Villani: niet standaard Italiaans, kent wel zijn klassiekers

Van start met een glas prosecco. Vers en droog, van goede kwaliteit. Een fijn begin. Sowieso is de ontvangst warm en gastvrij. Eigenaar George Longhitano laat ons en passant ook de eerste verdieping zien in het riant opgezette pand. Daar is het op zondagen Sunday Funday, activiteiten voor kinderen. Geheel ontzorgd inclusief nanny’s, zodat ouders op hun gemak beneden kunnen lunchen. Thank god it's Saturday, knipogen we.

Knapperig en vers

We geven de keuken de vrije hand en het eerste gerecht van de kaart is tonijn op een krokant van filodeeg met kruidenmayonaise. De vis is een fractie vlak van smaak, hoewel zacht en elegant, maar dat compenseren de smaken eromheen ruimschoots. Zilt en fris en toch zoet en zalvend. De sla is knapperig en vers. Het krokante filodeeg fijn en gekruid, en - belangrijk - niet te zout.

Fraaie blikvanger

Er is goed, warm brood met kruidenboter en olijventapenade. De muziek walst zachtjes op de achtergrond, prettig. Het interieur is ruim en rustig. Een wand van (kunst)planten scheidt een tafel in de hoek. Zo zit iedereen lekker vrij. Een grote open keuken achterin geeft de zaak gastronomisch cachet. In het midden enkele grote bloemstukken en planten, waarvan een met lichtjes erin.

Een herinnering aan kerstmis? Ook duidelijk in beeld: zo’n grote rode, kennelijk in onbruik geraakte, snijmachine. Iets te vaak gezien. Wel een fraaie blikvanger is de wijnkamer. Een glazen ‘wijnkelder’ midden in de zaak, als een tot het plafond reikend aquarium gevuld met gefermenteerd druivensap. Sjiek.

Hartverwarmend bio rood

Over wijn gesproken, het is zo halverwege de kortste maand van het jaar vooral tijd voor rood. Villani heeft een wijnkaart met naast fraai Italiaans ook ruimdenkend anders uit Europa en zelfs het midden-oosten. Altijd goed als er iets te kiezen is.

Op advies van George wordt het de Montepulciano d’Abruzzo 2022 van Feudo Antico. Die vonden we op de ‘verborgen kaart’ niet terug, maar des te leuker. Het is een hartverwarmend glas biorood uit de Abruzzen van een soms onderschatte druif. Kruidig wintersap met een aangename bite, passend bij het jaargetijde wanneer het terras nog niet lonkt. Des te meer aandacht voor het eten, de wijn en het gezelschap.

Kreeft met burrata

Als voorgerecht brengt de keuken ons een flinke portie huisgemaakte ravioli met kreeft en een crème van burrata, basilicum, cherrytomaten en kreeft. Een geur die al doet watertanden. De losse, gepofte kerstomaatjes erbij zijn regelrechte smaakbommetjes.

De crème is lekker maar droogt snel in, geen bezwaar - hooguit onverwacht. We vermoeden dat er in de ravioli ook burrata met de kreeft is verwerkt en dat maakt het tot een romig, zacht en comfortabel gerecht. En is dat gefrituurde basilicum bovenop? Mooie gang.

Vakwerk

We zijn aan het hoofdgerecht toe. Nieuw-Zeelandse rumpsteak van graangevoerd rund. Haricot verts omwikkeld met pancetta, gekarameliseerde witlof, friet en jus. Als extra wat zwarte truffel, wordt de wijn ook blij van. En hé, daar is het tomaatje weer! Geen straf. Het vlees is diep van smaak, bijna zoals bij wild. Zacht en gaar.

De witlof heeft wat zoet van gerijpte balsamico, de ingepakte boontjes zijn een goeie greep. Knapperig, zout, zalig. Dan de frites met mayonaise. Die hadden wat langer gebakken gemogen en graag een spannender mayo. Smaken verschillen.

We sluiten af met huisgemaakte cake en hazelnootijs. Is dit dan het hoogtepunt? Het is serieus, een uitstekend gemaakte cake met zeer smaakvol ijs. En, mensen onthouden altijd het laatste. Dus wat dat betreft… vakwerk.

Een fijn ritme

De avond samenvattend is alles goed en lekker, maar nergens écht verrassend. Moet dat dan? Niet per se. Het getuigt van een keuken die niet standaard Italiaans is, maar wel zijn klassiekers kent. Een tikkie anders en toch vertrouwd genoeg. In een fijn ritme.

Verwacht geen pizza’s. Desondanks voldoende gezinnen met jonge kinderen. Goed om te zien, want dat zijn de gasten van de toekomst. De cliëntèle is in de breedte zeer uiteenlopend: van jong tot oud, vaak jong én oud in meerdere generaties. Stelletjes in diverse leeftijdscategorieën, een hondje, iedereen en zijn moeder.

De bediening is in orde, mist hooguit wat flair of ervaring. Ga er maar eens aanstaan, anno nu. Wat echt niet nodig is, hoe goed bedoeld ook, elke tien minuten vragen of alles naar wens is.

Heel spontaan kom je hier misschien niet aanwaaien, daarvoor zit het net ‘uit de loop’. Maar zoek je goed gemaakte gerechten voor overzichtelijke prijzen tussen haven en strand, dan zit je hier met een omweggetje primadeluxe.