Italiaans met ballen bij La Fiorita

Dat je in de Jordaan een paar juweeltjes van restaurants hebt dat is bij Amsterdammers met een culinair kompas wel bekend. Tot eind 2016 was een van deze juweeltjes Burgers Patio, waar Chef Tjeerd Ooms 33 jaar lang de Italiaanse keuken in Amsterdam op de kaart zette. Inmiddels is het pand verkocht en is in Thor Lunstroo (38) een opvolger gevonden om de Italiaanse traditie in dit pand in stand te houden. De chef, voorheen werkzaam bij Toscanini, heeft hier namelijk La Fiorita geopend.

La Fiorita was op het moment van schrijven echt nét open. Na 2 jaar verbouwen waarbij zelfs de fundering van het pand is aangepakt hebben de metselaars en timmerlieden nu plaatsgemaakt voor echte gasten. Eerste indruk: vol, gezellig en een prachtig interieur. 


Bij de entree is in de granito vloer het logo van La Fiorita aangebracht. Dit zien we op een aantal plaatsen terug - onder andere in de wijnglazen - maar niet te veel, ze houden het classy. De halfronde zitjes die we tegenwoordig wel vaker zien, zijn met de hand door de timmerman gemaakt. De wijnkamer naast het private dining gedeelte in de kelder heeft hij ook handmatig vormgegeven.

Het interieur heeft veel antieke en art-deco elementen, van de lampen en de klassieke bar tot aan de onyx verlichte afscheiding tussen de eetzaal en de open keuken. Hierdoor is er meteen sfeer. De binnenplaats is in het verbouwingsgeweld helaas gesneuveld.
 


Inspiratie van Peru tot aan de Wallen

Chef Thor Lunstroo heeft de ambitie om klassiek Italiaans te koken met een twist. Thor heeft zijn liefde voor de Italiaanse keuken opgedaan bij Toscanini waar hij 2,5 jaar heeft gewerkt. Hij heeft bij diverse Amsterdamse restaurants gewerkt (onder andere De School en Blauw aan de Wal) en door (werk)stages in Frankrijk, Spanje en Mexico een eigen stijl ontwikkeld. Deze laat zich het beste omschrijven als klassieke Italiaanse smaken maar dan iets rijker, verfijnder en soms ook wat pittiger.


Zelf eet Thor het liefst bij Toscanini, Lalla Rookh, Domenica, cafe de Klepel, en La Perla (“neem de Margherita”). In zijn gerechten merk je zijn eigen smaakvoorkeuren.

Wijn, wijn, wijn, bubbels, bubbels, bubbels


Voor de wijn ga ik nog een keertje terug. Aangezien de kelder nog afgetimmerd werd was het assortiment nog niet compleet. De wijnkaart is best een boekwerk met alleen al twee pagina’s champagne en nog meer pagina’s voor bianchi en rossi. Omdat we een tastingmenu hadden, heb ik me laten verrassen met onder andere een lekkere Sancerre van Vincent Pinard en een Tabarrini uit Montefalco.

Proeven totdat je een ons weegt


Restaurantmanager Daan beveelt ons het tastingmenu aan waarmee we een goede indruk krijgen van wat de kaart te bieden heeft. De eerste gerechten waren uit de categorie ‘wow’. Een soort ceviche van tuna belly, citrusdressing en ají (Peruaanse peper). In Peru gebruiken ze overigens wel 50 verschillende pepers in de keuken maar hier was het gelukkig subtiel toegepast. Ook de bakkeljauw, lekker pittig met een Surinaams tintje geserveerd met pane carasau (lekker dun krokant Sardijns brood) was heerlijk.

Klassiek Italiaans werd het met gefrituurde poon, gamba, octopus en bloemkool en de paccheri, dikke buisvormige pasta, met polpo picante. Die moest volgens Thor 18 minuten koken, de pasta dan, want die polpo had de hele dag staan pruttelen.


Om even af te toppen kwam er nog een cotoletta alla Milanese, mooi gepaneerd, perfect rose met salieboter.

Klassiek Italiaans met een twist


La Fiorita, bloeiend, bloemig op z’n Italiaans is echt een aanwinst voor de buurt en een verrijking van de Italiaanse keuken in Amsterdam. Niks industrieels maar warm, puur én explosief van smaak en niet het zoveelste restaurant, maar een stap voorwaarts. De Jordaan heeft er weer een juweeltje bij!