Fröbel laat Rotterdam een poepie ruiken

De afgelopen twee jaren ging voor Saskia in sneltreinvaart. “Ik ben twee jaar geleden in een achtbaan gestapt.’’ De lunchroom heeft haar hele leven over genomen, maar het is volgens de eigenaresse "een en al genieten”.

Doen wat goed voelt

Het ondernemen was helemaal nieuw voor Saskia. Ze studeerde Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) en ontwikkelt zo een passie voor de doelgroep die bij Fröbel werkt. Het frustreert haar hoe het zorgsysteem in Nederland eruitziet, ze vindt dat het anders kan. Saskia besluit een horecaonderneming te starten waar mensen met een beperking de mogelijkheid krijgen om te werken en hier ook voor betaald worden. Uiteindelijk komt ze met al haar ideeën in Rotterdam terecht. Achteraf gezien wel een beetje naïef geeft ze toe. “Hoe kun je op je 23e nou zoiets doen in een stad die je niet kent?’’, vertelt ze lachend. Ze maakt haar droom werkelijkheid en werkt met passie, dat zorgt volgens Saskia voor succes. “Doe alleen de dingen waar jij je goed bij voelt, waar jij van denkt dat je het juiste aan het doen bent, want dat zien en voelen mensen.”

Geen aapjes kijken

Saskia begon als sociaal ondernemer, maar besluit om april vorig jaar een eigen zorginstantie te starten. Op deze manier kon Fröbel meer instroom krijgen en Saskia het op haar manier aanpakken. “Dat maakt Fröbel wel heel transparant, in wie we zijn en wat we doen. Een stukje kwaliteit waarborgen.”, legt ze uit. Ze vertelt dat er veel vergelijkbare concepten zijn van zorginstanties die horeca aanbieden, maar ze denkt dat het de kunst is om voor ogen te houden dat je echt een horecatent runt. “Ik wilde dat het geen restaurant werd waar mensen komen om aapjes te kijken, maar dat mensen naar Fröbel komen voor de gezellige huiskamersfeer en het goede eten.” Dat je dan bediend wordt door iemand die er anders uitziet, is volgens Saskia bijzaak.

Met beide handen aangegrepen

Fröbel is in twee jaar gigantisch gegroeid. Het was in eerste instantie niet haar ambitie om zo groot te worden. “Ik wilde eigenlijk vooral hier een veilige plek creëren voor deze doelgroep.” Toch wilde Saskia Rotterdam wel ‘een poepie laten ruiken’ en laten zien wat haar medewerkers in hun mars hebben.

Vorig jaar is er een tweede locatie geopend op Zuid. De lunchroom heeft een begeleidersteam van twaalf man en zestig medewerkers. Fröbel is nu naast lunchroom ook een taartenbakkerij. De Kunsthal vroeg vorig jaar of de lunchroom taarten voor hen wilde bakken. “Eigenlijk is het toen heel rap gegaan”, concludeert Saskia. Inmiddels gaan de taarten heel Rotterdam door: het Ibis Hotel, het Hofpleintheater, restaurantjes en sinds kort ook bij Heilige Boontjes. “De ambitie was niet om een taartenbakkerij te openen, maar ik heb het met beide handen aangegrepen.” Daarnaast doet Fröbel steeds meer bedrijfscatering. “Vanmorgen hebben we voor twaalf uur 180 lunches bezorgd.” Het team gaat door het cateren steeds vaker naar locaties toe, zo staan ze volgens Saskia echt in de maatschappij. “Ze mogen laten zien wie ze zijn en wat ze kunnen. Ze krijgen er zoveel positieve reacties op dat je hun zelfvertrouwen echt ziet groeien.”

“Zal wel spam zijn, dacht ik.”

In de categorie aanstormend talent wint Saskia in 2018 de award Zakenvrouw van het Jaar. Ze noemt het winnen ‘waanzinnig’. In eerste instantie weet ze niet dat ze genomineerd is, ze ontvangt wel een mailtje maar die gaat direct naar de prullenbak. “Zal wel spam zijn, dacht ik.’’ Vele hardnekkig mailtjes later komt ze tot het besef dat het toch wel serieus is. Het winnen van de award voelt als een grote waardering, vooral ook omdat de eigenaresse het eerste jaar zwaar vond. “Ik was zo moe dat ik dacht: yes, er is iemand die ziet waarvoor ik me zo hard inzet.” De award heeft haar veel gebracht. “In een keer doe je mee.” Saskia wordt uitgenodigd door de gemeente op evenement en ze wordt ook vaak gevraagd als spreker. “Ik krijg de kans om hetgeen dat we uitdragen aan steeds meer mensen te vertellen.”

Niks loopt zoals je het plant

Saskia weet nog niet zo goed waar Fröbel naar toe gaat. Alle kansen die ze heeft gekregen, had ze niet zien aankomen. Daarom vindt ze het lastig om te zeggen wat de toekomst haar zal brengen. “Die taartenbakkerij had ik nooit bedacht en zakenvrouw van het jaar ook niet”, vertelt ze, waar ze concluderend aan toe voegt: “Wat ik van de afgelopen jaren geleerd heb is dat niks loopt zoals je het plant.” Uiteindelijk hoopt ze dat ze alle mensen die in Rotterdam thuis zitten een werkplek als Fröbel kan geven. Wel geeft ze aan dat ze niet te snel wil groeien, omdat er ook goede zorg moet worden verleend. “De ambitie om heel Nederland te veroveren is er wel, maar het moet ook haalbaar blijven.”

Saskia lacht. “Er zijn plannen, maar daar mag ik nog niks over vertellen.” Wel zou het haar niet verbazen als er nog een nieuwe Fröbel komt aankomend jaar. “We zijn er heel hard mee bezig en er liggen allemaal plannen uit.” Het belooft een ambitieus jaar te worden.