Binnen no-time heeft het team van restaurant de Pomp in de Dichterswijk menig hart gestolen. Niet alleen door de geweldige service, stralende glimlach en originele entourage, maar vooral door de betrokkenheid in de wijk. Toch hangen er donkere wolken boven het oude pompstation. Maar de Pomp moet blijven, vindt ook de buurt.
Een knipoog naar het tankstation
Eerst even terug naar waarmee het allemaal begon. Een oud, vervallen, gekraakt pompstation aan de Croeselaan. Niet direct een droomlocatie, maar ondernemers Marlou, Kimmarah, Danny en Joep bouwden samen met buurtbewoners en de gemeente deze plek om tot een heuse hotspot. Dat ging niet zonder slag of stoot. Marlou: “We hebben onze ziel en zaligheid in het project gestopt en gestreden voor onze passie: maatschappelijk ondernemen.”
Het pand is met zorg ingericht, met hier en daar een knipoog naar het tankstation. Zoals de tegels van de wasstraat, de signing aan de muur, de maximale doorrijhoogte, TL-verlichting en zelfs de gigantische roldeur is nog in tact. Er staat een ‘pompbediende’ voor je klaar, in een soepele polo en een spijkerbroek, die met een stralende glimlach vraagt wat ze voor je kan inschenken.
Over de kaart niets dan goeds
Lokale leveranciers, seizoensproducten, bijzondere combinaties en alles huisgemaakt en vers. De kaart voldoet aan een hoop wensen. Kun je niet kiezen? Geen probleem, alle gerechtjes zijn klein en kun je delen met je tafelgenoten. Chefkok Joep, die ruime ervaring in de vegetarische keuken heeft en bovendien een neus voor speciale ingrediënten, maakt van elk bord een verrassend kunstwerkje.
Wat ons het meest bijblijft, is de sfeer. “We zijn elf maanden open geweest, en nu al niet meer weg te denken in de wijk”, aldus bedrijfsleider Shaked. “Hoogtepunten waren het buurtfeest, de verschillende kinderactiviteiten, en natuurlijk alle onvergetelijke avonden die we voor de wijk hebben kunnen faciliteren.” Dat laatste was namelijk een voorwaarde van de gemeente: een maatschappelijke ontmoetingsplek met horecafunctie.
Niet meer weg te denken uit de wijk
Hoe geeft de Pomp daar vorm aan? “Iedere woensdag is de wijkagent hier, samen met de wijkadviseur. Je kunt gewoon naar binnen lopen voor een praatje, om je vragen te stellen of zorgen te uiten. Wil jij een ander tintje op je gevel? Dan kun je bij een kopje koffie alvast advies inwinnen.” Daarnaast heeft de Pomp zich aangesloten bij stichting DOCK, die zich inzet om buurtbewoners met elkaar te verbinden. Ook geeft de Pomp lokale leveranciers een podium, zoals de gebroeders van Leeuwen. Markus en Johan brouwen hun eigen bier, en dat kun je op het terras van de Pomp bestellen. Tijdens de coronacrisis hebben de kinderen uit de buurt samen met Joep soep gemaakt en naar ouderen uit de wijk gebracht. Een aardappelboer verkoopt aardappels voor de buurt, en de Pomp is aangesloten bij Too Good To Go, een app die voedselverspilling tegengaat.
Vechten om een voortbestaan
En er zijn nog zoveel plannen. De sfeer slaat direct om, als we bij dit onderwerp zijn aanbeland. “De Pomp heeft in 2019 een tijdelijk contract van vijf jaar gekregen. We zijn nu bijna twee jaar verder, waarvan we grofweg één jaar gesloten zijn geweest”, legt Marlou uit. “Daarbij heeft de eigenaar van de grond, een projectontwikkelaar, aangegeven ons contract niet te willen verlengen in 2024. De gemeente wil dat juist wel, en heeft ons een horecavergunning voor tien jaar gegeven.” De Pomp heeft daarom de buurtbewoners opgetrommeld om een petitie te tekenen en deze overhandigd aan wethouder Klaas Verschuure. Ruim 2600 handtekeningen zijn een duidelijk signaal, vinden ze bij de Pomp. “Wij willen en moeten gewoon door. Maar het ligt niet in onze handen.”
Wat kunnen we nog van de Pomp verwachten? “Samen met DOCK willen we een moestuin aanleggen voor de kinderen in de buurt. Naast de educatieve functie is het natuurlijk heel leuk als je zelf je kruiden kunt gaan plukken of de topping van je gerecht mag gaan halen”, vindt Shaked. Ook Joep kijkt er naar uit zijn culinaire skills op de volgende generatie over te brengen. “Hij kan kookworkshops geven aan zowel ouders als kinderen, of een kookcursus voor de kleintjes”. Ook voor alle (thuis)werkende buurtbewoners wil de Pomp een huiskamer zijn. “Maar: je hoeft hier niet stil te zijn, en het moet voor iedereen toegankelijk blijven.” Het blijft nagelbijten geblazen, tot de projectontwikkelaar witte rook stuurt. Laten we hopen dat dit snel gebeurt.