Op de volgepakte Witte de With is Ballroom inmiddels een vaste waarde. De zaak bouwde een solide reputatie op met de uitgebreide gin-tonic kaart, maar weet de eter minder makkelijk te bereiken. We begrijpen het wel, de drankkaart nodigt eerder uit tot borrelen met iets gefrituurds erbij dan tot een avond uitgebreid tafelen. Terecht? We zochten het uit.
162 gins

Wat willen we drinken? Geen eenvoudige vraag blijkt na een blik op de kaart. Ballroom heeft maar liefst 162 verschillende gins in huis, de grootste collectie van Europa laten we ons vertellen. Om de drinker richting te geven zijn de gin-tonics ingedeeld op smaak: kruidig, fris/citrus, zoet, en bloemig. Wij zijn nog steeds verloren en laten ons adviseren door het deskundige personeel. Na kort overleg besluiten we tot een pittige Opihr met Clementine tonic van de kruidige sectie op de kaart. Een schot in de roos.
Ballplate

We hebben honger, dus eerst de ballplate met daarop een selectie van de borrelkaart. Ballroom heeft sinds kort een Italiaanse chef en dat is terug te zien op de plank: romige buffelmozzarella met dikke plakken vleestomaat, bruschetta met paddenstoelen, bresaola, ricottagevulde kastanjechampignons en caponata, om maar wat te noemen. Om ons eraan te herinneren dat we gewoon in Nederland zijn, krijgen we er patat en kaaskroketten bij. Alles is goed op smaak, maar wel wat aan de prijs met 16,50 per persoon. Het zal ongetwijfeld aan de kwaliteitsproducten en de populaire locatie liggen, maar het valt op.
Van meatballs naar melanzane

De zomer houdt het voor gezien dus we verhuizen naar binnen. Hier springt de karakteristieke zwart-wit geblokte vloer direct in het oog. De rest van de zaak is rustig gehouden: strakke lijnen, houten meubilair, sfeervol licht – het zorgt voor een comfortabele setting. De vloer – nog uit de tijd dat de ruimte dienstdeed als balzaal – vormde aanvankelijk inspiratie voor de kaart met enkel meatballs. Chef Job Pattinasarany stond ze geruime tijd te draaien. Na zijn vertrek naar KINO werd er echter een Italiaanse chef aangetrokken en het is onbegonnen werk om een Italiaan aan de gehaktmolen te zetten, vertelt bedrijfsleider Kim. We kunnen ons er iets bij voorstellen.

Ballroom voert nu een kleine dinerkaart met Italiaanse klassiekers als spaghetti vongole, melanzane en dagelijks wisselende piatti di carne e pesce. Wij laten ons graag verrassen en worden getrakteerd op de tagliolini prosciutto e limone. In de basis een heel behoorlijk gerecht, al maakt de room en de gulle hoeveelheid zoute prosciutto het geheel een tikkie zwaar. Van ons mag ‘ie dus nét een beetje frisser. De melanzane die volgt heeft hetzelfde probleem: een op traditionele wijze bereide versie met uitstekende producten, maar de hoeveelheid olijfolie overheerst. Een scheutje minder volgende keer.
Comeback dessert

De kersverse chef maakt alles meer dan goed met het dessert. Stampvol als we inmiddels zitten, besluiten we tot twee proefpuntjes taart. De lemon cake is fantastisch en heeft precies dat frisse wat we eerder misten in de pasta. Ook de cheesecake met chocolade is een voltreffer: perfect in balans en wederom niet te zwaar. Op advies van de bediening nemen we er een sherry bij die het geheel uitstekend complementeert. We zeggen het nog maar een keer: qua drank weet men hier van de hoed en de rand.
Goed begin
Boven een espresso bespreken we de avond. Hebben we goed gegeten? Absoluut. Is er ruimte voor verbetering? Zeker weten. Maar voor een piepjonge chef die krap 2,5 maand in de keuken staat is het een indrukwekkende prestatie. We zijn er dan ook van overtuigd dat hij zijn draai vindt. Snel weer terug.