La Cabane de Fabian, daar lusten we wel pap van

Misschien ken je Ferrari en Berlusconi wel. Die zijn ontiegelijk lekker. Schrik niet, wij overtuigen je vandaag niet om een hap autoblik te nemen, of eens naar een bunga bunga feestje te gaan. We geven een inkijkje in La Cabane de Fabian. En Ferrari en Berlusconi? Dat zijn twee van zijn broodjes.

Een ontmoetingsplek in Rotterdam-Noord

Eigenlijk is dit verhaal een beetje bevooroordeeld. Dat komt door de entourage van La Cabane de Fabian: een mengelmoes van tafels en visconserven aan de muur, een kaart van het 16e-eeuwse Parijs en een boekje over optimisme. Wanneer je ons daarna vertelt dat eigenaar Fabian flink wat speciaalbierkennis heeft en ook nog eens lekkere broodjes verkoopt dan heb je ons al binnen voor we iets hebben geproefd. Deze zaak lijkt een soort buurthuisfunctie te hebben in Rotterdam-Noord, met lekker eten. “Joe Faab! Tot de volgende keer weer hè!”, hoor je de meeste mensen zeggen bij vertrek.

Zijn broodjes zijn heerlijk. Ga er gewoon eens heen en probeer er één. En maak ook een praatje met Fabian, want voor hem kom je ook terug. La Cabane de Fabian is sinds afgelopen week ook in de avond open, tot 21:00. Daar ging een fikse verbouwing aan vooraf. Nu zijn keuken klaar is, voelden wij ons geroepen om langs te gaan in de avond. 

Weinig keus, heel vers

Wat allereerst opvalt is de kleine kaart. Dat begint goed. Minder keus is meer vers en minder keuzestress. Vooraf zijn er twee soepjes: pittige paprika-tomatensoep - “Wel echt pittig hoor, pas op” - en Indiase zoete aardappelsoep - “Koriander apart?” “Ja, graag.”. We nemen ze allebei. Twee happen paprika-tomatensoep verder besluiten wij dat het slimmer is om onze mond af en toe met wat bier af te blussen. Gelukkig is dat totaal geen straf. Als je een gerecht pittig noemt, maak het dat dan ook zo. Verder pure smaken; niet teveel zout en veel versheid. Zoals je zelf ook soep zou maken eigenlijk, maar dan lekkerder. De zoete aardappelsoep is onze favoriet. Die is echt goed op smaak en goed gekruid, zonder dat je mond meteen in een kruidenexplosie belandt.

Als hoofdgerecht nemen we grootmoedersstoof met rode kool en de pasta Norma. Pasta Norma is echt een verrassing. Aubergine, tomaat, oregano en basilicum met pasta klinkt niet heel spannend. Maar het is echt lekker en een goed uitgebalanceerd gerecht. “Jammer dat het de weekhap is”, denk ik hardop. Hier zou ik voor terugkomen. Grootmoedersstoof is wat je verwacht bij je oma te krijgen. Mals draadjesvlees en de stoof goed op smaak. Als ik rode kool zie, laat ik dat normaal liever links liggen. In dit gerecht vind ik het wél lekker. Het geeft er wat zoetheid aan. Beetje aardappelpuree erbij - heel puur - en that’s it. 

Als dessert nemen we espresso pannacotta, die ons meteen werd aangeraden, en een key lime pie met bastognebodem. Veel meer woorden dan ‘dat was gewoon heel lekker en neem alsjeblieft een toetje als je er bent, je zal er geen spijt van krijgen’, hebben wij er niet voor over.

Ga gewoon een keer langs

Een bijkomend voordeel: de prijzen. Soepjes €4,-, de weekhap voor €9,50, de andere hoofdgerechten €12,50 en desserts voor €3,-. Daar krijg je een goed gevuld bord voor terug, met goede smaken. En een ontzettend goede sfeer. Ook een leuk detail: Fabian verkoopt de echte Budweiser (Budvar) uit Tsjechië in plaats van de Amerikaanse versie die je normaal ziet. Een biertje dat al bestaat sinds 1265. Het liefst zouden wij zijn hele speciaalbierenkaart afgaan, maar in etappes is dat wellicht iets slimmer.

Foto's: Marja Brouwer