Volgende stop: Restaurant Perron, in het oude stationsgebouw van Nieuwerkerk

Over een paar weken is het weer zover en gaan we op zoek naar nieuw Rotterdams kooktalent. Eén van de uitblinkers vonden we vorig jaar in de keuken van restaurant Perron in Nieuwerkerk aan de IJssel. De jonge chef de partie Niek Boermans wist toen de finale van onze kookwedstrijd te bereiken. Hoogste tijd om weer eens terug te keren naar Nieuwerkerk. 

Restaurant Perron zit in het prachtige oude stationsgebouw uit 1908. Zes vrienden kochten twee jaar geleden het pand, er werd serieus verbouwd en chef-kok Chris de Jong werd binnengehaald om de keuken te runnen. We nemen rond lunchtijd plaats onder één van de oude bogen van het station en besluiten ons te laten verrassen. Dieetwensen hebben we niet (van het woord alleen al zou je je eetlust verliezen). De chef krijgt de vrije hand om wat lekkers te maken en komt als eerst met een terrine van hoender met doperwtcrème en dragonmayonaise, rookvlees, koningszwam, en wilde (!) garnaal. Een lauwwarm gerechtje met kwalitatieve producten dat goed bereid is. Het bijna standaard geworden krokantje ontbreekt en dat is geen gemis.

In een mooi diep bord krijgen we vervolgens een coquille met aardpeer, fijngesneden groene asperges, zeekraal, parmaham en erbij een beetje jus van het bakvet van de coquille. De tijd tussen de gangen is perfect. Het tempo zit er lekker in en dat is voor een lunchafspraak wel zo prettig. Het volgende gerecht is op het oog al meteen mijn favoriet: asperges met kreeft en een sabayon van grapefruit en wat gehakte pistache. Niek schenkt er wat kreeftenbisque bij. Alleen al voor de saus zou je dit gerecht moeten nemen. Gelukkig hebben we nog wat brood en met de laatste stukjes deppen we de saus op. 

Het hoofdgerecht is runderlende van de houtskoolgrill. Een mooi stuk dry-aged vlees van MRIJ-runderen die grazen aan de oevers van de IJssel. Daarbij aardappel, boerenkaas, wortel en een jus met knoflook en kruiden.   

Heerlijke sauzen, perfecte cuissons en pure bereidingen zijn ons opgevallen vanmiddag, plus een aantrekkelijke presentatie van de gerechten. Dan bedoel ik geen bloemetjesgedoe, maar borden die met aandacht zijn opgemaakt en waar je trek van krijgt. Op wijngebied is er nog winst te behalen. Het mag allemaal wat spannender. Met meer aandacht voor de wijn zou het menu nog krachtiger uitkomen. 

Stiekem vindt de chef patisserie misschien wel het leukste om te doen, geeft hij toe. We krijgen drie fantastische nagerechtjes; een koekje, ‘type Oreo’ met een vanillemousse, een hangop van banaan met mango-ijs en goji-bes en een caramelcakeje met een gel van vanille en citrus. 

Wat laagdrempelig begon, verdient inmiddels gepaste trots en allure. Chris is een bouwer, stopt veel energie in zijn team en haalt daar voldoening uit. ‘Ik ben wel even klaar met keukenhoppen en wil hier graag verder, de jongens coachen en samen steeds beter te worden.’ Bouwen deed Chris met zijn team ook aan de kaart, wat naast makkelijke maaltijden een aantal luxere en verfijnde gerechten biedt waar we het talent van de chef in terugzien. Perron heeft een ruime kaart, er zit voor iedereen wel wat bij. Bij het menu van de chef kun je kiezen uit twee tot zeven gangen. Je ziet hier zowel gezinnen uit het dorp, zakelijk publiek voor de lunch als vaste gasten voor een uitgebreid diner. Bijna ieder weekend is er livemuziek en Perron organiseert regelmatig diner & jazz avonden met Evita Tjon a Ten.