De nieuwste aanwinst van Little C is Côte du Cool

Het kantoorleven laten vallen om aan de slag te gaan met je passie, een keuze die steeds vaker wordt gemaakt. Ook Joyce Cornelissen, eigenaresse van wijnbar en -winkel Côte du Cool, maakte deze beslissing. Zij gaf haar baan als directeur van een start-up op om voor haar hobby te gaan. In mei vestigde zij in een van de sfeervolle steegjes van Little C haar wijnzaak.

Over de maker 

Het zaadje dat ooit zou uitbloeien in een passie voor wijn werd bij Joyce al in haar studententijd geplant; ze kocht een boekje waar de lekkerste wijnen onder de vijf euro in stonden en vanaf dat punt begon ze met het ontwikkelen van haar wijnkennis. 

Niet veel later sprong ze samen met haar vriend Rick in de auto, bezocht ze wijnhuizen en nam ze wijn mee naar Nederland. Op deze manier heeft ze door de jaren veel contacten opgebouwd in de wijnwereld en informatie vergaard over de mensen achter de wijn, die ze graag doorvertelt aan haar gasten. 

Die ene wijn waar alles mee begon 

Wijn begint onder jongeren steeds hipper te worden. Met name de natuurwijn-hype is een trend die door blijft sudderen. Voor veel mensen wakkert deze moderne stijl, waar de wijnboer zo min mogelijk interventie toepast in het proces van wijnmaken, persoonlijke of gedeelde interesse op. 

Bij Joyce liep het net even anders: zij kreeg een fles Haut-Medoc cadeau, een fles die door zijn krachtige karakter en diepreikende geschiedenis juist als erg klassiek wordt beschouwd, en dacht: "Dít is het leven". 

De identiteit van de wijn 

Kun je dan zeggen dat haar stijl, die ze heeft doorvertaald in haar zaak, ‘klassiek’ te noemen is? Een beetje wel. Ze keert natuurwijnen de rug niet toe, maar staart zich er ook niet blind op. 

Het is belangrijk dat de boer bewust omgaat met het maken van wijn, met respect voor de natuur, maar het is zonde wanneer het gebrek aan interventie tijdens de wijnbouw ervoor zorgt dat de wijn buiten het label ‘natuurwijn’ geen andere identiteit meer heeft. 

De identiteit van de wijnzaak 

Betekent dit dan dat er alleen maar oude mannen met dikke snorren zitten? Zeker niet. Côte du Cool bevindt zich in een van de meer bruisende wooncomplexen van Rotterdam, namelijk Little C. Verwacht bij een bezoek daarom geen moeilijkdoenerij en stoffig gezwets, maar een gemoedelijke sfeer die wordt gecreëerd door buren, omwonenden en dagjesmensen die net het terras van buur-restaurant Old Scuola verlaten om nog een wijntje te drinken. 

(Niet) op de kaart 

Wij beginnen de avond met een pétillant naturel, of pet nat, gemaakt van sangiovese. Een druif die in rode wijnen pittig kan zijn, maar die in dit glas mousserende wijn zijn zachte en fruitige kant laat zien. Deze wordt ingeschonken door Rick, die de wijn aanbeveelt. “Deze staat niet op de kaart, maar is gewoon erg lekker om mee te beginnen”. 

Qua eet-opties is er op alle behoeften aan antwoord: op de kaart zijn verschillende borrelhappen te vinden, van Frans stokbrood met boter en olie, of kazen uit het seizoen tot een volledig verzorgde borrelplank. Dus, om de wijntjes die nog gaan komen op te vangen, serveert Joyce ons de borrelplank met ham, pikante salami, rosette de lyon, crostini met ricotta, aardbei en balsamico.  

Een souvenirtje voor thuis 

Onder het geroezemoes van de omliggende terrasjes proberen wij nog andere verrassende wijnen, zoals een witte krachtpatser uit Toscane: een blend van inheemse druif vermentino met Rhône druif viognier. En een wat stoerdere rode wijn die niet geheel onverwachts op de kaart te vinden was: een stevige Haut-Medoc.

Als het tijd is om te vertrekken eindigt de pret niet meteen, want de wijnen waar we het meest enthousiast over waren, zoeken wij gewoon even op in het winkeltje, zodat we deze thuis nog eens kunnen proberen.