Rij je de Kleiweg op, dan zie je aan je linkerhand al snel een paar rood-oplichtende letters op de gevel met de tekst ‘wijnbar’. Op dit punt weet je natuurlijk al dat je daar moet zijn om je glas te laten vullen met gefermenteerd druivensap. Het team van de Avonden doet hier inmiddels een schepje bovenop: in november zijn zij begonnen met het serveren van verschillende gerechten uit de Europese keuken, en doen daarmee eer aan de tekst op de andere hoek van de gevel: ‘bistro.’
Bekend adres in de buurt

Al jaren weten Miranda en haar team gezelligheid te creëren door gezellige avonden te organiseren waar glazen én magen gevuld worden. Door wijnproeverijen, haringparty’s en pubquizzen te organiseren zorgen ze bij de Avonden voor dynamiek in de tent.
Ook werd de afgelopen woensdagen de rotisserie gebruikt om kip van het spit in te maken. Deze is echter in de opslag gezet om ruimte te maken in de keuken, waar nu van woensdag tot en met zaterdag klassieke Europese gerechten worden klaargemaakt. Wij gingen langs om de sfeer en wat van de nieuwe gerechten te proeven.
Enkele favorieten van de nieuwe kaart

Eenmaal geland aan tafel kijken wij onder het genot van een pintxo en een glas albarino even om ons heen de zaak in. Op een vrijdagavond is het er gezellig vol: een handjevol mensen met een borrel aan de bar en bijna alle tafels gevuld met gasten, al dan niet met hapjes of gerecht op tafel.
We vroegen het team van de Avonden naar hun favorieten van de nieuwe kaart. Er klonken wat klassiekers en wat gerechten waar wij nog nooit van gehoord hadden. Kom maar op dus.
Niet veel later stond onze tafel vol met een greep van de nieuwe kaart. Als eerste een amuse: eitjes, gevuld met waar ze op dat moment zin in hadden. Erg lastig om met wijn te combineren, dus dat probeerden we maar niet.
Daarna voor het echie: salade met verse vijgen, parmaham en pecorino, gevolgd door gamba’s ‘saganaki’, op zijn Grieks uit een bakje van klei – let op, heet - met tomatensaus en feta.
Spaans, Grieks en Italiaans

Tussen de meute door loopt de serveerster ons tegemoet, die behendig een dienblad boven haar hoofd houdt, met daarop het herfstige slotgerecht: burrata met geroosterde pompoen en granaatappelpitjes, waarmee we in één avond het derde land van de Europese keuken hadden afgevinkt.
Deze gerechten werden begeleid door een milde witte Rioja zonder heftig gebruik van hout, een wijn verkregen uit een samenwerking met het Grapedistrict verderop in Hillegersberg. De combinatie van milde zuren en aromatisch volume maakte deze wijn een goed vangnet voor de variatie van zowel de zoete en zoute smaken, als ook de zachte en strakke structuren in de gerechten.
Gerechten met een Europees karakter
Slechts één week na lancering van de nieuwe menukaart kwamen wij langs om het een en ander te proberen. Logischerwijs zou je wat kinderpijntjes verwachten, maar daarvan was geen sprake.
De gerechten kenmerken zich door hun Europese karakter. Denk aan Spaanse pinxto’s, Elzasser flammkuchen, en Franse rilette, waar mooie ingrediënten niet worden bedoezeld met een overschot aan olie, saus of overbodige foefjes.