Kaat Mossel: waar schaal, schelp en steak de hoofdrol spelen

Guur weer is het die donderdag in december, als we wat langs het Boerengat lopen. Een mooi uitzicht langs de masten van de daar aangemeerde boten naar de lichten van het verkeer op de Maasboulevard. Rechts zien we de Willemsbrug rood uitgelicht in de donkere lucht. We gaan weer eten bij Kaat Mossel, een terechte Rotterdamse klassieker. We gaan ernaartoe voor de vis en de schaaldieren om een heel eenvoudige reden: die zijn gewoon goed én we zitten er in een heerlijk ongedwongen sfeer. 

Als een fenix 

Als je, voordat je de deur bij Kaat Mossel binnenstapt, even naar links kijkt, zie je brandgrens van de stad. Het restaurant verenigt tegen wil en dank, op haar eigen wijze die geschiedenis van Rotterdam. Een goede twee jaar geleden vernielde een brand het restaurant. Alleen het casco bleef behouden. Rasondernemers Ron en Marie Claire lieten met steun van hun netwerk Kaat Mossel als een fenix uit de as herrijzen. Het maakte dat ze hun restaurant flink toekomstbestendig konden maken. Ron: "De keuken is nu volledig van het gas af, alles is elektrisch. Volledig nieuw ingericht ook, afgestemd op hoe we met ons team in de keuken werken. En we hebben een open keuken nu. Iedereen kan zien hoe we hier werken. Transparantie is belangrijk voor ons." De gunning van de vaste gasten bleef. Marie Claire vervolgt: "We zijn de huiskamer van Rotterdam. Onze zoons werken inmiddels hier, het personeel en de gasten voelen als familie. Dat maakt dat we nog steeds iedere dag de energie en het plezier hebben om hier door te gaan." 

Een ontvangst als thuis 

We lopen binnen langs een stemmig groen verlicht homarium vol met schaaldieren. Jong personeel staat klaar om onze jassen aan te nemen. We worden door de huiskamer van Rotterdam meegenomen naar een tafeltje dat voor ons klaarstaat. De sfeer en inrichting geven de zaak een 70'er jaren gevoel. Er hangen Tiffany-lampen, er is een glas-in-loodplafond boven de bar en er zijn lange tafels en kleine intieme zitjes. We kijken van onze plek de open keuken in. De bar is ruim en ook hier de sfeer uit datzelfde decennium met dranken als Cointreau, Benedictine en Drambuie. Kerst dient zich aan in de versiering. Een ober met duidelijk meer dienstjaren ontvangt ons en geeft een korte rondleiding. Het maakt dat we onmiddellijk een goed gevoel krijgen bij Kaat Mossel. Het restaurant heeft de comfortabele, warme sfeer van een Frans bistro. Dit is ook te zien aan de kaart: niet fancy, niet ruig of hip, maar traditioneel, goed eten. Het is goed klaargemaakt van kwalitatief goede ingrediënten, zonder opsmuk, gewoon erg lekker.

Oesters 

We krijgen een amuse van ganzenlever met rode ui, waar we een Texels biertje en een glas Cava bij drinken. Het is fijn om in de stemming te komen en ons aan de sfeer over te geven. De suggestie van de bediening om oesters te proeven nemen we graag over. Op tafel verschijnen een Normandische Volante, een Spaanse Laureano en Umami, een Japanse oester gekweekt in Zeeland. Ieder van deze drie heeft een eigen smaak en textuur: de Normandische lekker zilt, de Spaanse gaat van zout naar kazig en bij de Umami-oester proef je naast de umami zeewier en iets fris. De texturen gaan van zacht en mals tot een mooie bite. We drinken er een chardonnay uit Zuid-Frankrijk bij. De mineraliteit van de wijn past prima bij de oesters. Onze tussengerechten zijn een coquille op een spinaziebed met beurre blanc en pijlstaartinktvisjes in een piri-piri saus. De coquille, spinazie en beurre blanc vormen een mooi geheel; de smaken van de verschillende onderdelen blijven staan en versterken elkaar. De kleine pijlstaartinktvissen zijn perfect gegaard, lekker mals en zacht, de piri-piri saus heeft een fijn pitje. De wortel laos geeft het een verrassend lekkere Aziatische hint. 

Mosselen en vis  

Als hoofdgerecht kiezen we voor mosselen met venkel in Pernodsaus en fish and chips. De fish and chips is spot on: het deeglaagje om de vis is (en blijft ook!) krokant, de vis zelf is mooi flaky. De tomaten-komkommersalade die erbij zit is heerlijk basic. De mosselen bleven iets langer in de pan dan we zelf doen. Ze zijn wat verder gegaard, maar zeker nog niet taai. De Pernod, venkel, prei, laurierblad en room passen mooi bij de mosselen. Het wordt zo echt comfort food voor dit jaargetijde. We drinken er een pinot grigio bij uit Trentino. Het is een allemansvriend, licht met een vleugje rook. De bediening is gedurende ons bezoek goed en attent. Sigi, die ons bedient, verstaat de kunst om je speciaal te laten voelen als gast. We zien hoe hij het huiskamergevoel uitstraalt in de omgang met de gasten. Hij werkt al meer dan 20 jaar bij Kaat Mossel. In de keuken heerst, ook als het later wordt en de zaak goed vol zit, rust. Je ziet een goed ingewerkt team met elkaar aan het werk. Een genot om naar te kijken tijdens het eten en dat maakt dan ook dat een middag of avond bij Kaat Mossel veel meer is dan alleen lekker eten. 

Tip: neem als je naar huis gaat een bak kreeftensoep uit de diepvries mee, dan heb je een van de volgende dagen nog zo’n lekker comfortmaaltje.