Genereuze kwaliteit bij gezellig De Basiliek

De Basiliek in de Korte Houtstraat serveert gulle, goede gerechten in een gezellige sfeer. Vlees en vis worden mooi bereid, maar de ster van de avond is een plantaardig gerechtje van gelakte aubergine.

Bib Gourmand

Waar een Michelinster nog weleens een afschrikwekkende werking kan hebben – want chique, formeel, aan de prijs, is de (soms terechte) gedachte – is een Bib Gourmand misschien nog wel beter voor de zaken. Een “Bib” is een onderscheiding voor restaurants die “bekend staan om hun generositeit en geweldige prijs-kwaliteitverhouding”, zo stond twee jaar geleden uitgelegd in de Michelingids.

Toen hield dat drie volwaardige gangen naar keuze in voor veertig euro. Dat zal door inflatie niet meer opgaan, maar het principe staat nog altijd: een toegankelijke zaak, waar je voor een redelijke prijs goed eet. En daar zit hem het aantrekkelijke in: een zaak met een Bib is vaak zowel voor de doorgewinterde eetsnob als voor de toevallige voorbijganger een prima plek voor een goede maaltijd.

Sterren koken

In Den Haag hebben vijf zaken zo’n onderscheiding, waaronder De Basiliek. Daar zijn we op een woensdagavond op uitnodiging van chef Chen Li Chung. Het restaurant, waarvan de brede eetzaal toeloopt naar de open keuken, is goed gevuld. De houten tafels met zachte, zwarte stoelen staan dicht op elkaar, een aantal gasten durft het nog aan om op een oktoberavond buiten te zitten en op de zwart-rood betegelde vloer dribbelt een kat gezellig langs.

Op jonge leeftijd werkte Chen in een sterrenzaak in Madrid, maar daar haalde hij weinig voldoening uit. Terug in Den Haag ging hij werken in De Basiliek (dat zijn familie runt sinds 1997) en startte hij samen met moeder Rossana het Romeinse restaurant Pazze e Pizze op het Rabbijn Maarsenplein.

Gevulde baby-inktvis

Na een zacht glass riessling als welkomstdrankje krijgen we een kleurrijk bordje met baby-inktvis gevuld met tofu. De vis heeft wat kleur en is lekker sappig, de tofuvulling doet denken aan scrambled eggs. Eronder liggen een paar lepels zoete maispuree met knapperige maiskorrels erin. Fris korianderschuim en takjes shisoblad maken het wat lichter. Een fijn gerechtje dat zo op is en goed in elkaar zit.

Filodeeg met parmezaanse kaas

Dat blijkt te gelden voor vrijwel alles wat we voorgeschoteld krijgen. Neem de cracker van filodeeg met dungesneden, roze ossenhaas. Daarbovenop liggen een stukje ingelegde rode ui en een zoethartige crumble van zwarte bonen, eronder een goede dot frisromige gember-bosuisaus en wat blaadjes veldsla. Alle smaken zijn weer aanwezig, terwijl parmezaanse kaas in het knapperige deeg het toch al volle gerecht nog een extra kick geeft. Heerlijk, en slim bedacht.

Vlezige aubergine

Verrassend hoogtepunt is onze derde gang, een boterzacht stukje perfect bereide aubergine, gelakt met miso, sojasaus en bruine suiker en voorzien van een flinke streep cashew-saus. Stevige smaken die elkaar fijn aanvullen en in toom worden gehouden door een stukje zongedroogde tomaat, een cashewnootje en opnieuw shisoblad. Een krachtige Franse wijn van syrah, carignan en grenache, met veel donker fruit, sluit er mooi bij aan.

Saus van strandkrabbetjes

Het stukje keurig gebakken scholvis met een saus van strandkrabbetjes en crème van paksoi heeft dezelfde goede kenmerken als de andere gerechten. Alleen bij de sukade, ons laatste warme gerecht, zit een puntje van kritiek; het schaafsel van mierikswortel over het zachte vlees maakt het wat droog, terwijl het zonder goed sappig is, met bietjes waar je nog in kunt bijten en een rijke kalfsjus.

Wiebelende panna cotta

Na zes bordjes eten is de zaak aardig leeggelopen. We sluiten af met een zacht wiebelende panna cotta in een dropsausje, met een ijsschots van sesam en een raspje limoen. Een dessert dat staat als een huis.

Datzelfde geldt voor de Basiliek, dat goed, doordacht eten serveert in een relaxte sfeer. Het label van “generositeit en een geweldige prijs-kwaliteitverhouding”, zoals Michelin het omschrijft, is op de Basiliek uitstekend van toepassing.