Amsterdam. Lang heb ik je vermeden, bang om te bezwijken onder keuzestress, fomo en leuzen die moeten dienen ter inspiratie zoals ‘the sky is the limit’. Bang dat als mijn billen dan eindelijk de stoel raken, ik aanschuif aan tafel, alweer spijt heb van mijn keuze. Dit kan beter, dit kan harder, dit kan lekkerder, dit...godverdomme joh.
Een paar jaar geleden was het zover, ik wist wat ik wilde, ik dacht te weten wie ik was en ik vond het tijd om naar Amsterdam te verhuizen. Ja, ik was er klaar voor.

Ik hou van alles wat lekker en goed is, ik hou van net een beetje anders. Verras me. Ik hou van Amsterdam, want alles waar ik van hou vind je hier terug. Maar er is hier zoveel om van te houden, om bij weg te kwijnen. Zo riep ik vorige maand nog toen ik een nieuwe kroeg ontdekte “jongens, we hebben een nieuwe stamkroeg! Bij dezen!” Ik meende dit. Net zoals dat ik die maand ervoor meende dat ik echt vaker naar dat restaurant op de hoek zou gaan want ze hadden er een groot assortiment wijn- en kazen. In werkelijkheid kom ik er vervolgens maar één- hooguit twee keer terug. Onderweg naar werk kom ik alleen al 36 andere restaurants tegen met een breed wijn assortiment en kaasplankjes. En dan te bedenken dat ik maar zeven minuten hoef te fietsen. Voor je het weet ben je die nieuwe ‘stamkroeg’ of restaurant al vergeten. Focus is ver te vinden, prikkels liggen voor het oprapen.
Keuzestress

Wat ik heb proberen te vermijden al die jaren is er dan toch: keuzestress! Waarom kan ik nooit een keuze maken als er vriendinnen blijven logeren? Waar moet ik heen? En als mijn moeder komt en wil laten zien dat er toch nog enigszins wat van mij terecht is gekomen? Of als ik een goede beurt wil maken bij mijn Tinderdate? Waar ga ik zitten als ik even mijn laptop wil openklappen? Wie zijn eigenlijk de mensen achter dit kunstwerkje op mijn bord? Waar moet ik heen met mijn zusje die een glutenintolerantie heeft?
Omdat niemand mij echt antwoord kon geven op deze vragen, of eigenlijk teveel antwoorden kreeg zonder enige filter, werd het tijd om hier verandering in te brengen.
De Buik
'De Buik van Rotterdam' krijgt er een zusje bij, namelijk: De Buik van Amsterdam. In de restaurantgids van de Buik staat een uitgebreid overzicht van een greep uit de restaurant van Amsterdam met mooie eetfoto’s, gesorteerd op district, jouw insteek van de avond- of dag, jouw behoeftes. Dit aanbod blijven we net zo snel aanvullen als koffietentjes die blijven oppoppen, mits we het aanbod interessant genoeg vinden om met jullie te delen. Ook de verhalen achter de chefs, de opening van die bijzondere japanner en de speciaalzaak waar je homemade macarons haalt voor de verjaardag van je moeder.
Trots ben ik op het hele team dat ervoor gezorgd heeft dat we eindelijk kunnen lanceren in Amsterdam en dank aan de meer dan 50 bloggers en fotografen in Rotterdam. Zij hebben ervoor gezorgd dat er meer dan een miljoen bezoekers waren in 2018 en dat er 75.000 likes op Facebook 24.000 volgers op Instagram zijn bij de Buik van Rotterdam. Maar hé, in Amsterdam kan het altijd groter, beter, best.