Bij Williams Canteen eet je goed zonder opsmuk

Een vliegende start

Het weer op de vrijdagavond van de reservering is een beetje onvoorspelbaar. Het is niet koud, maar oogt grauw wat een voorbode kan zijn van een flinke regenbui. Omdat we het liefst op het terras zitten om te kijken naar voorbijgaand publiek, trappen we toch buiten af. Na de cocktailkaart uitgebreid gescand te hebben, bestellen we de Port of Rotterdam. We krijgen twee enorme glazen, gevuld met een cocktail van rum, port, kaneel, grapefruit en limoen. Ondanks dat we niet vies zijn van een borrel, is de cocktail wat sterk. Het went gelukkig snel en de cocktail is smakelijk en licht kruidig; een prima start van de avond.

Sharing is caring

De bediening oogt wat nonchalant, maar is zeer vriendelijk en kundig. We overleggen met hen over het eten. Het menu bestaat uit kleine gerechtjes om te delen. Dit lijkt de norm tegenwoordig en wij houden ervan. Er wordt ons een chefs tasting geadviseerd, per gang enkele gerechtjes. Het is inmiddels wat afgekoeld buiten dus we besluiten voor het eten toch naar binnen te gaan. De sfeer binnen is erg ongedwongen en past goed bij de rest van de entourage. Er staan enkele groene planten, de verlichting is simpel maar warm en er zijn weinig tierelantijntjes aanwezig. Ook staan de tafels niet overvol, waardoor je niet als een gek moet schuiven wanneer de gerechten op tafel komen.

Licht beginnen

De eerste gang bestaat uit een vis- en een vleesgerechtje, makreel en steak tartare. De gebrande makreel wordt geserveerd met bloemkoolpuree, sap van gefermenteerde pruim en gerookte lavasolie. De makreel smaakt niet overdreven vissig en het zure van de pruim gaat goed samen met de vettigheid van de makreel en olie. Doordat de ansjovismayonaise, kappertjes en het beenmerg niet heel exorbitant aanwezig zijn bij de steak tartare, behoudt het vlees zijn pure smaak. Bij de gerechten krijgen we wat geroosterde sneetjes brood van Das Brot met olijfolie en roomboter, waarmee we de bordjes kunnen leegvegen. De porties zijn niet heel ruim, maar het is een fijne, lichte start van de maaltijd en het maakt dat we hunkeren naar het hoofdgerecht. Bij het eten bestellen we een fles Jurtschitsch Grüner Veltliner, een frisse en niet te zware witte wijn uit het wijngebied Kamptal in Oostenrijk.

Borden leeglikkend lekker

Omdat we lekker aan het tafelen zijn, inclusief uitgebreide gesprekken, vraagt Arend uit de bediening of we even willen wachten met het hoofdgerecht. We zijn echter nieuwsgierig naar wat chef Jip Boon voor ons in petto heeft voor het hoofdgerecht, dus mag de tweede gang doorkomen. We krijgen schelvis, kip en gegrilde courgette. De kiprollade is heerlijk mals en de witlof en jus passen er prima bij en ook de schelvis voldoet aan de verwachting. De krieltjes hadden wat ons betreft iets minder lang gekookt mogen worden, maar de garing van de schelvis is goed en ook de beurre blanc smaakt. De grote verrassing is echter het bordje met gegrilde courgette. Hierbij een zachte knolselderijpuree en erwtjes met hazelnoot, die de nootachtige smaak van de courgette naar bovenhaalt. Maar de echte held op het bord is de jus van gefermenteerde wortel. Zoet, zuur en umami komen prachtig samen en zorgt voor een mooi kleurencontrast op het bord. We twijfelen zelfs even het bord op te pakken om hem helemaal leeg te likken, maar houden ons in.

Zoet, zuur en romig

En net als je denkt dat het niet beter kan, vinden we in het dessert een geduchte tegenstander voor de worteljus. We sluiten af met yoghurtijs, aardbeien, witte chocolade en citroenverbena. Het ijs is fris, licht zurig en vooral erg romig. Hier kan de gemiddelde ijssalon nog een puntje aan zuigen. Het ijs gaat goed samen met het zoete van de aardbeien en witte chocolade en de verbena maakt het helemaal af. Gelukkig krijgen we allebei een eigen bordje en hoeven we het dessert niet te delen, want dat had nog wel voor wat spanning kunnen zorgen. Voldaan sluiten wij de avond af met een dubbele espresso van Man Met Bril en duiken wij de drukke Witte de With weer op.

Williams Canteen serveert gerechten waarover is nagedacht, maar zonder al te veel poespas, net zoals de rest van de zaak. Het klopt gewoon. Naast een avond- en buikvullend diner, hebben zij ook lunchgerechten en kun je op zondag zelfs aanschuiven voor een bottomless brunch.