Dat Venetië rijker is dan gondels en maskers bewijst Tozi met zijn Venetiaanse shared dining concept

Na de succesvolle vestiging in Londen, opende Tozi in november ook haar deuren in Amsterdam. Waar ze voor staan? Het gebruik van pure ingrediënten en smaken uit Italië in verfijnde gerechten. Geen poespas, wel elegant. We gingen langs bij Tozi om te proeven of ook wij ons aansluiten in de rij lyrische recensies die het internet rijk is. 

Italiaanse vibe 

Bij binnenkomst worden we begroet door een van de Italiaanse gastdames van de zaak. Ze komt uit Puglia en is niet de enige Italiaanse die het restaurant telt, al het personeel dat er rondloopt heeft Italiaanse roots. De gemeenschappelijke deler? Hun ogen gaan glinsteren als je praat over truffel, burrata of inktvis. Allen delen zij dezelfde passie voor de Italiaanse gastronomie. Deze passie proef je terug, wordt ons verzekerd. Bij Tozi werken ze met ‘’cicchetti’, gerechtjes om te delen. Overgewaaid vanuit Venetië is het principe dat men drie à vier gerechten, weliswaar elegant van formaat, per persoon besteld om gedurende de avond te delen.  

Het eten, deel 1 

We starten, zoals het een Italiaans diner betaamd, met een glaasje bubbels, een van de ‘’finest grapes’’ vertellen zij ons. Daarbij krijgen we een mandje brood met ciabatta uit Bari, focaccia met zongedroogde tomaat en een stuk brood uit Sardinië. Als het hen zelfs al lukt om het broodmandje sexy te presenteren, zijn wij wel heel benieuwd naar het vervolg. Alleen al de zoute olijf en zoete tomaat combineren goed met de frisse mousserende wijn.  

Vervolgens vragen we Emmanuelle, de restaurantmanager, naar de signature dishes van de kaart. De glinstering is terug, er zijn een aantal gerechten die we echt moéten proeven, we zijn benieuwd. Voorgeschoteld krijgen we vervolgens zucchini fritti, gegrilde octopus, bruschetta en rundercarpaccio. De gegrilde courgette ‘frietjes’ zijn knapperig, hebben een heerlijk dun beslag, genoeg zout en zijn fijn gesneden. We drinken hier een spannend glas soave bij. Qua palette lijkt het bijna een chardonnay, met overduidelijke tonen van eikenhout en boter en de strogele kleur die we kennen van een klassieke chardonnay. De soave combineert top met het vette beslag van de courgette.  

De gegrilde octopus is een plaatje om naar te kijken. Daarnaast ook nog eens erg lekker. De octopus is boterzacht, heeft een rokerige smaak van de barbecue en combineert goed met de frisse venkelsalade die er bij wordt geserveerd. De salsa verde die er bij wordt geserveerd voegt naar ons inziens niet veel toe, de gegrilde octopus heeft weinig nodig. Ook de bruschetta smaakt goed, knapperig brood, peperige olijfolie, wat fijngesneden salie en zoete tomaat, zo is ‘ie absoluut ooit bedoeld. Het kopstuk van de voorgerechten is toch wel de carpaccio, vliesdun gesneden vlees en ontzettend zacht. Ze hebben voor aardse garnituren gekozen: groene asperge en flinterdunne geschaafde truffel. Dit heeft weinig te maken met de carpaccio zoals we ‘m kennen, het is een delicaat en verfijnd gerecht.  

Het eten, deel 2 

Als je Tozi opzoekt op social media is er 1 gerecht waar je niet om heen kunt: de ravioli met buffelricotta en zwarte truffel. Deze moesten en zouden we in ieder geval proeven. Aan tafel verschijnt een kar met erop de borden met ravioli, daarnaast een schaal vol met zwarte truffels. De truffel wordt aan tafel geschaafd door een van de gastheren en de aardse geur van truffel verspreidt zich door de zaak. Je kunt je voorstellen dat dit tafereel hoge ogen gooit en dat niet lang daarna de truffelkar ook aan andere tafels verschijnt. De ravioli is, zoals het een echt Italiaans restaurant betaamd, al dente gekookt. De vulling van zoute en romige ricotta smelt op je tong en combineert geweldig met de aardse truffel.  

Het tweede hoofgerecht van de avond is de Black Angus bavette geserveerd met ‘caponata’, een Italiaans groentestoofpotje bomvol smaakmakers zoals tomaat, aubergine, olijven. We drinken hierbij een biologische rosso di montalcino van het biologische wijnhuis Paradiso di Frassina in Toscane, die ook wel liefkozend de ‘Mozart wine’ wordt genoemd. Wanneer wij vragen naar de achtergrond van deze bijnaam wordt ons verteld dat de druiven gedurende het seizoen luisteren naar klassieke muziek, dit zou goed zijn voor het groeiproces van de druif. Of de filosofie hierachter slechts een mooi verhaal of daadwerkelijk een wetenschappelijk gestaafde smaakmaker is, laten we maar even in het midden. Daar waar de rest van de gerechten van de avond simplistisch doch elegant zijn gebleven, is de caponata de pit waar we nog naar zochten, het stoofpotje is goed pittig en een echte smaakbom. De salmoriglio, een Italiaanse saus gemaakt peterselie en oregano, die normaal gesproken bij gegrilde vis wordt geserveerd maar vanavond bij de gegrilde groene asperges, combineert tevens verrassend goed met de bavette. De bavette is perfect gegaard en smelt op de tong.  

Het moge duidelijk zijn dat Amsterdam een goede Italiaanse zaak rijker is.