De favoriete borrelplekken van Ronald Giphart

Waar de horeca zèlf graag komt? Je leest het in de papieren horecakrant van de Buik van Utrecht die is verspreid over cafés en restaurants in de stad. In deze uitgave vertellen zo'n 25 horecamensen en andere liefhebbers van goed eten en drinken wat hun favoriete plekken zijn. De komende maanden staan hun verhalen en tips ook op deze site, beginnend met schrijver Ronald Giphart.

De tips van Ronald Giphart

"Café-atelier Lucas is een never ending pop-up waar ik graag een kop koffie drink. Niet dat ik zo’n kenner ben. De sfeer spreekt me aan en ook fijn: er liggen kranten. 

Bij Orloff kom ik sinds mijn studententijd, vooral op ‘t Wed. Vroeger gingen ze al om zeven uur ’s ochtends open. Ik was destijds nachtportier in het ziekenhuis en ging er na mijn dienst naartoe, net als de vuilnismannen die dan begonnen. 

Met m’n vrienden ging ik ook naar het voormalige Polman’s Huis, wat nu Hemel & Aarde heet. Dat was vooral vanwege een knappe vrouw in de bediening die later burgemeester van Amsterdam zou worden: Femke Halsema.

Ik ben geen fan van al die hipsterbroodjeszaken. Alleen Dodici vind ik leuk. Het liefst lunch ik in Pampalini, van twee broers die lokaal en soms ook Iraans koken. Utrecht was jarenlang een culinaire toendra. Nog steeds vind ik dat er weinig plekken zijn waar je goed kunt lunchen. 

Mijn favorieten zijn Madeleine, Rosie en de brasserie van Karel V: Goeie Louisa. Rik de Jonge van Madeleine is klassiek geschoold: hij was sous-chef bij de grote Jon Sistermans en kan waanzinnig goed koken. 

Jasper Kaan van De Klub ook. Wat hij maakt, is idioot lekker. Fris, met mooie zuren, relatief veel groente en zonder gebruik te maken van dure ingrediënten. Wist je dat De Klub op Lowlands de artiestencatering heeft gedaan en dat ik als doorbitch de gasten mocht ontvangen?

Concours staat ook op mijn lijstje. Als ik er met mijn vrouw eet, bestellen we altijd de beignet die steeds een andere vulling heeft, soms met onze favoriete curry: massaman.

Ik ben behoorlijk eenkennig: goed is goed. Dat geldt ook voor mijn borrelplekken. Ik heb een vaste riedel: De Poort, De Bastaard, Café van Wegen, Ledig Erf, De Rat en De Stad, een ouwelullencafé waar ze geen flesjes mineraalwater in huis hebben, maar gewoon kraanwater schenken.’’