A la Plancha dichtbij de Rotterdamse levensader

Je zit er zowat met je voetjes in het water en je hebt het allermooiste uitzicht op de skyline van Rotterdam, met als toegift die schitterende koperen ploert die de stad én de eters op het landshoofd zo flatteus aanlicht. Waar? Bij A la Plancha op het Noordereiland.

Het wachten was op een paar echt mooie dagen en ja hoor, afgelopen donderdag: A la Plancha is ein-de-lijk open! Voor het derde jaar alweer opent pop-up restaurant A la Plancha de trap naar wat ooit het bruggenhoofd van de oude Willemsbrug was. Afgelopen weekend begon het proefdraaien met de nieuwe ploeg en met nieuwe smaken, maar het voelde toch meteen weer reuze vertrouwd.
A la Plancha begon als een buurtinitiatief van eilandbewoner Hans Mosselman (what's in a name?) en Stichting Cultuurbrigade in samenwerking met de bewoners van het Noordereiland. Zoals Hans zegt: 'Onze middelen zijn eenvoudig en onze inzet is maximaal. Doel is om het Noordereiland onder de aandacht te brengen en om zoveel mogelijk medewerkers in de bediening vanuit de buurt en uit de stad in te zetten. Daarom werken we ook met de groenten van Kromkommer en Rechtstreex en met brood van de lokale Turkse bakker.'

Het water komt zo uit Hans z'n badkamer

Voor een sanitaire stop mag je op ontdekkingsreis bij de buurman en het water voor de keuken komt over de straat heen, zo uit de badkamer van Hans Mosselman himself. En zo wordt deze heel speciale plek in Rotterdam in de zomermaanden omgetoverd tot een mediterraan terras, zoals Hans Mosselman dat ook in Andalusië aantrof. Even voelen alsof je op vakantie bent in je eigen stad.
Hoe eenvoudig en tegelijkertijd hoe leuk kan het zijn: je neemt wat bakplaten, koopt een heleboel verschillende visjes bij Schmidt, je serveert wat lekkere flessen wijn of een karaf huisgemaakte limonade en je zorgt voor lekker brood met tapenade en knoflookmayo. Om goed af te trappen, zullen we maar zeggen. Vervolgens is het kiezen uit de verschillende vissen van de dag, met wat salade en zo erbij. Soms moet je wel een tijdje wachten op je bestelling bij de leuke, mooie en vrolijke bediening, maar een kniesoor die daarop let, want je zit hier potverdorie wel op de plek met het mooiste uitzicht op en van Rotterdam. En dat terwijl de schepen met containers en watertaxi's op zwaai-afstand voorbij komen sjezen. Dichter bij Rotterdams levensader kom je niet, zoveel is wel duidelijk.

De zomer van 2013 staat nog stevig in ons collectief geheugen gegrift als de mooiste aller tijden en daardoor heeft A la Plancha toen een fantastisch seizoen gedraaid. Maar ook op een van de eerste zwoele avonden van het seizoen is de parasol geen overbodige luxe. We arriveren vroeg, dat hebben we geleerd van vorig jaar. Geen probleem als je eindeloos wilt borrelen op de bankjes aan de waterkant, wachtend op een tafel. Maar als je met goeie trek op stap gaat, doe het dan óf vroeg óf juist weer een stuk later. En neem je zonnebril mee!

Fles sancerre in olijfblik als wijnkoeler

We zijn niet de enige met dat plan, want als we tegen half zeven aankomen, zit het al behoorlijk vol. Nou, vooruit, laat de fles sancerre (€ 27,50), in een olijfblik als wijnkoeler, en het brood maar doorkomen, dan gaan we eens lekker kiezen wat het aan vissigheid gaat worden vanavond. De kaart is nog heel klein, want nog aan het proefdraaien, maar vanaf deze week gaat het – ijs en weder dienende – steeds meer los met meer gerechten.

Als voorafje staat er ceviche mixto (€ 6,50) op het schoolbord. Als hoofdgerecht is er de keuze uit Jamie's visburger (€ 15), zeebaars (€ 15), makreel (€ 12) en een tweepersoonsroodbaars (€ 28). Daarbij kun je bietjes met sinaasappel en couscous voor ieder € 4 nemen. Als toet citroentaart of brownie van Leeflang.

Doet u alles maar, zeggen wij met z'n zessen. Nou ja, qua vis de visburger en een paar keer zeebaars dan. Plus ceviche vooraf en de toetjes drie om drie. Laat die wijn maar vloeien, dat komt wel goed vanavond, wie weet regent het morgen weer, toch?!
En ja, het duurt best even voor we wat te eten krijgen, maar wat geeft het: het is gewoon vanavond vakantie... Op tafel staat een blik met bestek en servetten en olijfolie. De vis is lekker (de zeebaars heeft graten op de vreemdste plekken, dat dan weer wel), de bieten en couscous passen er goed bij en die visjes zwemmen uitstekend in de witte wijn.

Wat 'n fijne plek. Wat een ongedwongen vibe

Wel tien keer verzuchten we hoe fantastisch deze plek hier is. En dat er zo'n lekker ongedwongen vibe hangt. We missen alleen nog een speler op de piano, die uitnodigend op het ponton staat voor de loslopende muzikanten onder de gasten.
Heel veel uren later slingeren wij genoeglijk met elkander de Willemsbrug weer over, verzuchtend dat Rotterdam toch echt de mooiste stad van de wereld is. En in mijn tas een trofee: een Alpie, de mascotte van A la Plancha en mijn toegangsbewijs tot de stamtafel. Alpie is niet meer te koop, maar je krijgt 'm als ze bij A la Plancha blij van je worden of omdat je heel lief voor ze bent (geweest).
Toen moest ik dit stukje nog gaan schrijven...

Het weer in Rotterdam.