Ouderwetse gezelligheid bij nostalgisch café Verhip

Het Lloydkwartier is een plek waar de rijke historie en het bruisende, trendy Rotterdam samenkomen. Daar op de Sint-Jobsweg staat een opvallend pand waar de tijd nooit verstreken lijkt. Het pand is sinds 1928 niet meer verdwenen en deed destijds dienst als kruidenierswinkeltje. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog veranderde de bestemming van het pand echter al snel in een kroeg, wat later café Neeleman werd. Sinds 2006 hebben Paul Bouwens en zijn compagnon Danny Nederstigt het café omgebouwd naar Verhip.

“Neeleman was echt een begrip, dus niemand stond te springen toen ze hoorden dat wij de naam wilden veranderen. Tegenwoordig hoor je geen kip meer over café Neeleman. Als je zoiets als Neeleman kan doen vergeten, dan is dat wat ons betreft echt een goed teken”, vertelt Paul Bouwens trots.

A trip down memory lane

Er is in de tussentijd veel veranderd. “Het begin van Ted Langenbach’s dancefeesten begon hier. Now&Wow zit nu op Zuid, maar deze plek zal mensen altijd bijblijven; hier gebeurde het tenslotte. Inmiddels zijn er op het Lloydkwartier een hoop woningen bijgekomen. Maar ook de Müllerpier is nu helemaal volgebouwd en op de Westzeedijk zijn ze met allerlei nieuwe projecten bezig. Er is een plek ontstaan die er twaalf jaar geleden echt nog niet was”, blikt Bouwens terug.

Ondanks de dynamische omgeving en een opknapbeurt hier en daar, is de historie van het pand grotendeels behouden gebleven. Zo heeft het zilveren bestek van Willem Ruys een mooi ereplekje aan de muur gekregen en vind je om de hoek een authentieke prijslijst uit de tijd waar whisky slechts één gulden kostte. Bouwens wijst naar de vele prenten aan de muur: “Alles wat hier hangt is van de Rotterdamse Lloyd, van Willem Ruys tot allerlei schepen.” Voor sommige gasten is een bezoek aan Verhip pure nostalgie. “Enkele gasten herkennen zichzelf terug in de foto’s. Zij hebben op de Rotterdamse Lloyd gewerkt en komen hier dan herinneringen ophalen. Dat is toch geweldig?” Expats en lokale bewoners zijn hier kind aan huis, maar tussen het gelach en geschater menen we ook wat Britse woorden te horen.

Tijdloos

Het café is een echte allemansvriend. Het is de plek waar je een biertje doet met vrienden, maar ook gerust je opa en oma mee naartoe kunt nemen. Op de lunch- en borrelkaart staan no-nonsense gerechten zoals een huisgemaakte club sandwich of een broodje hamburger. Een vermelding waard is de club sandwich Verhip met zalm, kaas, komkommer, sla, chilimayonaise en een lopend eitje bovenop. Bouwens zweert erbij. Tijdens de lunch is dit zijn ultieme favoriet, samen met een glas jus d’orange en karnemelk; in de loop der tijd een veel geziene combinatie bij stamgasten geworden. ’s Avonds eet je wat de pot schaft. Hun klassieke rib eye en spareribs zijn op veler verzoek het hele jaar door verkrijgbaar, met daarnaast dagelijkse wisselende gerechten waarvan altijd één vegetarisch en één met vis.

Als een van de weinigen is Verhip op zondag gesloten. “Zondag gesloten zijn is zo ouderwets, maar tegelijkertijd past dat wel weer bij ons”, lacht Bouwens. “Ik zou wel zeven dagen per week willen openen, maar voor nu bewaren we de zondagen voor feestjes.” Is Neeleman nu helemaal vergeten? “Neeleman was van Neeleman. Verhip weerspiegelt wat het lichtbruine café nu is: net wat vlotter dan zijn voorganger, en met een dikke knipoog.”