Café Ter Marsch: geen burgers maar wel kip en borrels

Burgerbar Ter Marsch & Co heeft opeens een grote zus. Stilletjes heeft Café Ter Marsch zijn mooie puideuren geopend, in dezelfde straat als de bar, er schuin tegenover. Het café serveert geen burgers, maar kip van de houtskoolgrill en kleine gerechtjes voor bij de borrel. Want de borrel staat centraal in dit café net als in de hele Witte de With-straat, verreweg de populairste Rotterdamse straat voor hapjes met drankjes.

Eerder dit jaar kondigden we al aan dat Café Ter Marsch eraan zat te komen. Het is de derde loot aan de Ter Marsch-stam, na een grotere vestiging in Amsterdam. In tegenstelling tot de eerste twee zusjes die Ter Marsch & Co heten, heeft Café Ter Marsch geen burgers op de kaart. Dat zal voor velen als verrassing komen of zelfs als teleurstelling.

Twee keukens

Café Ter Marsch heeft letterlijk twee keukens. De meest in het oog springende ligt op de begane grond en bestaat uit niet veel meer dan een grote houtskoolgrill voor de kippen. De andere keuken is in de kelder en van daaruit wordt de rest van de kaart bereid. Kleine gerechtjes to share (warm en koud) en enkele sandwiches van de lunchkaart. De keukens zijn via monitors verbonden en worden met een programmaatje als het ware gesynct. Zo kunnen gerechten uit beide keukens tegelijk op tafel komen.

Trendy, maar niet te hip

De kip (‘boerderijkip’) van de grill is juicy en flink vlezig. Een halve kip is al een flinke hoeveelheid. De frites en sauzen zijn dezelfde als bij Ter Marsch, dus we hebben nog wat houvast. De garnituren zijn trendy maar niet te hip: een oosterse salade of Hollandse salade met sjalot, gepofte boekweit en mosterdcrème.

De kip moet de beste kip worden, vindt Pim, net zoals de Ter Marsch-burger de beste burger is geworden. De borrelhapjes heten smaakvermaakjes, weer eens wat anders dan de vele variaties op tapas. Spiering, kaas, ossenworst, brood, crudités en sticky ribs. Daarnaast zijn er wat spannendere gerechtjes: groene gazpacho, makreel met avocado, tempura-citroenkip en Aziatische steam buns. De groene gazpacho en groentecrudité zijn overigens het enige zonder vlees of vis, dus ook voor deze zaak geldt: opletten als je met vega-vrienden op stap gaat.

Het mooiste restaurant

Dan de zaak zelf. Pim de Lange spreekt van een voorzetting van de Witte de With. Dat bedoelt hij op twee manieren: de volledig openslaande deuren koppelen de straat (het terras) aan de zaak binnen. Maar het is ook Pims manier om te zeggen dat dit het mooiste restaurant van de straat moet worden. Hij wil voortborduren op wat er al is en vooral op wat hij geleerd heeft bij zijn kleinere zaak aan de overkant.

Vanaf het terras heb je perfect zicht op de (ook in dit geval) smalle zaak. Rechts tafeltjes, links een flinke en stoere bar met achteraan de houtskoolgrill. Daar wordt de zaak echt spannend: splitlevel omhoog is er een verdieping die vooral blauw gekleurd is, splitlevel naar beneden is er een verdieping in intiem geel. Als je naar beneden gaat kun je nog een level omlaag en dan loop je langs de grote keuken naar de toiletten.

Vleesetende planten

De zaak is qua inrichting een allegaartje aan stijlen. Van de ruitjes op de vloer in de toiletten tot de gelakte bakstenen aan de gevel en al het stoers en intieme ertussen in. Eyecatcher is de zaakbrede muurschildering tegenover de bar. Pim vroeg Rotterdamse kunstenaars om geïnspireerd op Philippe Starck iets te
ontwerpen, maar wat daar uitkwam paste niet bij het beeld in zijn hoofd. De chefkok tipte vervolgens de afwasser, die zou het prima kunnen. En ja, er kwam
een donkere jungle vol vleesetende planten met gezichten. Een tikkeltje verwarrend, maar wel lekker.

Borrelen

De kleine gerechtjes op de kaart, de kleuren van de muurschildering, maar ook de verlichting verraden de ambitie: dit moet een zaak worden waar je goed kunt borrelen. De openingstijden zijn daar ook naar, minimaal tot één uur ’s nachts en vrijdag en zaterdag zelfs tot twee uur. Er staan goede wijnen op de kaart, wat meer bieren dan bij Ter Marsch & Co en een paar mooie cocktails en gin-tonics.

Café Ter Marsch doet waar de Witte de With-straat goed in is: betaalbaar doch smakelijk eten bieden en lekker drinken. Samen met Wagamama (de buren) heeft dit stuk van de Witte de With-straat een flinke food-impuls gekregen. De populairste uitgaanstraat van Rotterdam nadert daarmee zijn voltooiing: er is bijna geen pand meer waar niet gegeten of gedronken kan worden.