Dertien is er voor de hapjesmens én de avonturier

Bijna acht jaar lang gaf Pepijn Schmeink in Eendracht smoel aan de eigentijdse Rotterdamse keuken, en hij oogstte er tot ver buiten de stad bewondering en mooie kritieken mee. Eendracht is sinds kort geschiedenis, maar nu is er restaurant Dertien aan de Schiedamse Vest. Waarin Pepijn de stad én zichzelf nieuwe culinaire avonturen in het vooruitzicht stelt.

Dertien moet in meerdere betekenissen van het woord meer ruimte gaan bieden aan Pepijn, zijn compagnon Remco (ook ex-Eendracht) en niet in de laatste plaats aan hun gasten. Zat het in Eendracht met zijn 30 zitplaatsen al heel snel vol, in Dertien is voorzien in meer dan het dubbele aantal. Op de begane grond kun je aan lange tafels en aan de robuuste bar (van oude werkbanken) aanschuiven voor kleine hapjes zoals kazen, chutneys en charcuterie. Gewoon naar binnen lopen is het motto (reserveren is niet mogelijk), gezellig wordt het hoe dan ook toch wel.

De inrichting beneden is navenant lekker informeel. Een gigantische boekenkast, met hout, planten en kookattributen als muurbekleding, en met tuinbanken, krukken en stoelen die sommigen onder ons zullen doen terugdenken aan de jaren zeventig. De grote houtoven die Eendracht uitstraling en smaak verschafte, maakt ook nu weer pontificaal deel uit van de entourage. Ook seventies: boven de al genoemde bar hangt een meterslange letterbak waarop de gerechten van de week te lezen zijn.

Onalledaagse combi's

Op de halve, open verdieping erboven is het allemaal net een tikje minder retro en kunnen gasten zich richten op elkaar en op de menu’s. Er is dagelijks keuze uit vlees-, vis- of vega-ensembles, waarbij de voor- en hoofdgerechten kunnen worden omgewisseld. De bediening legt het je allemaal met veel kennis en nog meer enthousiasme uit, en Pepijn zelf is als maître eveneens altijd in de buurt om het je naar de zin te maken.

Proeven en echt iets van je eten vinden, mag je vervolgens helemaal zelf doen. Bereid je in Dertien voor op onalledaagse combinaties, bijzondere bereidingen en weinig bekende ingrediënten. Pepijn blijft Pepijn, en Remco blijft Remco. Wij aten op de bovenverdieping onder andere (in de houtoven) gerookte geitenkwark op biet, filet Américain van ree met duindoorn en mosterdsla, wild zwijn met polenta en kastanje, en skrei op cassoulet van linzen, witte bonen en octopus. Stuk voor stuk stevige, wat boerse gerechten die Pepijns voorliefde voor de noordse keuken, net als in Eendracht, nadrukkelijk onderstrepen.

De ambitie is tomeloos

Eten in Dertien is aanhaken bij Pepijns avontuur en zoektocht, in ieder geval op die entresol. De ambitie is tomeloos. Er zijn dus mensen die weer naar buiten lopen als ze de menukaart eenmaal ontcijferd hebben, en er zijn gasten als culinair recensent Ronald Hoeben van NRC Handelsblad. Die bestempelt Dertien nu al als een van de beste nieuwe restaurants van 2014. Een 9 kreeg de keuken onlangs in die krant. 

Zelf zijn we ook erg van de aanbevelingen. Maar in dit geval laten we het graag bij een aansporing om Dertien vooral zelf te gaan ontdekken. Pepijn houdt namelijk nogal van eigenzinnige mensen, hij is er tenslotte zelf een.