Nu het nog wat fris is voor het echte buitenleven, kunnen we onszelf prima foppen op het 'binnenterras' van het HNi-Café (de afkorting staat voor Het Nieuwe instituut, voorheen het Nederlands Architectuurinstituut). Achter de glazen pui pal op het zuiden zit je heerlijk in de zon.
Voordat ik ga zitten, maak ik wat foto's voor bij dit stukje. Een meisje van de bediening vraagt me of ik een tafel wil, voor de lunch of om iets te drinken. Da's attent, maar lijkt nog niet echt nodig. Ze verzekert me dat het zo gaat vollopen voor de lunch. Graag dus. En als ik een paar minuten later met een vriendin aan die tafel ga zitten, zijn alle tafels plus de loungebanken en zithoek helemaal gevuld met zonaanbidders en/of cultuuropsnuivers.
Het HNi is ontstaan uit een fusie van het NAi, Virtueel Platform en Premsela, het Nederlands Instituut voor Design en Mode. Niet alleen de naam van het museum en het museumcafé zijn veranderd, maar ook het menu heeft een drastische make-over gekregen.
Salades met boterhammen van Menno
Vorige zomer zat ik hier nog ruimschoots te genieten van salades en de boterhammetjes van Menno met allerlei smeersels en probeersels. Tegenwoordig is de kaart een stuk kleiner. Drie verschillende broodjes (gezond, brie en huisgemaakte makreelsalade), twee salades (waldorf en caprese), prei-mosterdsoep en een gehaktbal met truffelmayo, verse sappen (gelukkig, die zijn er nog), wat borrelknabbels, plus taartjes en muffins van Chez Mo-i. Goh, dat is even wat anders.||
Het broodje met huisgemaakte gerookte makreelsalade klinkt lekker genoeg, daar gaan we voor. Bij navraag blijkt men te hebben gekozen voor een kleinere kaart die elke drie weken wisselt, zoveel mogelijk biologisch is en meer op het seizoen gericht is. Klinkt logisch, ware het niet dat de caprese wellicht beter bij de zomer zou passen. Maar goed, niet muggenziften! Want wat zitten we hier goddelijk, als poezen spinnend in de zon en met een heerlijk broodje. En als we dan ook nog bij de koffie ongevraagd een stukje sinaasappeltaart van Chez Moi-i voorgezet krijgen 'om even te proeven' , kan er weinig meer fout gaan vandaag. En ga ik binnenkort, als het prachtige megaterras met heerlijke dikke kussens op steigerhouten stoelen en banken aan de vijver weer opengaat, toch die caprese eens proberen.