Kleuren van de herfst bij restaurant Omber

Het is al vaker benoemd op deze plek: de blinde vlek van Amsterdammers voor de lokale hotelhoreca. Mede daarom is de Buik weer eens op bezoek geweest bij restaurant Omber, in het Tivoli Doelen Hotel in de Nieuwe Doelenstraat. Op papier het oudste hotel van de stad en een plek met een bijzondere historie.

​Huis van een icoon

Het Doelen Hotel is al bijna 150 jaar gehuisvest in het statige pand op Kloveniersburgwal (het hotel zelf is zelfs nog ouder). Ooit gebouwd op de restanten van de Kloveniersdoelen. Wat die plek zo bijzonder maakt? Dit was het eerste thuis van De Nachtwacht. Precies, diezelfde die nu in het Rijksmuseum hangt. Niet geheel toevallig wordt dat thema dan ook breed omarmd door het hotel, onder andere via de naam van het restaurant.

​Garnaalbun met een grillrandje

Omber was één van favoriete tinten die Rembrandt. Een bruinige kleur die goed past bij de warmte van het herfstseizoen. De lichtjes van de stad en het uitzicht over de Amstel maken dat beeld nog iets idyllischer. 

Met een fijn glas Franciacorta van Marchese Antinori trappen we ons bezoek af met brioche toast met tartaar. Daarin is wat rode biet verwerkt die wat frisheid toevoegt. Beter is het handgemaakte stoombroodje gevuld met een garnaal. Misschien niet heel fraai, maar het lekkere grillrandje met de zoete garnaal maakte wel dat we er stiekem nog een van hebben weggedrukt.

​Vrouwelijk vakmanschap

Net hebben we al kort de nieuwe wijnkaart van Omber aangeraakt. Hiermee wordt namelijk specifiek het vrouwelijk vakmanschap binnen de internationale wijnsector gevierd. Met wijnen van Antinori bijvoorbeeld, één van de meeste invloedrijke wijnhuizen ter wereld en momenteel geleid door oudste dochter Albeira. De 26e generatie. 

Vandaag proeven we verschillende wijnen uit haar portfolio. Zoals een rijpe Riesling uit 2021 van wijngaarden van Tenuta Monteloro bij het eerste gerecht: ceviche met tempura van pijlinktvis. Een diepgekleurde saus en goeie bereidingen van vis. De smaak is echter wat aan vlakke kant. Gevolgd door bloemkool met bimi in ajo blanco, een koude soep uit Andalusië. Een fris, maar opnieuw licht gerecht.

​Herfst op het bord

Het hoofdgerecht is steviger en hoger op smaak, namelijk een 12 uur gestoofde kalfswang. Met puree van pompoen en een courgette bloem. Een halve wang, dus een behoorlijk stuk vlees, maar de garing geeft ons een instant gevoel van geborgenheid. We eten hem helemaal op. De voortreffelijke bordeaux blend van La Mortelle uit Toscane past precies. 

Het chocoladedessert met drie bereidingen doet ons vervolgens nog net iets dieper in onze stoel zakken. Een afsluiter waar vrijwel iedereen blij van wordt.

​Rembrandt schept verwachtingen

Het is begrijpelijk dat een ambitieus 5-sterrenhotel, met een dergelijke historie, Rembrandt omarmt als inspirator. Tegelijkertijd creëert dat culinair een verwachtingspatroon waar het restaurant creatief en technisch nog naar toe lijkt te werken. Dat gezegd hebbende, maken die kalfswang, een glas La Mortelle en het uitzicht over de Amstel al voldoende reden om hier eens op een herfstige dag binnen te stappen en een avond lang te mijmeren over het Amsterdam van Rembrandt.