De kreeftenlunch smaakt naar meer: NY Basement introduceert Ed’s lunch

Ed’s Lunch

Iedere Ed’s Lunch staat in het teken van een ander thema. De lunch wordt gestart met een aperitief en tafelgarnituren waarna een amuse wordt geserveerd. Vervolgens start de viergangenlunch en deze wordt afgesloten met koffie en friandises. Tijdens de lunch is er een waterarrangement en je kunt ook voor bijpassende wijnen kiezen. Verwacht hierbij geen lullige glaasjes en wees dus zo verstandig om niet met de auto te komen. Er wordt ook voor entertainment gezorgd in de vorm van live-muziek.

Blijkbaar viel de lobsterlunch die werd georganiseerd in augustus niet alleen bij ons goed in de smaak, want het heeft tot het startsein van de thema lunches geleid. Aan het begin waren wij wat sceptisch over de prijs, maar na de lunch bijgewoond te hebben denken wij hier geheel anders over. Door de royale hoeveelheden – van zowel de lunch zelf als de dranken - kun je je diner ’s avonds gewoon skippen en is het de prijs meer dan waard. Bovendien vertelt Michel van Jaarsveld dat de prijzen ook anders zullen zijn: “Kreeft is natuurlijk een heel duur product, waardoor de prijzen van de lobsterlunch wat hoger lagen dan de andere overige lunches. Er is nu zowel een all-in optie als een zonder wijnen, wat dus ook in de prijs scheelt.”

Lobsterlunch

De hapjes en bubbels worden op de bar gezet (onze lievelingsplek om een diner – of lunch in dit geval – te beginnen in de kelder) en de lunch kan van start gaan. De sfeer is hier ’s middags al even relaxed als ’s avonds. De tafelgarnituren bestaan vandaag uit de kleinste croque madame die ik ooit gezien heb met geconfijte eend en een kwarteleitje, krokante kruidkoek met livar paté en popcorn met ras el hanout kruiden. Ondanks dat ras el hanout over het algemeen een vrij overheersende smaak heeft, vervagen de smaken van de overige hapjes niet. Ze geven je alle tijd om van je aperitief aan de bar te genieten en indien gewenst kun je hier ook nog je amuse krijgen. Dat laten we ons geen twee keer zeggen en binnen een mum van tijd verschijnt er een oester met steak tartaar en crème van doperwt op de bar. Een gewaagde combinatie, maar wij zijn fan.

We gaan aan tafel voor hetgeen waar we echt voor gekomen zijn: de kreeft. We worden niet teleurgesteld, want in iedere mooie creatie die vervolgens verschijnt, is de kreeft duidelijk terug te vinden. En bij iedere gang komt bovendien een andere big bottle tevoorschijn met goede, bijpassende wijnen.

Gerechten met extra aandacht

De eerste gang is een plaatje voor het oog en bestaat uit een tartaar van avocado en Hollandse garnalen, afgetopt met appel, radijs, sesamkletskoppen, schuim van vadouvan en natuurlijk kreeft. Het gerecht is mooi romig, het schuim van vadouvan doet denken aan exotische smaken en past mooi bij de kreeft en door de sesamkletskoppen is er een kleine bite toegevoegd.

Veel van de gerechten van NY Basement krijgen nog een beetje extra aandacht aan tafel: een saus die erover heen wordt gedrapeerd of de bouillabaisse die wordt uitgeschonken aan tafel. Ook vandaag is dat weer het geval en wordt de kreeft met aardappelcrème, cantharellen, courgette, zeekraal die ‘zwemt’ in Hollandaisesaus afgetopt aan tafel met verse truffel die eroverheen wordt geraspt.

Surf en turf 2.0

Dat vis mooi te combineren is met vlees, bewijst het volgende gerecht. Flinterdunne plakken buikspek – wat er bijna uitziet als vitello – zijn op de smoker gelegd, waardoor ze mooi rokerig zijn geworden. De pompoen heeft een zachte smaak, de mango zorgt voor een mooi zoetje, miso voor een umami-effect en dan is er uiteraard nog de kreeft. Mocht dit gerecht ooit nog op de kaart komen bij NY Basement, zorg er dan voor dat je het echt geproefd hebt want echt alles komt hier samen.

Kreeft thermidor

De laatste gang bestaat uit de meer klassieke vorm: kreeft thermidor. Hierbij is de kreeft gegratineerd in de schaal met viscrèmesaus, Gruyère en wilde spinazie. Alhoewel we al best wat kreeft achter onze kiezen hebben, kan het bord na afloop bijna weer schoon de kast in. De saus is mooi vol, heerlijk kazig en – terwijl we de laatste restjes uitlepelen – praten we onszelf aan dat dit echt niet enorm slecht voor ons is, er zitten immers ook groenten in verwerkt, toch?

Zoete afsluiter

Op de redactie hebben wij nog weleens de discussie tussen of iets een toetje of een dessert is, maar hier is geen twijfel over mogelijk: het kunstwerkje bestaande uit aardbeien, blondie, panna cotta van sereh en meringue met sumak valt zeker onder de categorie dessert. Tot onze verbazing wordt er nog een bord met een magnum van aardbei en witte chocolade op tafel gezet, waarbij het ijs aan tafel tot roken wordt gebracht. Een mooie zoete afsluiter van een hele mooie lunch.

Althans, dat dachten we. Als de thee en koffie op tafel verschijnt, blijkt dat we ons hierin hebben vergist, want ook hierbij verschijnt weer een heel scala aan friandises. We vragen ons af of we dit eigenlijk nog wel op krijgen, maar het blijkt geen uitdaging en na hardop onze bewondering voor de noga te hebben uitgesproken verschijnt er zelfs nog een stukje op tafel. Dit is hoe een zondag moet zijn.

Hou voor alle data van Ed's Lunch onze agenda in de gaten.