Hangar 85, mooie toevoeging aan de Wijnhaven

De Rotterdamse Wijnhaven ligt misschien ietwat uit de route, maar de komst van Hangar 85 nodigt zeker uit tot een frequenter bezoek aan dit gedeelte van de stad. Het water en de authentieke Vier Leeuwenbrug (de Koningsbrug) maken het namelijk een in potentie bijzondere plek. De Buik ging net na de opening langs.

Tekst en beeld: René Quist en Mieke Slingerland

Het eerste dat opvalt bij Hangar 85 is de open, toegankelijke indeling en inrichting van het restaurant. Dit is typisch zo’n plek waar je je in iedere setting op je gemak zal voelen. Of het nu een romantisch diner betreft, een avond met vriend(inn)en of een zakelijke afspraak. Het restaurant is zo ingericht dat het voor ieder gezelschap een geschikte plek kent. Ook voor een laatste drankje aan de bar.

'Next level'

Eigenaresse Lian Bouman (op de foto) geeft aan dat ze dit ook duidelijk voor ogen heeft gehad bij de inrichting van het restaurant. Zichzelf opnieuw uitdagen is voor Lian de belangrijkste motivatie om Hangar 85 te starten. Ze heeft met Spijs in Poortvliet reeds aangetoond een goedlopend restaurant op te kunnen bouwen. Hangar 85 is voor haar ‘next level’, waarbij ze zichzelf en haar team ambitieuze doelen stelt.

Niet al te lang geleden heeft Hangar de deuren geopend en vier dagen na de officiële opening was de keuken al goed op stoom. We hebben genoten van mooie gerechten en originele wijnen. De keuken bereidt redelijk klassieke gerechten die op een moderne wijze geserveerd worden. In het gesprek met de sommelier kwam duidelijk naar voren dat hier een jong team van mensen aan het werk is dat zich voor elkaar open stelt. De keuken en de sommelier zoeken elkaar op en zorgen er gezamenlijk voor dat er synergie is tussen het gerecht en de wijn.  

Een echt stuk wild

Amuse van opgerolde kletskop (links) en het voorgerecht van pastinaak (rechts).

We begonnen de avond met een glas champagne van Taittinger. Een heerlijke zachte champagne met een niet al te prominente bubbel. De amuse bestond uit een opgerolde gepeperde kletskop. Daarop een uiencompote en daarin een runderrillette. Dit alles op een mousse van doperwten. Onmogelijk om met mes en vork te eten, maar met de handen prima te doen.

Het hoofdgerecht van eendenfilet (links) en spectaculair nagerecht (rechts).

De pastinaak die als voorgerecht geserveerd werd, had een goede bite en de wat aardse smaak van deze wortel werd versterkt door enoki, beukenzwam en royale stukken geschaafde truffel, maar werd gelijktijdig gecompenseerd door een zoete saus. De pastinaak werd gevolgd door een mooi opgemaakt bord met kreeft in combinatie met stukjes biet en schuim. Het hoofdgerecht bestond uit een mooi stuk eendenfilet. Dat we hier met een echt stuk wild te maken hadden, bleek uit de twee kogeltjes die we in de filet vonden. De garing van de eend was excellent, het vlees was heerlijk zacht en smaakvol.

Na afloop van het diner praatten we nog even na met de chefkok en verraadde hij zijn voorkeur voor het bereiden van nagerechten. Dat bleef ook onmogelijk onopgemerkt. Het nagerecht zag er niet alleen spectaculair uit door de toefjes - met goudglitters versierde - merengue, maar de smaak was ook nog eens top. Onder die toefjes bevond zich een compacte, stevige chocolademousse die smolt op de tong. Het nagerecht werd vergezeld door een Red Muscadet uit Zuid Afrika (Rietvallei). Absoluut een verplichte combinatie!

De avond werd afgesloten met een perfect kopje koffie. Al met al een aanwinst voor de Wijnhaven.