Op grootse hoogte high-teaën op de Euromast

Of je nou rasecht, import, of een toerist in Rotterdam bent, de Euromast blijft verplichte kost. Je kunt natuurlijk een kaartje kopen, naar boven gaan, een rondje lopen en weer naar huis, maar dit zou zonde zijn. Alles wordt namelijk leuker gecombineerd met eten en drinken, dat begrijpt de Euromast ook. Voor de zoetekauwen onder ons is er daarom nu de ‘highest tea’. Wij kozen een heldere, zonnige dag uit en maakten ons klaar voor deze high-tea mét uitzicht. 

De Euromast is een toeristische attractie, en zo voelt het bij binnenkomst ook. Wanneer je door de poortjes gaat komen kinderlijke, nerveuze gevoelens gelijk naar boven, ‘we gaan wat leuks doen!’. Bijna helemaal boven stappen we uit bij het restaurant. Ruim opgezet, met rondom een prachtig uitzicht over de stad. We worden naar onze tafel aan het raam gebracht en kijken gelijk onze ogen uit. Het cliché is waar, je kan uren blijven kijken.  

Sugar high mét uitzicht 

Echter, we zijn hier niet alleen voor het uitzicht maar ook voor de high tea. De theepot komt al snel op tafel en wordt de rest van de middag aangevuld. Naast thee wordt er op verzoek ook onbeperkt koffie geserveerd, maar voor nu houden we het even op thee. De rijkelijk gevulde etagère past, na een beetje schuiven, gelukkig net op tafel. De onderste laag ligt vol met hartigs: een sandwich met brie, wrap met zalm en een sandwich met kiprollade. Op de middelste laag prijken bonbons, brownies, en twee flinke stukken worteltaart met topping en tot slot liggen bovenop macarons, scones met room en jam, en chocolademuffins. Laat die ‘sugar high’ maar komen! 

Sensatie op het water 

We werken ons een weg van beneden naar boven, terwijl we onze ogen uitkijken naar wat er allemaal op het water onder ons gebeurt. Het is een komen en gaan van watertaxi’s en vrachtschepen en zelfs de waterbus (die ene die op de weg rijdt én in het water vaart) passeert de revue. Zowel de hartige sandwiches als de zoetigheden smaken ons goed, en wat de serveerster zei klopt, de worteltaart is het lekkerst van allemaal. Zoals je bij een high tea kunt verwachten voeren de zoetigheden de boventoon, zo halverwege de bovenste verdieping van de etagère stagneren we dan ook een beetje. Aangezien we de top van de mast nog in moeten sluiten we af met macarons waarna we het unaniem eens zijn dat het tijd is voor koffie.  

Nóg hoger 

Dan is het tijd om nóg verder naar boven te gaan. Sinds begin juli is hier de rooftopbar geopend, waar je onder het genot van een drankje neer kan ploffen in zitzakken terwijl je geniet van het beste uitzicht van de stad. Verleidelijk, ware het niet dat er een flink windje staat. Deze kans laten we voor vandaag dus even aan ons voorbij gaan. Wel nemen we de ronddraaiende lift naar de allerhoogste top van de mast waar we genieten van een adembenemend panoramisch uitzicht.  

Wiebelbenen 

Met ietwat wiebelige benen nemen we de trap en vervolgens de lift naar beneden. Onze excursie zit erop. Het was zeker de moeite waard. Mocht je nou denken ‘die zoetigheid is niet aan mij besteed, doe mij maar gewoon een wijntje’, de wijnliefhebber kan hier net zo goed terecht, en wel voor de high-wine waarbij je geniet van hartige gerechten, bubbels, en – niet onbelangrijk - wijn.