A La Plancha: visje, biertje, uitzicht

Er zijn maar weinig mensen die het met het klimaat in Nederland aandurven: een zaak die alleen opengaat met mooi weer. Willem de Klerk, Frank Mosselman en Hans Mosselman durfden die stap wel te nemen, ook al verklaarden vrienden en familie hen in het begin voor gek. Al zes jaar bewijst de lange rij voor de deur het succes, dus op een zonnige dag trotseerden wij de Willemsbrug om plaats te nemen aan de Maas.

Geen moeilijk gedoe

Zoals we allemaal weten moest A La Plancha dit jaar even wachten op een vergunning. Gelukkig kwam het verlossende woord een paar weken geleden. Sindsdien zit het visrestaurant elke avond als vanouds weer stampvol. We mogen Willem, Frank en Hans gerust pioniers noemen met hun concept. Zes jaar geleden begon A La Plancha namelijk als een van de eerste pop-up zaken in Rotterdam. Samen met Stichting Montmartre aan de Maas, met als doel om meer mensen naar het Noordereiland te krijgen. In eerste instantie was het plan een muziekfestival, maar daar zag Hans niet zo veel in. De locatie sprak hem wel erg aan. Hans: “Ik had op dat moment verkering in Madrid. Het was daar zo warm dat we een paar dagen naar Andalusië gingen. Daar zaten we op het strand met verse sardientjes en een biertje. Je hebt ook niet meer nodig. Al dat moeilijke gedoe, gewoon visje, biertje, uitzicht. Dat wilde ik hier ook.” 

Een bezoek aan A La Plancha laat zich moeilijk plannen. Je weet pas op de dag zelf of het restaurant geopend is door de website in de gaten te houden en je kunt niet reserveren (tenzij je met meer dan tien mensen bent). Dit houdt mensen niet tegen om in grote getale op te komen dagen. Hans begrijpt het wel: “Dingen die moeilijk te realiseren zijn, waarderen mensen. Daardoor staat er ook elke dag een rij. Het geheim is: als wij moeite doen om dit allemaal te realiseren, doen gasten ook de moeite om hier te komen eten.”

Gezellige chaos

We mogen vanavond aan de ALP-tafel zitten, de tafel die speciaal wordt vrijgehouden voor buurtbewoners, zodat zij altijd een plekje hebben. We nemen de gezellige chaos om ons heen in ons op. Hans is een echte Noordereilander (hij woont op een steenworp afstand van het restaurant, waardoor zelfs het water voor de keuken en het sanitair uit zijn huis wordt afgetapt) en steunt het eiland waar mogelijk. “Iemand hier uit de buurt importeert wijn uit de Elzas. Hij gaat daar al heel zijn leven heen. Die wijn die ik bij hem koop, schenkt niemand. Ook is er veel personeel van het eiland. Mensen vinden het echt leuk om hier te werken. Er is zelfs een kok die zijn baan heen opgezegd om hier te mogen werken. Er werkt hier geen standaard personeel, maar een mix van mensen van alle leeftijden en afkomsten.”

Op het rooster/de plaat

De naam A La Plancha verwijst naar het rooster waarop de vis wordt bereid, maar heeft nog een betekenis. Hans: “A la plancha betekent ook letterlijk ‘op de plaat’. En kijk eens naar de grond (het restaurant is op een vlonder gevestigd, red.). Wij zeggen dan ook vaak tegen elkaar ‘zie je op de plaat’.” 

Het menu ziet er elke dag anders uit, want de vangst is nooit hetzelfde. Het liefst serveren ze zo veel mogelijk vis die in de buurt kan worden gevangen, omdat dit een stuk duurzamer is. A La Plancha serveert ook bijvangst, maar dat is lastiger, omdat mensen liever vis eten die ze kennen. Wij laten ons vanavond verrassen. We krijgen gamba’s, sardientjes, rogvleugel en dorade. Alles vers van de gril en nog helemaal intact. Erbij zoete-aardappelpuree en een salade met bieten en geitenkaas. De vis wordt steevast in z’n geheel bereidt, dus je moet ‘m zelf nog even van de graat halen. Hans: “Verwacht hier geen filetje, maar de vis moet je aankijken. Zo word je bewust van wat je eet.” 

Wij hebben in ieder geval uitstekend gegeten: de rogvleugel is boterzacht, de dorade valt bijna van de graat en ook de sardientjes en gamba’s zijn in een oogwenk verdwenen. Laat je bij je bezoek overigens niet tegenhouden door de onvermijdelijke rij; op de trappen voor het restaurant zijn gezellige zitjes in de zon gecreëerd, waar je met een drankje en een borrelhapje op je gemak op een tafel kunt wachten.