Bij Glaswerk, verscholen in de Binckhorst, serveert Rosalie Brand de heerlijke gerechten van chefs Martijn Lagrand (tevens mede-eigenaar) en Bas Veenstra. Het restaurant, in het voormalige kantoor van een verffabriek, ligt geweldig mooi aan de Trekvliet en de Fokkerhaven.
Industrieel Binckhorst

We komen niet vaak in de Binckhorst en verbazen ons dat het op de fiets zo dichtbij is. Duinoord, Zeeheldenkwartier, Centrum en voor we het weten rijden we onder het spoor door langs Bink 36 de industriële kraag van Den Haag in. We kijken nog even schuin achterom naar The Harbour Club en slaan al snel af richting Fokkerhaven. Op het terras aan het water genieten we van ons aperitief en de laatste zonnestralen. Wat zal het hier zalig zitten zijn op een zomermiddag.
Bites en to share

De kaart is overzichtelijk. De linker pagina kopt “bites” en de rechter “to share”. We hebben trek en bestellen hummus met pita’s en tatsuta (gefrituurde kip in Japanse stijl). De bonito flakes dansen vrolijk op de hitte die de kipstukken afgeven. De kip is bij het frituren heerlijk sappig gebleven en de saus is om op te lepelen. Dit is een bordje comfort food. Met de zelfgemaakte kleine pita’s scheppen we gretig hummus naar binnen. Geblakerde tonen knipogen schalks naar sap en zest van citroen. De hummus van Glaswerk is vakmanschap. En van de pita’s zouden we wel een dozijn mee naar huis willen nemen voor in de vriezer.
Paling en krab

We verkassen van terras naar restaurant en starten met een prachtig palinggerechtje. Op toast krijgen we limoenhangop (uitgelekte yoghurt) en twee elegant gestapelde glanzende palingfiletjes. Een racestreep avruga (kaviaar van gerookte haring) geeft het gerecht kleurcontrast en een luxe uitstraling. De foto van dit bordje spreekt boekdelen: chef Lagrand heeft oog voor opmaak. De paling is lekker vet en het gerechtje is mooi in balans.
Na volvette paling op toast eten we een frisse cocktail van Noordzeekrab met brunoise gesneden rettich en groene appeltjes, hollandaise en bisque van krab. Opnieuw prachtig gepresenteerd in een conisch glas dat rust in de opening van een met ijs gevuld glazen kommetje. Limoensap en -zest geven het gerecht een friszuur, bijna Aziatisch karakter. De portie is zo royaal, dat Glaswerk er zes in plaats van vier stukjes toast bij mag serveren.
Steak tartare

Na een perfecte steak tartare (mosterdzaad, ingelegde radijs, avocadocrème) met heerlijk zuurdesembrood van het Delftse Meneer Leffers, keren we terug naar vis. Ook de coquilles met beurre blanc en gepofte wilde rijst zijn perfect bereid. Romig! Zalig! Aan een tafeltje verderop dineert Alexandru Buza van restaurant Buza op het Valkenbosplein. Hij lijkt net zo te genieten als wij en biedt ons een proefglas Moldavische wijn uit eigen wijnkelder aan. We proosten vriendelijk terwijl we uitkijken naar het volgende bordje.
Pulpo

Ons laatste visgerecht is pulpo in ají amarillo, gele pepers, hier verwerkt tot een pittige Peruaanse saus. De presentatie is opnieuw prachtig; de bordjes van Glaswerk laten zich gemakkelijk knap fotograferen. De octopusarm slingert aan het dunne deel sierlijk in de lucht, is perfect bereid en fraai bedekt met een subtiele kruidentopping en krokantjes van bataat. De ají is in dit gerecht sierlijk schuim uit de kidde in plaats van gladde gele saus en mag iets hoger op smaak zijn.
Madeleines

We waren op pad gestuurd met een opdracht: vertrek pas bij Glaswerk nadat je de madeleines geproefd hebt. En dat is maar goed ook, want zonder die opdracht hadden we waarschijnlijk crema catalana met sinaasappel en kaneel of het dessert van ananas met kokos en kardemom besteld.
Stel je een warme, perfect gebakken madeleine voor die krokant en tegelijkertijd ook lekker zompig vers uit de oven op je bord belandt. En beeld je eens in hoe die zou smaken met een zalig zuurzoete crémeux die je er royaal op kunt lepelen. Een beter einde dan vier meesterlijke madeleines kunnen we ons niet voorstellen. Dit gelukzalige dessert bekroont onze avond bij Glaswerk. Dus wat je ook doet, proef de madeleines.
Heerlijk eten

We zijn nog zo benieuwd naar de rest van de kaart. En naar de zondagmiddag aan de Trekvliet. De zon is ondergegaan en het terras is verstild. We horen het water tegen de kade van de Fokkerhaven kabbelen en pakken de fiets terug naar huis. In gedachten schrijven we dit verhaal al. Want Glaswerk verdient een bezoek van iedereen die nog niet weet dat het heerlijk eten is in het voormalig kantoor van de verffabriek in De Binckhorst.