deur. ‘Mooi.’
Uit de keuken komt een Frans retrobordje. Erop twee riante oesters met een uiencompote van geschaafd ijs. Of, zoals dat op de kaart zo mooi heet: mignonette granita. Meestal zijn we van het zo puur mogelijk verorberen van oesters, maar dit was een verrukkelijke verrijking.
Bovendien een die mooi inspeelt op het gevoel: Oesters in februari? Waarom niet. Wat dat betreft zijn oesters, net als een trip naar Parijs, altijd een goed idee.
De volgende gang is een blijvertje. Hopen we. Warme dadels in een zoet-zout-zachte setting: met ingelegde citroen, pistache, room en brood. Het karamel-zeezouteffect! Erbij krijgen we een serieus glas oranje wijn uit Oostenrijk. Grüner Veltliner van Schmelzer.
Ik twijfelde vooraf over deze combi, maar die werkt. En hoe. Kennelijk zit de hele smaakbom van het gerecht ook in de wijn. Briljante vondst.
Het is allemaal nét even anders bij Prêt à Boire. Op een goede manier. Origineel en spannend zonder de poeha eromheen. Precies wat Rotterdam, Rotterdam maakt. Het volgende glas is al onderweg: Le Bouc à Trois Pattes für Heinz, een zeer energieke riesling van druiven uit de Elzas gemaakt in de Languedoc door een Vlaamse wijnmaker. Heb je hem?
Hierbij eten we twee vegetarische gerechten. Gestoofde witte bonen met citroen en bietjes, en pompoen met ingelegde radicchio, ei en salie. Weer in de roos.
Bij Prêt eet je kleine gerechten die je speels ergens in de categorie voor, hoofd en na kan plaatsen. Mooie bordjes om te delen. Het is er behalve goed ook simpelweg gezellig.
De zaak stroomt langzaam vol. Een stel neemt hun pup mee, ze bestellen een glas bier. Ook helemaal leuk, vindt Maud, positief als altijd. Mooi.
We sluiten de warme gerechten af met de gegrilde paddenstoelen met pomme dauphine en pie met stoofvlees, bier en Stilton. Het eerste in een sojasaus - het klopt als een bus.
De verkwikkende carignan van oude stokken die we geschonken krijgen snijdt er heerlijk doorheen, maar het wilde karakter van de natuurwijn blijft overeind. De maker is Rémi Poujol, ook uit de Languedoc. Belangrijk man in de geschiedenis van natuurwijn.
De wijn is stoer, strak en fris. Ronkend rood, zou Onno Kleyn schrijven. De pie is een hartverwarmend bordje troost. Of comfort. Wat je wil.
We delen tenslotte een beschaafd taartje van donkere chocolade met noten. Als begeleiding een glaasje cold brew-thee met prikwater. ‘Hè, lekker even geen alcohol’, zegt mijn disdame.
Toegegeven, het is verrassend verfrissend en eigenlijk veel fijner afsluiten dan met het voorspelbare glas ‘dessertwijn’ (het is zoete wijn, geen dessertwijn).
Puck (van voorheen De Zure Bom) en Maud (ook van Blije Wijnen) hebben het voor elkaar. Maud: ‘Wij gaan onze eigen weg. We zijn een goede match. Samen doen we dingen die anderen niet doen.’
En dat is zo. We kijken blij terug op goed afgemeten porties, nooit te veel of te zwaar. Met een fantastische balans tussen rijk en fris. Het was overigens een vrijwel vegetarische avond - behalve de oesters en de pie - en we hebben geen seconde gedacht dat we iets misten. Sterker, zo’n gerecht met vlees aan het eind kan dan ineens best heftig smaken. Kennelijk went het snel.
Of je vlees eet of niet, van natuurwijn houdt of van goed bier, of gewoon een gezellige avond wil - hier zit je goed. Is er dan niets aan te merken? Nou vooruit, de verwarming. Mag die een tandje hoger volgende keer?
Welk terras verdient jouw stem in de zoektocht van Ondernemen010 en de Buik naar het mooiste terras van 2025?
Het monumentale pand van Station Noord krijgt nieuw leven ingeblazen: De Raaf. De Buik spreekt eigenaren Melvin Oostrum en Mickey Fentross.
De Buik ging langs bij Madame Saigon, de dromerig gedecoreerde Vietnamees, net om de hoek van de Witte de With-straat.
Geniet van de volgende voordelen: