Shanghai Papa: op eigentijdse manier vasthouden aan tradities

Maggie Chau en Celia Tang willen het Chinese restaurant weer op de kaart zetten. De moderne Rotterdammer gaat wel sushi eten, wokken of naar de Vietnamees, maar niet meer naar de Chinees. Shanghai Papa is daarom niet het Chin. Ind. restaurant zoals de oudere generatie dat nog kent. Om te beginnen is er meer aandacht voor het interieur, dat in dit geval refereert aan Shanghai in de jaren 30. Daarnaast is het eten wel Chinees, maar houdt men rekening met Westerse trends.

​Ambitieuze plannen

Zo maakt de chef een XO-saus zonder varkensvlees (Shanghai Papa saus), zijn er cocktails, en hebben Maggie en Celia contact weten te leggen met een patissier die gebak en desserts maakt met Chinese invloeden. Het interieur is nog niet helemaal af, maar er komt een theetuin waar je door middel van een Chinese high tea kan gaan genieten van deze patisserie. De plannen zijn dus ambitieus. Daarmee kan Shanghai Papa zich onderscheiden, want er zijn natuurlijk meer initiatieven in Rotterdam die het Chinese restaurant uit het stoffige hoekje halen. Denk aan Cate Dak, Super Crêpe en Hot & Hot. Maar die zaken lijken zich minder op lifestyle te richten en meer op een eetthema: noedels, pannenkoeken of hot pot.

Cantonees geïnspireerd menu

Als wij komen eten werkt men nog met een vast menu om de eerste weken na de opening soepel te laten verlopen. Deze gerechten komen straks gewoon op het à la carte menu. Let wel: de gerechten bij Shanghai Papa komen niet uit Shanghai. Ze zijn eerder Cantonees. De grootvader van Maggie komt namelijk wel uit Shanghai, maar verhuisde naar Hongkong. Haar vader kwam vervolgens van Hongkong naar Nederland. Met die achtergrond is het dan ook niet verrassend dat er ook dim sum op het menu zal komen. Die staat echter vandaag niet op het dagmenu. Wij beginnen met verschillende hapjes: mais, gefrituurde kip en een dumpling. Geen uitzonderlijke smaken, maar wel een fijn begin. Vervolgens krijgen we soep met eend en stukjes ei met een verrassende structuur. Deze soep is echt bijzonder vol van smaak, heerlijk!

​Chinees dessert

Het hoofdgerecht is gefrituurde inktvis met boontjes in de eerdergenoemde Shanghai Papa saus. Celia vertelt ons dat de saus nu al zo populair is dat ze erover denken om potjes te gaan verkopen. Lijkt ons een erg leuk concept dat je een potje zou kunnen kopen van wat je zojuist gegeten hebt! We willen ook nog graag wat van de desserts proberen zoals de kokospudding (hun signatuur toetje) en de gestoomde eiercake. Beide tegen de verwachting in erg geslaagd. Dat ligt misschien aan mij maar bij een Chinees verwacht ik normaal gesproken niet zoveel van het nagerecht. Maar hier dus zeker het proberen waard.

​Doordachte inrichting

Shanghai Papa beslaat twee aaneengesloten panden, waarin eerder De Burgerij en NOC NOC huisden. De Burgerij is een franchiseketen waar Celia met vrienden een vestiging van runde, NOC NOC was een concept van henzelf. NOC NOC willen ze mogelijk later weer ergens anders openen, maar voorlopig zijn ze druk met Shanghai Papa. Zoals gezegd is de inrichting als wij er zijn nog niet helemaal af. Een deel van het restaurant is nog afgesloten en terwijl we eten wordt daar hard doorgeklust. Op de wanden zijn schilderingen te zien waarin een draak en een feniks zijn verwerkt. Dit zijn traditionele Chinese symbolen voor de Keizer en de Keizerin of voor man/vrouw die vaak gebruikt worden op Chinese trouwerijen. Een voorbeeld van hoe Shanghai Papa op zijn eigen, eigentijdse manier vast wil houden aan tradities.